Skip to main content

Ευκλείδης Τσακαλώτος στη «Ν»: Απολύτως κοστολογημένα τα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ

«Η Ν.Δ. χρησιμοποιεί δημιουργική λογιστική για να εκτιμήσει το κόστος του προγράμματός μας».

Τα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. «είναι κοστολογημένα και απολύτως εντός των δυνατοτήτων του προϋπολογισμού» υπογραμμίζει ο πρώην υπουργός Οικονομικών και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Ευκλείδης Τσακαλώτος. Σε συνέντευξή του στη «Ναυτεμπορική» εξαπολύει βέλη στη Νέα Δημοκρατία πως «χρησιμοποιεί δημιουργική λογιστική για την κοστολόγηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ».

Παράλληλα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, που στις επερχόμενες εκλογές είναι υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας, αναφέρεται στους διαφορετικούς στόχους του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με αυτό της Νέας Δημοκρατίας. Ειδικότερα επισημαίνει πως «εγκαταλείπουμε τα νεοφιλελεύθερα trickle-down economics, που ουσιαστικά λένε ότι πρέπει πρώτα να έρθει η ανάπτυξη (συνήθως με χαμηλούς φόρους στους πλούσιους) και μετά ίσως επωφεληθούν και τα χαμηλά και μεσαία στρώματα, και πάμε σε μία λογική όπου η ανάπτυξη και η κοινωνία θα πηγαίνουν μαζί».

Όσον αφορά την επόμενη μέρα των εκλογών, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος απαντά «ξεκάθαρα ναι» στο ερώτημα αν για να ξεκινήσει η συζήτηση για μία προοδευτική κυβέρνηση αποτελεί προϋπόθεση να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα. «Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη λύση ούτε πολιτικά ούτε αριθμητικά», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του κ. Τσακαλώτου:

Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές και οι πολίτες ακούν και συγκρίνουν τα προγράμματα και τις προτάσεις των κομμάτων. Μπορείτε να μου περιγράψετε τον πυρήνα της πρότασης της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ και τις διαφορές του με το αντίστοιχο πρόγραμμα της Ν.Δ.;

«Οι στόχοι του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ διαφέρουν πολύ από τους αντίστοιχους της
Ν.Δ. Από τη μια εγκαταλείπουμε τα νεοφιλελεύθερα trickledown economics, που ουσιαστικά λένε ότι πρέπει πρώτα να έρθει η ανάπτυξη (συνήθως με χαμηλούς φόρους στους πλούσιους) και μετά ίσως επωφεληθούν και τα χαμηλά και μεσαία στρώματα, και πάμε σε μία λογική όπου η ανάπτυξη και η κοινωνία θα πηγαίνουν μαζί. Γι’ αυτό θωρακίζουμε τα εργασιακά δικαιώματα, ενισχύουμε τα εισοδήματα, ενώ ταυτόχρονα στηρίζουμε τη μικρομεσαία και καινοτόμα επιχειρηματικότητα. Έμπρακτα, όχι με ευχολόγια όπως στο πρόγραμμα της Ν.Δ. Παράλληλα προτάσσουμε το δημόσιο συμφέρον. Στο πρόγραμμά μας θα δείτε ουσιαστική στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, της δημόσιας παιδείας, του κοινωνικού κράτους. Αλλά και την εκμετάλλευση όλων των εργαλείων που έχει το κράτος για την επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης».

Οι ανακοινώσεις για το πρόγραμμα των 50 πρώτων ημερών έχουν ένα συγκεκριμένο κόστος σε ετήσια βάση. Πόσο τελικά κοστίζει αυτό το πρόγραμμα, -ακούτε, υποθέτω, και την κυβερνητική κριτική- και ποιες θα είναι οι πηγές χρηματοδότησής του;

«Η Ν.Δ. για άλλη μια φορά χρησιμοποιεί δημιουργική λογιστική για την κοστολόγηση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Ακούσαμε ότι κοστίζει 43 δισ., ότι κοστίζει 83 δισ. Ξέρετε, αυτές οι εκτιμήσεις μου θυμίζουν τις εκτιμήσεις για το κόστος της διαπραγμάτευσης που ήταν 80, 100, αλλά και 200 δισ. ενίοτε.

Στο πρόγραμμα των 50 πρώτων ημερών η έμφαση είναι σε θεσμικές παρεμβάσεις για την ανακοπή των επιπτώσεων της ακρίβειας, η αναστολή των πλειστηριασμών, η αύξηση του κατώτατου μισθού, οι ρυθμίσεις χρεών. Υπάρχουν βέβαια και παρεμβάσεις που έχουν δημοσιονομικό κόστος, όπως η ενίσχυση των εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων, αλλά και στοχευμένες μειώσεις του ΕΦΚ και του ΦΠΑ. Όλα είναι κοστολογημένα και απολύτως εντός των δυνατοτήτων του προϋπολογισμού. Βέβαια η Ν.Δ. για να αυξήσει τον λογαριασμό αθροίζει προσωρινά και μόνιμα μέτρα, και δεν λαμβάνει υπόψη τις διαθέσιμες πηγές χρηματοδότησης (π.χ. ο φόρος των υπερκερδών θα χρηματοδοτήσει τις προσωρινές παρεμβάσεις για όσο διαρκεί η ενεργειακή κρίση)».

Έχετε ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση για μία «άδικη και άνιση ανάπτυξη». Σε περίπτωση εκλογικής νίκης τι θα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας στη μεταμνημονιακή εποχή;

«Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να εγκαταλείψουμε τη δοκιμασμένη και αποτυχημένη συνταγή της οικοδομής και του τουρισμού ως μοναδικών τομέων ανάπτυξης. Εμείς, θεωρούμε απαραίτητη τη μετάβαση σε ένα αναπτυξιακό κράτος που θα αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στον συντονισμό τόσο μεταξύ οικονομικών δρώντων και φορέων όσο και μεταξύ των διαφόρων τομέων οικονομικής δραστηριότητας, για να επιτύχει δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη. Και αυτό θα το πετύχουμε, μεταξύ άλλων, επαναδιαπραγματευόμενοι το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας προς όφελος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, βελτιώνοντας την πρόσβασή τους σε χρηματοδότηση, βελτιώνοντας τη λειτουργία του Δημοσίου, πέραν της ψηφιοποίησης των υφιστάμενων διαδικασιών, ενισχύοντας το εισόδημα των εργαζομένων που θα αυξήσει την ενεργή ζήτηση».

Στον δρόμο προς τις εκλογές -που θα γίνουν με την απλή αναλογική- έχει φουντώσει η συζήτηση για την επόμενη μέρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά για προοδευτική κυβέρνηση αλλά με ποιους θα μπορούσε να συνεργαστεί μετά τις εκλογές; Και για να ξεκινήσει η συζήτηση για μία προοδευτική κυβέρνηση αποτελεί προϋπόθεση να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα;

«Ξεκάθαρα ναι. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη λύση ούτε πολιτικά ούτε αριθμητικά. Από εκεί και πέρα οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις θα πρέπει να τοποθετηθούν, και να ανταποκριθούν στην ανάγκη αντιμετώπισης των άμεσων αναγκών της χώρας, όπως, για παράδειγμα, υψηλότεροι μισθοί, χαμηλότερες τιμές, ρύθμιση του χρέους, ένα κράτος που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και πολλά άλλα».

«Με την πλάτη στον τοίχο»

Στο βιβλίο «Με την πλάτη στον τοίχο» αναφέρεστε σε όσα έγιναν πίσω από τις κλειστές πόρτες την περίοδο της διαπραγμάτευσης από το 2015 έως το 2019. Θα ήθελα να σας θέσω δύο ερωτήματα. Πρώτον, θεωρείτε ότι θα έπρεπε να επικοινωνήσετε νωρίτερα τα πεπραγμένα εκείνης της περιόδου; Δεύτερον, ποιο είναι το πιο χαρακτηριστικό περιστατικό που ζήσατε εκείνη την περίοδο;

«Το βιβλίο ξεκίνησε να γράφεται δύο χρόνια μετά τις εκλογές του 2019, κάτι που μας επέτρεψε μια πιο νηφάλια προσέγγιση και αποτίμηση των μεσοπρόθεσμων επιπτώσεων των επιλογών μας. Δεν θα σας κρύψω, ότι όταν μετατρέπαμε ένα μεγάλο κομμάτι του χρέους από κυμαινόμενο σε σταθερό επιτόκιο, μαζί με όλα τα άλλα μέτρα ρύθμισης του χρέους αλλά και το μαξιλάρι των 37 δισ., δεν μπορούσαμε να αποτιμήσουμε το μέγεθος του οφέλους των πεπραγμένων μας. Γιατί αν η χώρα μας αντιμετωπίζει τις τρέχουσες αναταραχές στην παγκόσμια οικονομία με τόση ηρεμία είναι ακριβώς γιατί το χρέος, αν και υψηλό, είναι δομημένο με έναν τρόπο που δεν προκαλεί ανησυχία μεσοπρόθεσμα.

Στο δεύτερο ερώτημά σας, νομίζω ότι έχουμε αρκετές περιπτώσεις παραλογισμού και ιδεοληψίας των θεσμών που θα σοκάρουν τον αναγνώστη. Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση όλα τα χρόνια ήταν η σταθερή επιλογή της Ν.Δ. να προτεραιοποιεί το κομματικό συμφέρον απέναντι στο καλό για την κοινωνία. Δεν θα ξεχάσω τα “γερά Γερούν” και “βάστα Σόιμπλε”, όταν εμείς διαπραγματευόμασταν κάτι που ήταν ξεκάθαρα προς όφελος της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν η Ν.Δ. πίεζε να μην ακυρωθεί η μείωση των συντάξεων από 1ης/1/2019 (που τελικά ακυρώθηκε). Μάλιστα χλεύαζαν τον Μοσκοβισί ότι βάζει πλάτες στον ΣΥΡΙΖΑ. Ντροπιαστικά πράγματα».