Skip to main content

Κάποτε στον Πόντο: Φύλλα καρυδιάς στους ναούς, μαγειρική στο ύπαιθρο και ο θρύλος της τρυγόνας

Πανοραμική άποψη του Χαρσιώτη ποταμού από τη Ζύγανα, σε έκδοση του 1906 (πηγή: Γεννάδειος Βιβλιοθήκη – Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα)

Όλα συνδέονται με τη γιορτή της Πεντηκοστής, σύμφωνα με τον Παντελή Η. Μελανοφρύδη

Τα ήθη και τα έθιμα κατά τη γιορτή της Πεντηκοστής έχει καταγράψει ο Παντελής Η. Μελανοφρύδης σε άρθρό του στην Ποντιακή Εστία (1961, τχ 133-134, σ. 51-54).

Ο δάσκαλος, συγγραφέας, ερευνητής, λαογράφος και δήμαρχος Πτολεμαΐδας από την Άδυσσα της Αργυρούπολης του Πόντου, εξηγούσε:

[…] Κατά την εορτήν της Πεντηκοστής εις πολλά χωρία (το έθιμον τελευταίως πολλαχού εξέλιπεν) έστρωναν το δάπεδο του Ναού με φύλλα καρυδιάς και υπήρχεν η φράσις: σύρον το καρυδόφυλλον και φά’ την εβδομάδαν, δηλαδή η μετά την Πεντηκοστήν εβδομάς ήτο σειρά, κατάλυσις της νηστείας. Γιατί καρυδόφυλλα και όχι άλλην χλόην ή άνθη; Υποθέτω (εκφράζω απολύτως προσωπικήν μου γνώμη) ότι προτιμούντο τα φύλλα της καρυδιάς δια δύο λόγους: Πρώτον διότι είχαν επιφάνειαν μεγάλην και εσκέπαζαν πολύ μέρος του δαπέδου του ναού, ευκολύνοντα τους πιστούς εις το να γονατίζουν και αποφύγουν την σκόνην ή την σκληρότητα του συνήθους λιθόστρωτου δαπέδου, και δεύτερον διότι τα φύλλα της καρυδιάς έχουν σχήμα ωοειδές, όμοιον περίπου με τας γλώσσας πυρός, ως εικονίζονται αύται άνωθεν των κεφαλών των Αποστόλων».

Διαβάστε περισσότερα στο Pontos News