Καθώς η εξουσία του αποδυναμώνεται στο εσωτερικό, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καταστέλλει κάθε δημοκρατική αντιπολίτευση. Ακόμα και οι πιο μικρές διαδηλώσεις δεν γίνονται πλέον ανεκτές, οι πολιτικοί αντίπαλοι φυλακίζονται ή καθαιρούνται με δικαστικές αποφάσεις και τα μέσα ενημέρωσης ελέγχονται ασφυκτικά, όλο περισσότερο.
«Είναι η αντίδραση του καθεστώτος Ερντογάν, καθώς η φτώχεια εξαπλώνεται στην Τουρκία», όπως γράφει η Ελβετική Neue Zurcher Zeitung.
«Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, εκατομμύρια άνθρωποι έχουν απευθυνθεί στην ειδική τηλεφωνική γραμμή βοήθειας για την αντιμετώπιση της φτώχεια της κυβέρνησης. Ο λόγος για αυτό είναι η οικονομική πολιτική της Τουρκίας. Από τότε που η Τουρκία εισήγαγε το προεδρικό σύστημα το 2018, η οικονομία βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Ο αριθμός των εταιρειών που υποβάλλουν αίτηση πτώχευσης αυξάνεται σταθερά. Το κλείσιμο εταιρειών στους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας και των κατασκευών, τους δύο σημαντικότερους οικονομικούς τομείς της Τουρκίας, έχει πλήξει σοβαρά την αγορά εργασίας. Το ποσοστό ανεργίας αυξάνεται και οι ελπίδες για εξεύρεση εργασίας ελάχιστες», αναφέρει ο ανταποκριτής της Ελβετικής εφημερίδας στην Κωνσταντινούπολη.
Η απάντηση Ερντογάν; Η συνήθης: Το τουρκικό ωκεανογραφικό σκάφος «Πίρι Ρέις» στο Αιγαίο για έρευνες για υδρογονάνθρακες. Η Αγκυρα εξέδωσε NAVTEX, μέχρι τις 25 Σεπτεμβρίου για «επιστημονικές» έρευνες σε 22 σημεία πέριξ του Κόλπου της Σμύρνης και ειδικότερα σε μια θαλάσσια ζώνη που εκτείνεται δυτικά της Λέσβου, νότια της Χίου και μέχρι τη νησίδα Καλόγερος, στο κέντρο του Αιγαίου!
Η Αθήνα απάντησε με διακλαδική άσκηση ετοιμότητας των Ενόπλων Δυνάμεων από τον Έβρο και σε όλο το Αιγαίο με σκοπό να επιδειχθεί αποφασιστικότητα και ετοιμότητα αποτροπής. Και μένει να φανεί ως που θα κλιμακωθεί η ένταση, που πυροδοτεί η Αγκυρα.
Ο Πούτιν ζητά πίσω τους S-400
Η επεκτατική, νέο-Οθωμανική πολιτική της Αγκυρας δεν προκαλεί μόνο την Ελλάδα, αλλά πυροδοτεί και αντιπαραθέσεις και με άλλες χώρες της περιοχής, ακόμη και με τη Ρωσία. Σύμφωνα μάλιστα με την Ουκρανική διαδικτυακή πλατφόρμα “Defence Express”, ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν ζήτησε από τον Ερντογάν να επιστρέψει το αμυντικό πυραυλικό σύστημα S-400 στη Ρωσία.
Eπικαλούμενη τουρκικές πηγές, η Defence Express αναφέρει ότι η Αγκυρα εξετάζει το ενδεχόμενο να παραδώσει τους S-400 στις Ηνωμένες Πολιτείες για να το «αντιγράψουν», με αντάλλαγμα την παραλαβή μαχητικών αεροσκαφών F-35 από την Ουάσιγκτον.
Για την ιστορία, το 2017, η Τουρκία, χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, αγόρασε τέσσερα αμυντικά συστήματα S-400 από τη Μόσχα,για περίπου 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό προκάλεσε μεγάλη απογοήτευση στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος-σε αντίποινα-σταμάτησε την παράδοση μαχητικών αεροσκαφών F-35 στην Τουρκία.
«Λόγω των συνεχιζόμενων ελλείψεων σε εξοπλισμό στον στρατό του Πούτιν, η Ρωσία εξετάζει τώρα το ενδεχόμενο να επαναγοράσει τους S-400 από την Αγκυρα, αλλά δεν έχει αποκαλυφθεί η τιμή», γράφει η Ουκρανική ιστοσελίδα
Ολο και περισσότερα όπλα
Η Τουρκία πάντως, επεκτείνει ραγδαία την αμυντική της παραγωγική ικανότητα, ωθούμενη όχι μόνο από drones αλλά και από μια σειρά σύγχρονων συστημάτων όπως πυραύλους κρουζ και βαλλιστικούς πυραύλους, άρματα μάχης και μαχητικά-βομβαρδιστικά.
Ένα ανησυχητικό στατιστικό στοιχείο: από το 2023, η Άγκυρα έχει αυξήσει την αξία των αμυντικών εξαγωγών της κατά 29%- από 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια σε 7,15 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024.
Το πρώτο εξάμηνο του 2025, οι εξαγωγές τουρκικών οπλικών συστημάτων ανέρχονται ήδη σε 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια και το προηγούμενο ρεκόρ που είχε σημειωθεί το 2024 αναμένεται να ξεπεραστεί μέχρι το τέλος του χρόνου
Πρωτιά στα drones
Η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει επιδείξει ιδιαίτερο δυναμισμό σε βασικούς τομείς, όπως τα drones: Η Baykar, η οποία κατασκευάζει επίσης το διάσημο Bayraktar TB2, έκανε κοινοπραξία με την Ιταλική Leonardo για τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την παραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών, αλλά και τη συντήρησή τους καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχειρησιακής τους ζωής.
Επιπλέον, τον περασμένο Δεκέμβριο, η τουρκική εταιρεία απέκτησε μερίδιο στην επίσης Ιταλική « Piaggio Aerospace», ανοίγοντας το δρόμο για μια στενή συνεργασία στην κατασκευή drones. Με αυτήν την κίνηση, οι δύο εταιρείες στοχεύουν να κατακτήσουν την ευρωπαϊκή αγορά μη επανδρωμένων μαχητικών, οπλισμένων drones επιτήρησης και drones κρούσης βαθέων υδάτων, η οποία εκτιμάται ότι θα αξίζει 100 δισεκατομμύρια δολάρια τα επόμενα 10 χρόνια.
Το μαχητικό αεροσκάφος Kaan
Aκρογωνιαίος λίθος του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού της Τουρκίας είναι το μαχητικό Kaan επόμενης γενιάς από την Turkish Aerospace Industries (TAI), που προορίζεται να αντικαταστήσει μέρος του στόλου των F-16, στο μέλλον. Μεταξύ των πρώτων εταίρων του προγράμματος, η Ινδονησία έχει ήδη δεσμευτεί να αγοράσει 48 αεροσκάφη, ενώ η Αίγυπτος αξιολογεί την πιθανότητα συνεργασίας. Στον χερσαίο τομέα, η Τουρκία έχει επίσης καταφέρει να αναπτύξει σύγχρονα συστήματα: το άρμα μάχης Altay, μετά από χρόνια αβέβαιης ανάπτυξης, έχει πλέον εισέλθει σε μαζική παραγωγή.
Η τουρκική Roketsan ανέπτυξε επίσης έναν νέο πύραυλο κρουζ κατά θαλασσίων και χερσαίων στόχων με ένα ορισμένο επίπεδο τεχνητής νοημοσύνης, ικανό να χτυπήσει έναν στόχο με ακρίβεια σε απόσταση μεγαλύτερη των 180 χλμ. Ο πύραυλος, που ονομάζεται SOM-J, δοκιμάστηκε με επιτυχία, εκτοξευόμενος από ένα F-16 τον περασμένο Μάρτιο.
Η Τουρκική βιομηχανία παρουσίασε επίσης μια νέα έκδοση του βαλλιστικού πυραύλου « Tayfun» (Block 4) στην έκθεση IDEF στην Κωνσταντινούπολη. Σύμφωνα με την Roketsan, μπορεί να φτάσει σε μεγάλες αποστάσεις που θα μπορούσαν να τον κατατάξουν στην κατηγορία των βαλλιστικών πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς (MRBM ) με μέγιστο βεληνεκές μεταξύ 1.000 και 3.000 χλμ.
Η «Γαλάζια Πατρίδα»
Το Τουρκικό Ναυτικό διαθέτει επίσης μια νέα σειρά φρεγατών εξ ολοκλήρου εγχώριας κατασκευής, την κλάση Istanbul ή TF-100, με εκτόπισμα 3.000 τόνων με οπλισμό 16 πυραύλωνς Atmaca.
«Η Τουρκία προσπαθεί να αυξήσει ιδιαίτερα την ναυτική της ισχύ, για να προωθήσει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» στη Μεσόγειο, λένε στη Ναυτεμπορική Ευρωπαίοι διπλωμάτες στις Βρυξέλλες. «Στόχος της Αγκυρας είναι να επεκτείνει μόνιμα την ναυτική παρουσία της στην Κεντρική Μεσόγειο, δεδομένων των συμφερόντων της Τουρκίας στη Λιβύη. Επίσης, προσθέτουν οι ίδιες πηγές, «στρατηγικά, η νίκη στη Συρία του μετώπου των ισλαμιστών -με την υποστήριξη της Άγκυρας- άνοιξε τις πόρτες της χώρας στην Τουρκία να γίνει ο «αμφισβητίας» των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Βόρεια Αφρική και το Κέρας της Αφρικής, όπως στη Σομαλία, όπου η παρουσία της Τουρκίας έχει πλέον εδραιωθεί».
