Εντύπωση μου κάνει πως τα δυτικά ΜΜΕ υποβάθμισαν την εθιμοτυπική επίσκεψη του προέδρου Τραμπ στον Γιαπωνέζο Αυτοκράτορα.
Αυτό όμως πράγματι που έκανε εντύπωση ήταν η απλότητα του αυτοκράτορα και ο χώρος που πραγματοποιήθηκε η συνάντηση. Αν εξαιρέσει κανείς την απίθανη ανθοδέσμη αποτέλεσμα της θαυμάσιας τέχνης Ικεμπάνα των Ιαπώνων κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι αυτός είναι ο χώρος, μέρος της αυτοκρατορικού παλατιού, που δέχθηκε τον ισχυρό άνδρα του πλανήτη (τουλάχιστον της Δύσης) όπως άλλωστε και κάθε άλλον αρχηγό κράτους. Δύο καρέκλες και ένα μικρό τραπέζι στην μέση, τίποτα άλλο.
Βεβαίως ο Γιαπωνέζος αυτοκράτορας είναι πλέον ένας θεσμός συμβολικός που ναι μεν δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον πλειοψηφούντα επικεφαλής κόμματος της βουλής όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση κράτους, αλλά είναι ο θεσμός που κρατά την ενότητα της χώρας και του λαού δεκάδες αιώνες. Πέραν αυτού εκφράζει και μια βαθιά αντίληψη των Ιαπώνων του αφαιρετισμού και της φιλοσοφικής απλότητας που φθάνει τα όρια του μινιμαλισμού.
Θεωρώ ότι ο Αμερικανός πρόεδρος που τώρα κατεδαφίζει και μέρος του Λευκού οίκου για να κάνει μια μεγαλειώδη αίθουσα υποδοχής που θα ξεπεράσει τα 300 εκατ. δολάρια, ίσως να μην κατανόησε αυτή την φιλοσοφία αλλά δυστυχώς και η πλειοψηφία των ηγετών του κόσμου δεν την κατανοούν, με αποτέλεσμα να βαθαίνει το χάσμα μεταξύ φιλοσοφίας και πολιτικής. Παραδείγματα τέτοιου είδους φιλοσοφίας υπήρξαν (π.χ. Νικόλαος Πλαστήρας) και υπάρχουν ακόμα και στην χώρα μας αλλά δυστυχώς είναι η εξαίρεση του κανόνα.
* Ο Φωκίων Ζαΐμης είναι Αντιπεριφερειάρχης Αχαΐας
