Αρκετές γερμανικές εφημερίδες κάνουν αναφορά στην έγκριση του προϋπολογισμού 2017 το βράδυ του Σαββάτου στη Βουλή και δίνουν έμφαση σε μια αποστροφή του Αλέξη Τσίπρα ότι πρόκειται για τον πρώτο αναπτυξιακό προϋπολογισμό από τότε που ξεκίνησε η κρίση στη χώρα.
Η Tagesspiegel του Βερολίνου ανατρέχει σε παλαιότερα μεταμεσονύχτια «καρδιοχτύπια» των Ευρωπαίων εταίρων, όταν η κρίση ήταν στο απόγειό της, για το κατά πόσο θα περνούσαν τα μέτρα λιτότητας, από τα οποία κρινόταν και η χορήγηση της επόμενης δόσης.
«Αυτήν τη φορά το κλίμα ήταν σχετικά πιο χαλαρό. Ο Αλέξης Τσίπρας πέρασε έναν προϋπολογισμό λιτότητας για το 2017 με μια ισχνή πλειοψηφία των 152 από τους 298 παρόντες βουλευτές, αλλά κανείς δεν αμφέβαλε ότι θα το κατάφερνε, γιατί η υποστήριξη του κοινοβουλίου θεωρείται σταθερή παρά το οριακό αποτέλεσμα», σχολιάζει η εφημερίδα.
«Το αντίθετο συμβαίνει με τον λαό. Σύμφωνα με σφυγμομετρήσεις, η ΝΔ βρίσκεται σταθερά μπροστά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι στα δύο χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία έχει προκαλέσει τις μεγαλύτερες ζημιές από οποιαδήποτε κυβέρνηση παλαιότερα. Ωστόσο ο Έλληνας πρωθυπουργός δείχνει αισιόδοξος και πιστεύει ότι το 2017 θα φέρει επιτέλους την ποθητή αλλαγή στο πεδίο της οικονομικής ανάπτυξης ποντάροντας και στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ που θα επέτρεπε στη χώρα του την επιστροφή στις αγορές. Το ότι -παρά τα αρνητικά γι’ αυτόν προγνωστικά- πιστεύει ότι θα βρίσκεται στο τιμόνι της κυβέρνησης και του χρόνου, το έκανε σαφές κατά την ομιλία του στη Βουλή».
Ο ανταποκριτής της γερμανικής εφημερίδας Kölner Sadt Anzeiger βλέπει «άρωμα» εκλογών λόγω των παροχών που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός σε χαμηλοσυνταξιούχους. Στην ανταπόκρισή του περιγράφει το βαρύ κλίμα στην κοινωνία από τις μαζικές αυξήσεις των φόρων, τις μειώσεις των συντάξεων και το υψηλό ποσοστό ανεργίας.
«Εάν κατέφευγε σε πρόωρες εκλογές, θα ήταν μια απόπειρα λύτρωσης. Βέβαια οι πιθανότητες επιτυχίας είναι περιορισμένες, αλλά θα είχε την ευκαιρία να σταματήσει την ακάθεκτη πορεία της συντηρητικής αντιπολίτευσης προς την αυτοδυναμία (…). Όσο περισσότερο περιμένει, τόσο μεγαλύτερο γίνεται το προβάδισμα της αντιπολίτευσης».
