Ο Κώστας Σημίτης, «που στη Δικτατορία συμμετείχε σε βομβιστική οργάνωση με τον Καράγεωργα, τον ‘Κουλοχέρη’ κατά κάποιους, ήταν ένας πρωθυπουργός που είχε εξασφαλίσει για τη χώρα του, όχι μόνο τους πιο υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης μετά τη χρυσή δεκαετία των sixties, αλλά και τις πιο σημαντικές αυξήσεις σε μισθούς, κοινωνικές δαπάνες, υγεία, εκπαίδευση».
Στην επισήμανση αυτή προβαίνει ο πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης, ο οποίος παρουσιάζει βασικά οικονομικά μεγέθη (μέσοι ετήσιοι ρυθμοί μεταβολής ΑΕΠ και επενδύσεων και μέσοι όροι περιόδου για πληθωρισμό, ανεργία, ελλείμματα και χρέος) ανά ιστορικές περιόδους.
Ωστόσο, υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννίτσης, με άρθρο στο Βήμα της Κυριακής, «η πραγματικότητα καθορίζεται από τις ομιλίες, τα γραπτά, τα πρωινάδικα, τις δηλώσεις, την τηλεόραση, τα ραδιόφωνα, τις κενού περιεχομένου βαθυστόχαστες αναλύσεις και το μαχητικό ύφος ή την απύθμενη επιθετικότητα απέναντι σε όσους τολμούν να αμφισβητήσουν την αμορφωσιά πολλών, την εμπάθεια του καθενός».
O πρώην υπουργός, ο οποίος έχει συνδεθεί με τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού που ποτέ δεν εφαρμόστηκε υπό την πίεση των συνδικάτων, μεταξύ άλλων, τονίζει με νόημα: «Είναι βέβαια γνωστή η μπούρδα ότι ‘οι αριθμοί ευημερούν, αλλά οι άνθρωποι δυστυχούν’. Σωστή η μπούρδα, αν οι αριθμοί είναι κίβδηλοι. Μόνο που τότε δεν φταίνε οι αριθμοί, αλλά όσοι τους φτιάχνουν. Το διαφορετικό είναι πιο πιθανό: ‘Όταν οι αριθμοί δυστυχούν, οι άνθρωποι επίσης δυστυχούν’. Όχι, ίσως, πάντα, αν σκεφτούμε την παραοικονομία, τη φοροδιαφυγή, τις οικονομικές και πολιτικές Μαφίες ή τη διαφθορά, αλλά ξέρουμε ότι στην ελληνική πραγματικότητα δεν υπάρχουν τέτοια».
naftemporiki.gr
