Την ώρα που ο πρώην πρόεδρος των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς βρίσκεται στο ναδίρ της πολιτικής του σταδιοδρομίας στη Γερμανία, στην Ιταλία ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος της κεντροαριστεράς (Partito Democratico) Ματέο Ρέντσι προσπαθεί να επιστρέψει στην κορυφή.
Στη Γερμανία η επάνοδος και η πτώση του Μάρτιν Σουλτς στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας κινήθηκαν με εξαιρετικά γρήγορους ρυθμούς. Το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας (SPD) βρίσκεται σήμερα σε μια περίοδο εσωτερικής κρίσης, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξεπεράσει.
Στην Ιταλία, μόλις τρεις εβδομάδες πριν τις ιταλικές εκλογές στις 4 Μαρτίου οι οιωνοί, και εκεί, κάθε άλλο παρά καλοί είναι για τον σοσιαλδημοκράτη Ματέο Ρέντσι, ο οποίος παραιτήθηκε το 2016 μετά την ήττα του στο δημοψήφισμα για την συνταγματική αναθεώρηση. Ενδεικτικό είναι ότι στην τελική ευθεία του προεκλογικού αγώνα το περιοδικό L´ Espresso χαρακτηρίζει τον Ρέντσι ως τον «πιο μισητό» πολιτικό της χώρας.
Την ίδια στιγμή η κεντροαριστερά αναλώνεται σε εσωκομματικές διαμάχες, ενώ ακόμα και στη Φλωρεντία, όπου ο 43χρονος πολιτικός διετέλεσε δήμαρχος, φθίνει η υποστήριξη τoυ πληθυσμού. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που κατηγορούν τον πρώην πρωθυπουργό ότι ενδιαφέρεται αποκλειστικά για τον εαυτό του και ότι δεν κατανόησε το μήνυμα που έλαβε στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση, το οποίο εκείνος ανήγαγε σε δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της πολιτικής του.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Ιταλοί δεν εμπιστεύονται πλέον τον Ματέο Ρέντσι, ενώ την ίδια στιγμή οι υποσχέσεις των πολιτικών του αντιπάλων δείχνουν να πείθουν περισσότερο τους πολίτες. Τα Πέντε Αστέρια του κωμικού Μπέπε Γκρίλο διατηρούν το 28% στην πρόθεση ψήφου, η συμμαχία της Forza Italia του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι και της ξενοφοβικής Lega βρίσκεται γύρω στο 37% και το Δημοκρατικό Κόμμα του Ματέο Ρέντσι καταλαμβάνει την τρίτη θέση με περίπου 23%.
Πολιτικά «ζωντανός νεκρός» ο Ματέο Ρέντσι;
Πολιτικοί παρατηρητές χαρακτηρίζουν ήδη τον Ματέο Ρέντσι ως «ζωντανό νεκρό» από πολιτική άποψη. Στον προεκλογικό αγώνα δεν δείχνουν να τον βοηθούν ούτε οι επιτυχίες που έχει στο ενεργητικό του από τις αρχές της πρωθυπουργίας το 2014. Τότε του άρεσε να εμφανίζεται ως φέρελπις, ως μεταρρυθμιστής που θα αλλάξει εκ θεμελίων την Ιταλία. Και είναι γεγονός ότι εφήρμοσε μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και την παιδεία, ενώ πέρασε από το κοινοβούλιο και το νόμο για το σύμφωνο συμβίωσης.
Δυστυχώς όμως η οικονομία της χώρας δεν είναι ακόμα σε θέση να απορροφήσει επαρκή αριθμό ανέργων. Πολλές ιταλικές οικογένειες ζουν σε ανέχεια ή απειλούνται από αυτή. Εκτός αυτού ο Ρέντσι κατηγορείται για πολιτικό άνοιγμα στο κέντρο ή ακόμα και την δεξιά, που στέρησε εν τέλει το PD από ψήφους αριστερών, οι οποίοι αναζητούν πλέον πολιτικό καταφύγιο σε νέα αριστερά κόμματα, όπως το Liberi e Uguali.
Μεταξύ άλλων οι αντίπαλοι του Μ. Ρέντσι του προσάπτουν υπεροψία. Όπως παραδέχεται και ο ίδιος μετά την παραίτησή του το 2016 γράφτηκαν πολλά για το άτομό του. Θεωρεί ωστόσο ότι το σημαντικότερο χαρακτηριστικό για έναν πρωθυπουργό δεν είναι η συμπάθεια του κόσμου, αλλά οι ηγετικές του ικανότητες.
