Skip to main content

Ένωση Ποινικολόγων: Βλαπτικές για τη Δικαιοσύνη οι συνεχείς αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα

Βλαπτικές για τη Δικαιοσύνη χαρακτηρίζει η Ένωση Ποινικολόγων τις συνεχείς αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα.

Σε ανακοίνωσή της που υπογράφουν ο πρόεδρος της Ένωσης Ιωάννης Γλύκας και ο γενικός γραμματέας Ευάγγελος Γκιγκιλίνης, αναφέρουν:

“Το ποινικό δίκαιο είναι ο κλάδος δικαίου, όπου επιβάλλεται η νομοθετική σταθερότητα. Η μεταβολή της ποινικής μεταχείρισης προϋποθέτει προσεκτικές σταθμίσεις και τεκμηριωμένες σε βάθος χρόνου επιστημονικές αξιολογήσεις καθώς διακυβεύεται το ύψιστο αγαθό της προσωπικής ελευθερίας. Οι ποινικές διατάξεις δεν μπορεί να υποκύπτουν στις πιέσεις της επικαιρότητας και της κοινής γνώμης και πολύ περισσότερο συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων ακόμα και υπό το βάρος εγκλημάτων που προκαλούν έντονη δημόσια συζήτηση, ή και λόγω των αποκρουστικών συνθηκών τέλεσής τους. 

Τα αναφέρουμε αυτά διότι μετά από τρεις αλλαγές στον Π.Κ σε δυο χρόνια (που μέχρι τότε είχε λειτουργήσει στην κύρια βάση του για 70 περίπου χρόνια) και μετά μάλιστα από 45 μέρες από την ψήφιση της τελευταίας τροποποίησης, παρατηρούνται σπασμωδικές και επιπόλαιες νομοθετικές σκέψεις για νέες ρυθμίσεις υπό την πίεση της κοινής γνώμης και τηλεοπτικών εκπομπών.

Η Ένωση Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων, αντιδρά έντονα σ΄αυτή την κατ’επανάληψη ακολουθούμενη τακτική, καθότι οι συνεχόμενες αλλαγές είναι βλαπτικές για τη Δικαιοσύνη και αντιτίθενται στο αίσθημα ασφάλειας του πολίτη 

Ο Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας ποινικής Δικονομίας είναι νομοθετήματα μακράς πνοής και πρέπει να αξιολογούνται με νηφαλιότητα, με νομικά κριτήρια, σε απόσταση από την τρέχουσα επικαιρότητα και χωρίς βιαστικές εκτιμήσεις. 

Η εν θερμώ ψήφιση νόμων (αυστηρότερων) που συνήθως εργαλειοποιείται και εντάσσεται στο πλαίσιο πολιτικής επικοινωνιακής διαχείρισης της κοινωνικής κατακραυγής απέναντι σε πράξεις που διεγείρουν το κοινωνικό σύνολο, εγκυμονεί κινδύνους άστοχων παρεμβάσεων, αλλά και αντίθετα (μερικές φορές) αποτελέσματα.

Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο (Ν.4624/2019) ήδη αντιμετωπίζει αυστηρά, την πλειονότητα αυτών των πράξεων (π.χ. κακουργηματική παραβίαση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων αν ο δράστης είχε σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο περιουσιακό όφελός ή να βλάψει τρίτον, κάθειρξη με 348Γ παρ.1 αν το θύμα είναι έως 14 ετών και σε κάθε περίπτωση με παρ.2) ενώ πλέον με τις προηγούμενες αλλαγές, εκτίονται ποινές ακόμα και για πλημμεληματικές πράξεις.

Η ποινή διαχρονικά, προφανώς αντιπροσωπεύει την ηθική της κάθε εποχής.

Το ζητούμενο πρέπει πάντα να είναι, η κοινωνική ειρήνη, κι όχι η όξυνση των αντιθέσεων.

Τελικά η αυστηροποίηση των ποινών, το μόνο που επιτυγχάνει, είναι να συγκαλύπτει ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, που αποτυγχάνει η πολιτεία και η σωφρονιστική πολιτική να το αντιμετωπίσουν αλλιώς. “