Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected]
Ο αγαθιάρης Μπράιαν το μόνο που ήθελε ήταν η απελευθέρωση της Ιουδαίας από τους Ρωμαίους και, στην προσπάθειά του αυτή, έμπλεξε με την οργάνωση Λαϊκό Μέτωπο της Ιουδαίας, που έχει φοβερές ιδέες για την αποτίναξη του ρωμαϊκού ζυγού, αλλά… Διατυμπανίζει ότι απεχθάνεται τους Ρωμαίους, αλλά και το Ιουδαϊκό Λαϊκό Μέτωπο και το Μέτωπο της Λαϊκής Ιουδαίας.
Ο πολίτης δεν είναι τόσο αγαθιάρης όσο ο Μπράιαν στην ταινία των Μόντι Πάιθον «Ένας προφήτης, μα τι προφήτης». Ο πολίτης δεν είναι πλέον αγαθιάρης να περιμένει από «προφήτες» να πέσουν εξ ουρανού πίτες. Ο πολίτης είναι αναστενάρης και η Κεντροαριστερά ή για να ακριβολογούμε το ΠΑΣΟΚ -που απέδειξε ότι έχει ακόμη φτερά- δεν είναι περιστερά. Προσπαθεί να πείσει ότι κουβαλά αντι-ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηριστικά, ότι στέκεται και έναντι της Νέας Δημοκρατίας και ότι μπορεί κάτι καινούργιο να φέρει. Με αυτήν τη σειρά.
Υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι να ερμηνεύσουν την ψήφο των 210.264 πολιτών, που σηκώθηκαν από τον καναπέ και περίμεναν στις ουρές για να ψηφίσουν. Δεν έχω στοιχεία, πέρα από το προφανές. Ενδιαφέρον για τα τεκταινόμενα στον -ας τον πούμε- ενδιάμεσο χώρο.
Πόσοι πήγαν, γιατί πίστευαν σε μία υπέρβαση και κυρίως αν θα πάνε πάλι την Κυριακή; Πόσοι γύρισαν στο μαντρί και το βασικό αν θα μείνουν ως τις εθνικές κάλπες ή θα κόβουν βόλτες και σ’ άλλες στράτες; Πόσοι κινητοποιήθηκαν γιατί από το πρόσωπο κρατήθηκαν; Πόσοι ήταν οι κομματικά στρατευμένοι και οι κάποιας ηλικίας ταγμένοι; Πόσοι έμειναν δυσαρεστημένοι και από το δεύτερο γύρο ξεκομμένοι, γιατί η «αποπασοκοποίηση» που επιθυμούσαν δεν βγαίνει;
Μάλλον ευχαριστημένοι οι δύο διεκδικητές για του ΠΑΣΟΚ τις αντοχές. Την άλλη Κυριακή μια άλλη ταινία θα ολοκληρωθεί. «Κράμερ εναντίον Κράμερ». Ποια ή ποιος θα αναλάβει το παιδί, που δεν έχει ακόμη γεννηθεί; Δεν θα είναι περίπατος η γέννα η πολιτική. Σε αναμονή γείτονες, αντίπαλοι και ιδεολογικοί συγγενείς.
