Πολλά και ωραία τα παραδείγματα διασπάθισης δημοσίου χρήματος με τα ακίνητα των ενόπλων δυνάμεων που παρουσίασε χθες στη Βουλή, ο υπουργός Αμύνης Νίκος Δένδιας.
Βέβαια, όλα τους, είχαν κοινό παρονομαστή την αφθονία. Εν προκειμένω την αφθονία χώρου που απολαμβάνουν κάποιοι αξιωματικοί και στελέχη του Στρατού υπηρετώντας σχεδόν μοναχικά σε τεράστια κτίρια, με σπουδαία θέα και ζηλευτή (ξ)άπλα.
Να πούμε μια αλήθεια όμως; Σπατάλη μπορεί να κρύβει και η σπάνις του χώρου.
Η στήλη, με τη βοήθεια φίλων της, ανακάλεσε στη μνήμη της ένα κατάμεστο γραφείο Τύπου, πάλαι ποτέ υπουργού Αμύνης. Ασφυκτικά γεμάτο από (θεός να τους κάνει) φαντάρους, το γραφείο στοίβαζε στρατευσίμους, ταγμένους στην ιερή υπηρεσία ενημέρωσης. Τι σήμαινε αυτό; Μια αποδελτίωση των εφημερίδων επί θεμάτων που αφορούσαν τον υπουργό και το στράτευμα. Με αυτήν την ιεραρχική σειρά.
Κάποιες φορές οι ίδιοι αυτοί στρατιώτες καλούντο να απομαγνητοφωνήσουν συνεντεύξεις του υπουργού ή ακόμη και άτυπες συνομιλίες του με δημοσιογράφους, Ε, εκεί γινόταν το σώσε: Στοιβαγμένοι πέριξ ενός υπολογιστή, οι φαντάροι μας απολάμβαναν το ηχητικό ντοκουμέντο, ενώ δύο εξ’αυτών είχαν αναλάβει να μετατρέψουν σε κείμενο την ενημέρωση του υπουργού.
Δεδομένου δε ότι οι άτυπες εκείνες ενημερώσεις διεξάγονταν ενίοτε σε ταβερνεία, η κλαγγή των μαχαιροπήρουνων αλλά και η επίδραση του οίνου στον -ούτως η άλλως ασύντακτο- λόγο του εν λόγω υπουργού, επέτειναν το σουρεαλιστικό σκηνικό.
Σημειωτέον δε ότι στις εν λόγω ενημερώσεις ακούγονταν ακόμη και (σχεδόν) κρατικά μυστικά. Ευτυχώς και αυτά έφθαναν σε αθώα αυτιά βυσμάτων με μόνο ενδιαφέρον να φύγουν μια ώρα αρχύτερα (και πολιτικά ενδεδυμένοι όπως και είχαν προσέλθει) από την σκληρή τους υπηρεσία.
Α, ήταν πολύ τραχιά εκείνα τα πρωινά στο Πεντάγωνο. Τόσο που να ντρέπεσαι και που τα θυμάσαι.
Ναι, ξέρω, αναρωτιέστε πότε γίνονταν όλα αυτά; Ας πούμε στην εποχή που για να συνδεθείς στο ίντερνετ άκουγες ακόμη εκείνον τον εξωγήινα γαργαλιστικό ήχο του μόντεμ.
Μην κουραστούν τα παιδιά
Έτερη απολαυστική ανάμνηση έρχεται από την Καρδίτσα. Στο Κέντρο Εκπαίδευσης Στρατονομίας, η νεοσύστατη τότε ΑΕΔ (Αστυνομία Ενόπλων Δυνάμεων) δεχόταν και μερικούς αερονόμους.
Μόλις οι τελευταίοι κατάλαβαν πόσο απέχει το στρατόπεδο από την πόλη, έγιναν τα κατάλληλα τηλεφωνήματα στα… γνωστά κεντρικά.
Έκτοτε, ναυλωνόταν καθημερινά ειδικό στρατιωτικό πούλμαν για να μεταφέρει τους εν λόγω κυρίους στις εξόδους τους. VIP μεταχείριση για να μην κουραστούν.
Ελεύθερη πτώση σε βάση και σε κύρος
Και μιας και μιλάμε για τις Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορούμε να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι οι πάλαι ποτέ ελκυστικές θέσεις σε στρατό, ναυτικό και αεροπορία βλέπουν τις βάσεις τους να κάνουν ελεύθερη πτώση. Παλιά το να μπει κανείς στη Σχολή Ευελπίδων ήταν υπόθεση τιμής. Σήμερα, μένουν δεκάδες θέσεις κενές. Ίσως γιατί οι νέοι καταλαβαίνουν ότι η στολή δεν συνοδεύεται πλέον από κύρος, προοπτική ή επαγγελματική ασφάλεια.
Ευέλπιδες -1.035 μόρια, ΣΜΥΝ -2.140, ΣΜΥ -1.810, Λιμενοφύλακες -2.026. Η ΣΜΥ (Όπλα) έμεινε με 162 κενές θέσεις. Η Πυροσβεστική; 4.810 μόρια κάτω για τους αξιωματικούς.
Άμπερ αλερτ για τους δασκάλους
Αλλά έλα που δεν γυρίζου την πλάτη μόνο στις στρατιωτικές σχολές, αλλά και στα παιδαγωγικά. Αν συνεχίσει έτσι το πράγμα, σε λίγα χρόνια θα αναζητούμε δασκάλους και καθηγητές… με GPS και κυνηγετικό!
Οι βάσεις στα παιδαγωγικά τμήματα κατέρρευσαν φέτος έως και 1.300 μόρια, δείχνοντας ότι η νέα γενιά λέει «όχι» στο επάγγελμα-λειτούργημα του εκπαιδευτικού. Όχι άδικα: εξαντλητικά ωράρια, χαμηλοί μισθοί και εργασιακή αβεβαιότητα — ιδίως στα ιδιωτικά σχολεία — κάνουν πολλούς να αναζητούν άλλες διεξόδους.
Αν προσθέσουμε και την ανασφάλεια στο δημόσιο σχολείο, καταλαβαίνει κανείς γιατί οι πανεπιστημιακές αίθουσες αδειάζουν από δασκάλους. Και κάπως έτσι, το πρόβλημα χτυπά την πόρτα της κοινωνίας: πρώτα υποχωρεί το ενδιαφέρον, μετά έρχονται τα κενά στα σχολεία.
Και κάποιοι τον χαβά τους
Και ενώ όλα αυτά συνθέτουν μια ζοφερή εικόνα, κάποιοι συνεχίζουν business as usual. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ βρίσκεται ακόμη στην αρχή, αλλά σε ΚΥΔ της περιφέρειας, αγρότης που πήγε να κάνει δήλωση άκουσε το εξής απίθανο: «Μόνο αυτά δηλώνεις; Να προσθέσουμε και μερικά να πάρεις παραπάνω επιδότηση». Ευτυχώς, ο αγρότης είχε το φιλότιμο να πει «ό,τι έχω, δηλώνω». Αλλά τι να το κάνεις… Κάποιοι θα συνεχίσουν να λειτουργούν σαν να μην συμβαίνει τίποτα…
