Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν;
Όπως όλα δείχνουν το πολυδιαφημιζόμενο ραντεβού στη Νέα Υόρκη δεν θα πραγματοποιηθεί και οι δύο ηγέτες δεν θα έχουν την ευκαιρία για χαμόγελα, χειραψίες κα μηνύματα για ήρεμα νερά.
Οι δύο πλευρές έψαχναν ώρα που να βολεύει αποκλειστικά για σήμερα, Τετάρτη, αφού το βράδυ ο Τούρκος πρόεδρος θα «πετάξει» για Ουάσιγκτον προκειμένου να μιλήσει για deals αξίας 10 δισ. δολαρίων (και γεωπολιτικής σημασίας πολλαπλάσιας) με τον Ντόναλντ Τραμπ.
Αλλά το πρόγραμμα και των δύο είναι «εξαιρετικά βαρύ», όπως μας είπαν. Στην πραγματικότητα μια χαρά χρόνος υπήρχε. Βούληση δεν υπήρχε – από την τουρκική πλευρά.
Η Άγκυρα ανέβαλε χθες το ραντεβού επικαλούμενη τη συμμετοχή του Τούρκου προέδρου στη σύνοδο αραβικών και μουσουλμανικών χωρών – μόλις 4 ώρες πριν τις προγραμματισμένες ομιλίες.
Όπως υποστηρίζει η τουρκική Milliyet (και σε αντίθεση με τα όσα λέει η ελληνική πλευρά), το αρχικό αίτημα για το τετ-α-τετ είχε έρθει από την Αθήνα. Και υπήρξε συμφωνία να μην ανακοινωθεί πριν οριστικοποιηθεί. Όμως, η ελληνική πλευρά σύμφωνα με τους Τούρκους βιάστηκε, γνωστοποιώντας τη συνάντηση, κάτι που ενόχλησε την Άγκυρα. Και όταν η Άγκυρα ενοχλείται θέλει να το δείχνει.
Τι άλλο θέλησαν να δείξουν οι Τούρκοι; Πώς η συνάντηση με τον Μητσοτάκη ήταν για τον Ερντογάν δευτερεύουσας σημασίας, αφού όλο το βάρος πέφτει στην επίσκεψη στον Λευκό Οίκο. Η ατζέντα εκεί; Από τη Γάζα και τη Συρία μέχρι το παζάρι για F-16, F-35 και Boeing. Ένα τετ-α-τετ που αναμένεται να δώσει πιο καθαρό στίγμα για το πού κινείται η τουρκική διπλωματία — αλλά και πώς βλέπει η Ουάσιγκτον τον ρόλο της Άγκυρας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ακύρωση της ελληνοτουρκικής συνάντησης μοιάζει λιγότερο με «τεχνικό ζήτημα» και περισσότερο με πολιτικό μήνυμα.
Το ραντεβού Μητσοτάκη – Ερντογάν θα κλειστεί ίσως μέσα στο επόμενο διάστημα, κάπου αλλού. Αλλά η σκιά του χθεσινού επεισοδίου, που ξεκάθαρα αιφνιδίασε την Αθήνα, φανερώνει το διπλό παιχνίδι της Τουρκίας και αποκαλύπτει πόσο εύθραυστο παραμένει το κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Η Άγκυρα θέλει από τη μία να βάζει εμπόδια και από την άλλη να δείχνει ότι οι άλλοι έχουν την ευθύνη για τα «ναυάγια» εμφανιζόμενη ενοχλημένη. Και η αλήθεια είναι πως είναι και ενοχλημένη και εκνευρισμένη. Όχι επειδή η Αθήνα ανακοινώνει συναντήσεις, αλλά επειδή έχει λάβει την επίσημη προσφορά της Chevron για έρευνες νοτίως της Κρήτης. Αυτό είναι που την πονάει.
Το τέρας και η Σαρία
Μένοντας σε κλίμα Νέας Υόρκης δεν μπορούμε να προσπεράσουμε την ομιλία του Αμερικανού προέδρου. Ξεκίνησε με ένα αστειάκι για τις χαλασμένες κυλιόμενες σκάλες και το teleprompter του ΟΗΕ — και κατέληξε να προτρέπει τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ να ρίχνουν ρωσικά αεροσκάφη. Στο ενδιάμεσο, ο Ντόναλντ Τραμπ πέρασε 56 λεπτά μαστιγώνοντας το «τέρας με τις δύο ουρές»: την κλιματική αλλαγή, που βάφτισε «απάτη», και τη μετανάστευση, που κατηγόρησε ότι «διαλύει τον ιστό των εθνών».
Η ατάκα του για «Σαρία στο Λονδίνο» άφησε τους Βρετανούς να μετανιώνουν την ώρα και τη στιγμή που έβγαλαν τις άμαξες και τα κανόνια για να τον υποδεχθούν, ενώ οι υπόλοιποι ηγέτες χειροκρότησαν περισσότερο από αμηχανία παρά από ενθουσιασμό. «Είμαι πολύ καλός σ’ αυτά τα πράγματα», διαβεβαίωσε ο Τραμπ, προφανώς εννοώντας το να μπερδεύει συμμάχους και αντιπάλους σε μια μόνο παράγραφο.
Το μήνυμα προς τους Ευρωπαίους, τους οποίους κατσάδιασε αρκούντως, ήταν ξεκάθαρο: κόψτε το ρωσικό πετρέλαιο, αλλιώς «χρηματοδοτείτε τον εχθρό σας». Το πρόβλημα είναι ότι δεν είπε τι θα κάνει η Ουάσιγκτον αν εκείνοι τον αγνοήσουν. Έτσι, το ακροατήριο έφυγε με περισσότερες απορίες απ’ όσες είχαν οι τεχνικοί που προσπαθούσαν να φτιάξουν τις κυλιόμενες σκάλες.
Το μεγάλο γκελ για το ομόλογο της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ
Δεν είναι μόνο ο Τραμπ και οι ατάκες του που κάνουν γκελ, όμως. Μεγάλο… γκελ έχει κάνει στην αγορά το νέο ομόλογο της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, καθώς από την πρώτη ημέρα της διαδικασίας οι προσφορές των επενδυτών ξεπέρασαν τα 500 εκατ. ευρώ, φθάνοντας τον στόχο που είχε εξ αρχής θέσει η διοίκηση της εισηγμένης. To ερώτημα, τώρα, αφορά το πόσες φορές θα υπερκαλυφθεί το ζητούμενο ποσό (η εταιρεία θα κάνει αποδεκτές προσφορές έως 500 εκατ. ευρώ), δεδομένου ότι το βιβλίο προσφορών θα μείνει ανοιχτό έως και αύριο το μεσημέρι.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η ζήτηση είναι αυξημένη τόσο σε επίπεδο θεσμικών επενδυτών όσο και σε επίπεδο retail. Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι η προσφερόμενη απόδοση του 3,2% – 3,5% είναι αρκετά ελκυστική για τους επενδυτές, υπερβαίνοντας την αντίστοιχη των 10ετών κρατικών ομολόγων.
Το ομόλογο της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, όπως έχει γίνει ήδη γνωστό, θα εισαχθεί προς διαπραγμάτευση στην αγορά Σταθερού Εισοδήματος του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Θα πρόκειται, μάλιστα, για την 2η αντίστοιχη εισαγωγή εντός του 2025, καθώς πριν δύο μήνες είχε προηγηθεί το ομόλογο της Aegean Airlines, η οποία στις αρχές του Ιουλίου κατάφερε να αντλήσει το ποσό των 250 εκατ. ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, μέσα στην τελευταία 5ετία, η ελληνική αγορά έχει υποδεχθεί – συμπεριλαμβανομένου και του τίτλου της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ- 18 εταιρικά ομόλογα, συνολικής αξίας άνω των 3,6 δισ. ευρώ. Ένα ποσό ομολογουμένως αρκετά υψηλό, ενόσω τα μειωμένα επιτόκια της ΕΚΤ αφήνουν την «υπόσχεση» ότι μπορεί να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο μέχρι το τέλος του 2025.
Αχ αυτές οι άδειες
Η αδειοδότηση ήταν, είναι και παραμένει ακανθώδες πρόβλημα από το πιο μικρό ζήτημα έως και το μεγαλύτερο σε αυτή τη χώρα. Είναι μια παρατήρηση που αντιστοιχεί από το «βάψιμο ενός τοίχου» μέχρι τη δημιουργία μιας τεράστιας καινοτόμου υποδομής ανά τη χώρα ή αλλιώς μιας επένδυσης.
Ωστόσο, όσο κι είναι γνωστό, άλλο τόσο παραμένει τροχοπέδη. Το πρόβλημα προκύπτει όταν «κοινός τόπος» αποτελεί η αναγνώρισή του, όχι όμως ανάλογα το δεύτερο σκέλος, με τις απαντήσεις των αρμόδιων να παραμένουν «γενικές κι αόριστες» στην καλύτερη των περιπτώσεων. Πότε θα συγχρονιστούμε και στην αναγκαιότητα για μια λύση;
Ζητείται αυτοκριτική
Η «έξωση» των παραγωγικών φορέων της Θεσσαλονίκης από το Δ.Σ. της ΔΕΘ και ο περιορισμός τους σε απλά μέλη μιας Συμβουλευτικής Επιτροπής όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε αντιδράσεις, που συνεχίζονται μετά την υπαναχώρηση της κυβέρνησης στην αντίστοιχη αρχική εξαίρεση του Δήμου Θεσσαλονίκης και της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, η οποία μάλιστα θα βάλει τα 30 από τα 120 εκατ. ευρώ για την ανάπλαση του διεθνούς εκθεσιακού κέντρου.
Ο ρόλος των επιμελητηρίων στη διοίκηση της ΔΕΘ είναι αλήθεια ότι έχει πολλά ιστορικά ερείσματα και τα επιμελητήρια δίνουν δυναμικό «παρών» κάθε χρόνο στη ΔΕΘ. Εκείνο όμως που θα περίμενε επίσης κανείς να δει, είναι μια ελάχιστη έστω αυτοκριτική από τους παραγωγικούς φορείς που αντιδρούν για την πορεία της εξωστρέφειας της Γενικής Έκθεσης.
