Η 1η Αυγούστου του 2025 δεν είναι απλώς άλλη μια ημερομηνία στον ημερολογιακό κύκλο του Τραμπ. Είναι η μέρα που σηκώθηκε το πιο σκληρό εμπορικό τείχος των ΗΠΑ από το 1930 – τότε που ο νόμος Smoot-Hawley έσπρωξε τον κόσμο στην ύφεση.
Τώρα, το remake σκηνοθετείται από έναν Τραμπ απολύτως κυρίαρχο, που διανύει τη δεύτερη θητεία του με ορμή. Πριν τρεις μήνες, ο Πίτερ Ναβάρο διαβεβαίωνε ότι ο πρόεδρος θα κλείσει «90 εμπορικές συμφωνίες σε 90 μέρες». 8 ήρθαν τελικά. Οι υπόλοιποι εισπράττουν την οργή του.
Στο μεταξύ, ο πρόεδρος ανακαινίζει τον Λευκό Οίκο — με τη λογική εργολάβου που επιστρέφει στο εργοτάξιό του. Το νέο project: μια αίθουσα δεξιώσεων (ballroom) με πολυελαίους, κολώνες και παράθυρα ύψους τριών ορόφων. Για να μη χρειάζεται τέντες όταν υποδέχεται ηγέτες.
Τι κι αν ο εμπορικός πόλεμος απειλεί να φέρει ντόμινο στον πλανήτη; Τουλάχιστον οι επίσημοι θα έχουν πού να χορέψουν.
Ο Τραμπ χτίζει τον μεταμπολεμικό κόσμο με σχέδια, truths και χρυσό. Η διαπραγμάτευση είναι θέαμα. Ο εμπορικός πόλεμος, σκηνικό. Και ο πρόεδρος; Ένας showrunner με πλάνα για τις επόμενες σεζόν.
Τα ψιλά γράμματα του deal για το Χρηματιστήριο Αθηνών
Στα δικά μας τώρα ΕΧΑΕ και Euronext ήρθαν σε συμφωνία για την πώληση του Χρηματιστηρίου Αθηνών, αλλά όλο το… παιχνίδι βρίσκεται πλέον στα χέρια των μετόχων, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν αν θα συμμετάσχουν ή όχι στην επικείμενη δημόσια πρόταση. Το γεγονός ότι έχει μπει ως όρος η συμμετοχή τουλάχιστον του 67% προσδίδει ξεχωριστό ενδιαφέρον στην όλη διαδικασία.
Κι αυτό, διότι σε περίπτωση που η δημόσια πρόταση δεν «πιάσει» το παραπάνω ποσοστό, τότε η Euronext θα φύγει με άδεια χέρια από την Ελλάδα. Ας έχουμε, επίσης, υπόψη ότι το deal περιλαμβάνει ως αντίτιμο την ανταλλαγή μετοχών (με αναλογία 1 προς 20) και όχι την καταβολή μετρητών, κάτι που ενδέχεται να παίξει ρόλο.
Η Euronext δημιουργήθηκε στην «αυγή» του 20ου αιώνα -και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 2000- μετά τη συμφωνία συνένωσης των Χρηματιστηρίων του Παρισιού, του Άμστερνταμ και των Βρυξελλών, συγκροτώντας τον πρώτο πανευρωπαϊκό χρηματιστηριακό πάροχο. Το 2002 ακολούθησε η προσθήκη της Λισαβόνας, η οποία έγινε ο 4ος κρίκος της αλυσίδας.
Έπειτα από μια… στάση ορισμένων ετών, στην οποία μεσολάβησε ο πρόσκαιρος «γάμος» με το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης (Euronext και NYSE συγχωνεύτηκαν το 2007, αλλά πήραν «διαζύγιο» το 2014), ο πανευρωπαϊκός «πρωταθλητής» ξεκίνησε εκ νέου την «απόβαση» σε νέες αγορές της Γηραιάς Ηπείρου.
Ιρλανδία το 2018, Νορβηγία το 2019 και Ιταλία το 2021 αποτέλεσαν μερικά από τα σημαντικότερα deals της Euronext, τα οποία σήμερα έχουν δημιουργήσει έναν «γίγαντα», ο οποίος πέρυσι είχε τζίρο 1,6 δισ. ευρώ, προσαρμοσμένα EBITDA 1 δισ. ευρώ και καθαρή κερδοφορία 585 εκατ. ευρώ.
Το όφελος των παραπάνω εξαγορών στα οικονομικά μεγέθη του χρηματιστηριακού Ομίλου είναι κάτι παραπάνω από αυταπόδεικτο, ιδίως αν αναλογιστούμε ότι πριν τον νέο κύκλο εξαγορών τα αντίστοιχα νούμερα ανέρχονται σε 532 εκατ. ευρώ, 297 εκατ. ευρώ και 241 εκατ. ευρώ (στοιχεία 2017).
Έξτρα μέρισμα από τις Τράπεζες
Τον θεσμό του ενδιάμεσου μερίσματος φαίνεται ότι καθιερώνουν από φέτος οι διοικήσεις των ελληνικών συστημικών τραπεζών. Eurobank και Εθνική προανήγγειλαν τη διανομή προσωρινής επιβράβευσης από τα κέρδη του 2025, ενώ αντίστοιχο παράθυρο έχει «ανοίξει» και η διοίκηση της Τρ. Κύπρου, με την τελική απόφαση να ανακοινώνεται την επόμενη εβδομάδα. Όσον αφορά την Πειραιώς, η διοίκηση μπορεί να μην προχωρά στην καταβολή χρημάτων, αλλά προανήγγειλε επαναγορές μετοχών αξίας 100 εκατ. ευρώ. Μένει να δούμε τώρα τι θα πράξει και η Alpha Bank.
Με ρυθμό χελώνας…
Χρειάστηκε ένας ολόκληρος χρόνος και παραπάνω από την υπογραφή Μνημονίου Συνεργασίας μεταξύ της Βουλής των Ελλήνων, του Υπερταμείου και της ΕΤΑΔ, τον Ιούνιο του 2024, το οποίο προβλέπει την αποκατάσταση και αξιοποίηση του πρώην Κυβερνείου Θεσσαλονίκης (Παλατάκι), για να προκηρυχθεί διεθνής ανοικτός διαγωνισμός για τη μελέτη αποκατάστασης και λειτουργίας του εμβληματικού ακινήτου.
Σε αυτό το στάδιο και σε συνεργασία με τους μελετητές που θα προκύψουν από τη διαγωνιστική διαδικασία θα αποσαφηνιστεί πλήρως η στρατηγική επανάχρησης του διατηρητέου κτιρίου και θα επιλεγούν οι τελικές χρήσεις ανά χώρο. Εύλογο ερώτημα είναι, λοιπόν, πόσα χρόνια θα χρειαστούν για την έναρξη της κατασκευής. Για μια ακόμη φορά δυστυχώς φαίνεται ότι τα έργα της Θεσσαλονίκης προωθούνται από την πολιτεία με ρυθμούς… χελώνας.
