Του Δημήτρη Χατζηνικόλα
Η επιτυχής ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, η απομείωση του χρέους της χώρας, η έξοδος στις αγορές και η κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς με συνακόλουθη διεύρυνση, ανά την επικράτεια, του κόμματος σε επίπεδο οργανώσεων, είναι τα μεγάλα στοιχήματα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα εντός του 2016.
Τα δύο πρώτα αφορούν στον περίφημο «οδικό χάρτη» Τσίπρα, το τρίτο είναι, κατά τους συνεργάτες του Πρωθυπουργού, αυτονόητη ενέργεια ώστε το κόμμα να ακολουθήσει – προσαρμοστεί στη «στροφή στον ρεαλισμό» μετά τη δραματική διαπραγμάτευση το πρώτο εξάμηνο του 2015 και τη συμφωνία της 13ης Ιουλίου.
Όπως είπε όχι τυχαία την τελευταία ημέρα του έτους ο κ. Τσίπρας σε συνομιλία του με δημοσιογράφους, ο Φεβρουάριος θα είναι ο πιο κρίσιμος μήνας. Το Μαξίμου έχει λόγους να φοβάται περισσότερο από το ν/σ για το ασφαλιστικό το φορολογικό και το μεσοπρόθεσμο που θα έρθουν πιθανότατα στη Βουλή τον Φεβρουάριο. Η σχέση των βουλευτών της επαρχίας, για παράδειγμα, με τον αγροτικό κόσμο, είναι μια σχέση «δύσκολη». Και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ έχουν επίφοβους βουλευτές που «μπορεί να σηκώσουν το λάβαρο της επανάστασης» ειδικά αν έχουν «συνθηκολογήσει» στο ασφαλιστικό.
Το Μαξίμου και ο Αλέξης Τσίπρας το γνωρίζουν αυτό. Στις συναντήσεις που είχε ο Πρωθυπουργός με τους βουλευτές της περιφέρειας το προηγούμενο διάστημα έλαβε τα σχετικά μηνύματα. Και αυτή τη φορά θα έχει απέναντί του και τον νέο αρχηγό της Ν.Δ. ο οποίος θα πρέπει να βγάλει το κόμμα του από τη «ναφθαλίνη» με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό κοινοβουλευτικά.
Ο βασικός στόχος του Μαξίμου είναι να περάσει τους κάβους με την πλειοψηφία των 153 βουλευτών που ήδη διαθέτει. Εναλλακτικά σενάρια αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν εκτός από την επίκληση του «πατριωτισμού» τη δύσκολη στιγμή στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Γι’ αυτό και κρατά ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας, κυρίως με την Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη.
Ο σχηματισμός μιας άλλης κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή, θα έλυνε τους δύο πρώτους στόχους του κ. Τσίπρα και θα ικανοποιούσε πλήρως τους σχεδιασμούς εταίρων και δανειστών, αλλά θα ακύρωνε τον τρίτο στόχο, τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κυβερνητικό, ριζοσπαστικό κόμμα της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας. Σύμφωνα μάλιστα με πολλά κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα έβαζε οριστικά τον ΣΥΡΙΖΑ «στο ίδιο κάδρο με το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ.». Μόνο που όπως έδειξε το πρόσφατο παρελθόν τον περασμένο Ιανουάριο από την κάλπη «βγήκε νικητής ο ΣΥΡΙΖΑ», από τον περασμένο όμως Ιούλιο το κόμμα πέρασε στο περιθώριο και ο Αλέξης Τσίπρας πήρε πάνω του όλες τις αποφάσεις.
Και από τις αποφάσεις που θα λάβει το επόμενο δίμηνο ο Αλέξης Τσίπρας, ο άνθρωπος που εισήλθε αιφνιδίως στην πολιτική ζωή του τόπου τον Οκτώβριο του 2006, όταν ως υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων μαζί με τον Γιάννη Πανούση στην υπερνομαρχία Αθηνών – Πειραιώς, αποτελούσαν τα δύο μεγάλα στοιχήματα – ανοίγματα του τότε προέδρου του τότε Συνασπισμού Αλέκου Αλαβάνου, θα κριθεί όχι μόνο η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η πορεία του τόπου τα επόμενα χρόνια.
