Θα σας πάω σήμερα ένα ταξιδάκι έως τη Νέα Υόρκη. Γιατί ο Economist μας θυμίζει μια ωραία ιστορία από τη δεκαετία του 1990. Έτσι για να καταλάβουμε τι συμβαίνει στις αγορές. Καμία άλλη «νεκρή» επενδυτική τράπεζα λοιπόν δεν ρίχνει τόσο βαριά σκιά στη σημερινή Wall Street όσο η Drexel Burnham Lambert. Ούτε καν η Lehman Brothers.
Η τράπεζα που κατέρρευσε το 1990 υπήρξε ό,τι είναι η PayPal για τη Silicon Valley: ένα φυτώριο για ταλέντα που στη συνέχεια καθόρισαν ολόκληρο τον κλάδο.
Αν από την PayPal προέκυψαν η SpaceX, το LinkedIn και το YouTube, από τη Drexel ξεπήδησαν η Apollo, η Ares, η Cerberus, και τα τμήματα πιστώσεων που σήμερα στεγάζονται στις Bain Capital και Blackstone. Η μεγάλη καινοτομία της Drexel επί εποχής Μάικλ Μίλκεν ήταν η σύνδεση των «ριψοκίνδυνων» δανειοληπτών με τις αγορές ομολόγων.
Τα ομόλογα υψηλής απόδοσης – τα διαβόητα junk bonds – ήταν το καύσιμο που πυροδότησε την άνθηση των εξαγορών με μόχλευση (LBOs) τη δεκαετία του ’80.
Οι διάδοχοί της, κυρίως η Apollo, πάνε ακόμη πιο μακριά. Δεν περιορίζονται πλέον στις εξαγορές. Χρηματοδοτούν κάθε είδους δανειολήπτη – από κορυφαίες εταιρείες μέχρι νοικοκυριά – με υπόσχεση ταχύτητας, ευελιξίας και αξιοπιστίας, ενώ στους επενδυτές προσφέρουν υψηλότερες αποδόσεις χωρίς (υποτίθεται) περισσότερους κινδύνους. Όπως ο Μίλκεν άλλοτε, έτσι και οι σημερινοί ηγέτες της ιδιωτικής πίστωσης βλέπουν τον εαυτό τους ως το αντίδοτο σε ένα «δύσκαμπτο» τραπεζικό σύστημα. Αυτοί είναι οι νέοι βαρόνοι του χρέους. Και ως τέτοιοι ανταγωνίζονται ευθέως τις τράπεζες.
Οι ρυθμιστικές αρχές και πολλοί τραπεζίτες είναι πιο επιφυλακτικοί. Βλέπουν μια αγορά ενθουσιασμένη, ίσως και επικίνδυνη, που λειτουργεί με κανονιστικό καμουφλάζ και είναι καταδικασμένη να καταρρεύσει αν αυξηθούν τα «κόκκινα» δάνεια. Το διακύβευμα είναι πράγματι τεράστιο. Οι πέντε μεγαλύτεροι διαχειριστές ιδιωτικής πίστωσης διαχειρίζονται ήδη 1,9 τρισ. δολάρια. Και αν κάτι πάει στραβά; Ας ελπίσουμε πως δεν…γιατί αλλιώς καήκαμε.
Τραπεζικό πάρτι διαρκείας
Μιλώντας για τράπεζες, εν τω μεταξύ, σε θέση απόλυτου «πρωταγωνιστή» παραμένουν οι τραπεζικές μετοχές στο Χρηματιστήριο Αθηνών, με τη φετινή άνοδο της αγοράς να εδράζεται κατά κύριο λόγο στη μεγάλη «όρεξη» των 5+2 εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κλάδου.
Δεν είναι τυχαίο ότι η απόδοση του κλαδικού δείκτη ξεπερνά το +47% από τις αρχές του έτους, την ίδια στιγμή που εξακολουθεί να έχει ελκυστική αποτίμηση σε σχέση με το εξωτερικό.
Για παράδειγμα, η Eurobank, η οποία από χθες έχει αποτίμηση άνω των 10 δισ. ευρώ, βλέπει το P/E να κυμαίνεται στο 7,1x και το P/ΒV στο 1,1x, παρότι από τις αρχές του έτους «τρέχει» με +25%. Το ίδιο ισχύει στην περίπτωση της Alpha (P/E στο 8x και P/BV στο 0,9x), η οποία «βλέπει» τη μετοχή να «τρέχει» με +84% μέσα στο 2025 και την κεφαλαιοποίηση να υπερβαίνει τα 7 δισ. ευρώ.
Όσον αφορά την Εθνική, η οποία αξίζει 9,7 δισ. ευρώ, η μετοχή διαπραγματεύεται με P/Ε στο 8,5x και P/BV στο 1,2x, παρότι στο τρέχον έτος κερδίζει περισσότερο από +39%. Από την πλευρά της, η μετοχή της Πειραιώς κινείται με δείκτες αποτίμησης 6,6x και 1x, ενόσω το φετινό ράλι ξεπερνά το +57% και η χρηματιστηριακή αξία «καβαλά» τα 7,5 δισ. ευρώ.
Λιγότερο ελκυστική φαίνεται ότι είναι η αποτίμηση της Optima, η οποία μετά το φετινό +54% και την αναρρίχηση στο ρεκόρ των 1,4 δισ. ευρώ (20 ευρώ/μετοχή), διαθέτει P/ΒV στο 2,2x. Από εκεί και πέρα, υπάρχει και η μετοχή της Τρ. Κύπρου, αξίας 2,8 δισ. ευρώ, η οποία κερδίζει περισσότερο από +38% μέσα στο 2025, απέχοντας ελάχιστα από τα πρόσφατα ρεκόρ των 6,6 ευρώ/μετοχή κι απολαμβάνοντας δείκτες P/E στο 7,5x – P/BV στο 1,1x.
Ρεκόρ… προκλήσεων
Τι περιμένουμε το επόμενο διάστημα; Ούριο άνεμο και συνέχεια στο ταξίδι των ρεκόρ.
Πολλά τα ρεκόρ και για την ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία – παρά την πληθώρα διεθνών προκλήσεων. Η συμβολής της στην εγχώρια οικονομία υπολογίζεται σε 14 δισ. δολάρια και 150.000 θέσεις εργασίας.
Παρόλα αυτά δεν λείπουν και τα σύννεφα. Με πιο βαρύ αυτό της συρρίκνωσης του ελληνικού νηολογίου. Γιατί φεύγει η ελληνική σημαία από τα ελληνόκτητα πλοία; Ένας συνδυασμός γραφειοκρατίας και φορολογικών βαρών είναι αρκετός για να κάνει τη ζημιά. Ο Πάνος Λασκαρίδης δεν δίστασε στο 9ο Ναυτιλιακό Συνέδριο της Ναυτεμπορικής να χτυπήσει ηχηρό καμπανάκι, Ας ελπίσουμε ότι θα τον ακούσουν αυτοί που χρειάζεται με κινήσεις που θα στηρίξουν την ελληνική σημαία.
