Τον τύπο του τον συναντάμε και σήμερα στα δικαστήρια όλου του πλανήτη. Αγαπά τις δικές όχι γιατί δεν αγαπά τους αντίδικους αλλά γιατί τρέφεται από τη διαδικασία. Του αρέσει να αναπνέει τον αέρα στη δικαστική αίθουσα και να νιώθει ότι στριμώχνει τους απέναντι με τα επιχειρήματά του. Συνήθως τα θέματα που τον οδηγούν στα δικαστήρια είναι ασήμαντα αλλά εκείνος τα παρουσιάζει σαν να είναι ζωής και θανάτου. Τέτοιος ήταν και ο Τηγανάς από τη Σάντα.
Το ακατανίκητο πάθος του για τη νομική, σύμφωνα με τον Ν. Τοπαλίδη που αρθρογράφησε για αυτόν στα Ποντιακά Φύλλα (τόμος 1937), ήταν τόσο μεγάλο που δημιουργούσε ζητήματα και έσερνε τον κόσμο άδικα στα δικαστήρια της Άρδασσας ή της Αργυρούπολης!
Η χαρά του όταν αγόρευε ήταν απερίγραπτη. Και το ταλέντο του. Μάλιστα κάποιοι που τον είχαν δει στη δικαστική αίθουσα έλεγαν πως εάν είχε σπουδάσει θα ήταν από τους διασημότερους δικηγόρους ή δικαστές της εποχής!
