Skip to main content

Τι απαντούν διπλωματικές πηγές στην επίθεση της Μ. Ζαχάροβα κατά της Ελλάδας

Μέσω διπλωματικών πηγών, δίνεται-μέχρι στιγμής-  απάντηση στις επιθετικές δηλώσεις  της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μ. Ζαχάροβα, κατά της κυβέρνησης και προσωπικά κατά του Κ. Μητσοτάκη

Όπως αναφέρουν, «οι εν λόγω δηλώσεις δυστυχώς αποτελούν μια περαιτέρω όξυνση στις διμερείς σχέσεις, όξυνση την οποία η Ελλάδα δεν φέρει καμία ευθύνη»

Η κ. Μ. Ζαχάροβα, με δήλωση της που δημοσιεύεται στην επίσημη ιστοσελίδα του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Είμαστε αναγκασμένοι να επιστήσουμε την προσοχή στα νέα γεγονότα προκλητικής συμπεριφοράς επισήμων εκπροσώπων των Αθηνών. Ειδικότερα γίνεται λόγος για τις δηλώσεις του επικεφαλής της ελληνικής κυβέρνησης, πρωθυπουργού της Ελλάδας Κ.Μητσοτάκη εναντίον της Ρωσίας και της ηγεσίας της, τις οποίες έκανε κατά την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον στις 16-17 Μαΐου τρέχοντος έτους.

Επισημαίνουμε την περίεργη συλλογή ιστορικών “αναλογιών”, που χρησιμοποίησε ο ομιλητής. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων προ 200 ετών, βρέθηκε στην ίδια σειρά με τις εγκληματικές ενέργειες του καθεστώτος του Κιέβου, το οποίο κατά τη διάρκεια οκτώ ετών πολεμούσε εναντίον των ίδιων των πολιτών του στο Ντονμπάς. Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι τοποθετήθηκαν στο ίδιο επίπεδο με τους Ναζί του τάγματος του “Αζόφ” οι ήρωες της υπεράσπισης του ελληνικού φρουρίου του Μεσολογγίου το 1825-1826, ενώ μάλιστα μεταξύ των γενναίων υπερασπιστών υπήρχαν Ρώσοι φιλέλληνες, για τους οποίους στην πόλη έχει υψωθεί μνημείο. Παρόμοιες συγκρίσεις ηχούν ιδιαιτέρως βλάσφημες στο πλαίσιο του ανιδιοτελούς αγώνα της Ελληνικής Αντίστασης ενάντια στους Γερμανούς φασίστες κατακτητές κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ουσιαστικά λόγος γίνεται για άλλη μια προσπάθεια της Αθήνας να δικαιολογήσει τη βαθιά λανθασμένη απόφασή της να ενταχθεί ενεργά στο δυτικό αντιρωσικό μέτωπο, μεταξύ των πρώτων να στείλει όπλα στο Κίεβο, με τη βοήθεια των οποίων οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας καθημερινά εξαπολύουν πυρά κατά του αμάχου πληθυσμού του Ντονμπάς, σκοτώνουν ανθρώπους στο Ντονιέτσκ, στο Ρουμπέζνοε, στην Αβντέεφκα και σε άλλους οικισμούς.