Από την έντυπη έκδοση
του Δημήτρη Η. Χατζηδημητρίου
[email protected]
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην πΓΔΜ έδωσε το δικαίωμα σε όλους τους… ηττημένους να πανηγυρίσουν.
* Ο πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ επισείει το 91% του «Ναι» στη Συμφωνία των Πρεσπών και προαναγγέλλει τις επόμενες κινήσεις του στο Κοινοβούλιο της χώρας, για να δρομολογήσει τις συνταγματικές αλλαγές, ενώ δεν αποκλείει και την προσφυγή στις κάλπες, στα τέλη Νοεμβρίου, αν δεν κατορθώσει να πείσει 10 βουλευτές από την αντιπολίτευση να στηρίξουν την αναθεώρηση του Συντάγματος.
* Ο πρόεδρος Ιβάνοφ και ο Κρίστο Μιτσκόσκι, αρχηγός του αντιπολιτευόμενου VMR, που απέφυγαν να στηρίξουν ανοικτά το «Όχι» και πριμοδότησαν την αποχή, κρύβονται πίσω από το μόλις 36% της συμμετοχής στο δημοψήφισμα, προκειμένου να μην αναλάβουν το κόστος της ευθείας αντιπαράθεσης με τη Δύση.
* Αυτή η τελευταία, η Δύση, αφού εξάντλησε κάθε δυνατότητα παρέμβασης στη διαδικασία και χειραγώγησης της λαϊκής βούλησης στη γείτονα χώρα, καμώνεται ότι δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συνέβη την Κυριακή.
* Οι μικροπολιτικοί χειρισμοί όλων των πλευρών, εντός κι εκτός πΓΔΜ, ευτέλισαν το δημοψήφισμα ως διαδικασία άμεσης και αδιαμεσολάβητης συμμετοχής των πολιτών στο πολιτικό γίγνεσθαι. Η έννοια του δημοψηφίσματος κινδυνεύει να τεθεί οριστικά στο περιθώριο της δημοκρατικής -πολιτικής πραγματικότητας.
* Υπό το κράτος των εντυπώσεων του αποτελέσματος είναι σαφές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Σλαβομακεδόνων απορρίπτει κάθε ιδέα και προοπτική συμβιβασμού με την Ελλάδα. Οι γενιές του Τίτο και του Γκρούεφσκι παραμένουν προσκολλημένες στο κατασκευασμένο ιδεολόγημα του «Μακεδονισμού» και επιμένουν να προβάλλονται ως οι μοναδικοί-αποκλειστικοί φορείς των ιστορικών συμπαραδηλώσεων, που ενισχύονται από τη μυθολογία της περιοχής.
* Η απόλυτη διαφοροποίηση της αλβανικής κοινότητας της πΓΔΜ -είναι περίπου το 25% του πληθυσμού- επιβεβαιώνει τον ρόλο του αλβανικού παράγοντα ως στρατηγικού συμμάχου της Δύσης και των σχεδιασμών της στην περιοχή.
* Ταυτοχρόνως, αναδεικνύεται η πραγματικότητα και το βάθος του διχασμού, σε εθνοτική βάση, που επικρατεί στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας. Οι πιθανές συνέπειες δεν είναι άνευ ευρύτερης σημασίας…
* Εάν δεν επισυμβούν αλλαγές που θα επαναπροσδιορίσουν τα πράγματα, η πΓΔΜ θα βιώσει περίοδο δραματικής απομόνωσης.
* Η Συμφωνία των Πρεσπών παραμένει στη θερμοκοιτίδα της Ιστορίας και το κεκτημένο της θα δεσμεύει τις δύο πλευρές. Διαπραγμάτευση από «μηδενική βάση», για ένα ζήτημα που απασχολεί σχεδόν τρεις δεκαετίες τον ΟΗΕ και τη διεθνή κοινότητα, δεν πρόκειται να υπάρξει.
Την Κυριακή στη γείτονα επιβεβαιώθηκε ο Φρανσουά Μιτεράν, που προειδοποιούσε ότι «σε ένα δημοψήφισμα ο λαός δεν απαντά στο ερώτημα, αλλά σ’ αυτόν που το προκαλεί», αλλά και η διαπίστωση του στρατηγού Ντε Γκολ, πως «σε ένα δημοψήφισμα ο πολίτης απαντά στο ερώτημα που αυτός θέλει, όχι σε αυτό που έχει τεθεί».
