Είμαι τόσο χαρούμενος που θέλω να ουρλιάξω. Αλλά είμαι και τόσο οργισμένος που θέλω να τσιρίξω. Επίσης έχω μία ενέργεια μέσα μου που αν δεν φωνάξω δυνατά νομίζω θα εκραγώ. Πιο κοντά στο τελευταίο συναίσθημα νιώθουν μερικοί Ισραηλινοί, οι οποίοι κουρασμένοι από τον εγκλεισμό του Covid-19 και επιδιώκοντας την κοινωνικότητα και τη συναισθηματική απελευθέρωση, σχημάτισαν ομάδες που …κραυγάζουν.
Το ρεκόρ εμβολιασμών στη χώρα δεν έχει ακόμη βοηθήσει στην ψυχολογία τους. Έτσι μερικοί παίρνουν τα βουνά και μέσα στη φύση φωνάζουν κοιτώντας τον ουρανό.
«Αποφασίσαμε να συναντηθούμε, ως ομάδα, ώστε με τα ουρλιαχτά να απελευθερώσουμε τις κακές ενέργειές μας», δήλωσε η Μέρι Πίρι, οδηγώντας 10 ως επί το πλείστον ηλικιωμένους σε μια πεζοπορία νάμεσα από πορτοκαλί οπωρώνες έως πάνω στην κορυφή του λόφου.
«Όταν το κάνουμε αυτό ως ομάδα είναι σαν μια προσευχή … και ίσως ο Θεός να μας ακούσει και να μας απελευθερώσει από αυτήν την κατάρα του Covid-19», συμπλήρωσε.
Για να φωνάξει, η ομάδα στάθηκε τόσο κοντά όσο μία χορωδία, αφαίρεσαν όλοι τις μάσκες τους, τραβώντας τα βλέμματα των περαστικών. Έανς από τους διοργανωτές έσπευσε να δώσει διευκρινίσεις για τον μηδαμινό κίνδυνο, λέγοντας ότι όλοι στην ομάδα είτε είχαν αναρρώσει από το Covid-19 είτε είχαν εμβολιαστεί.
naftemporikigr με πληροφορίες Reuters
