Ένα φως κινδύνου για τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης έχει ανάψει, παρά τις προσπάθειες που κάνει το κυβερνητικό επιτελείο να εξωραΐσει καταστάσεις.
Αυτό μαρτυρά η πρόσφατη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με επικεφαλής κατασκευαστικών ομίλων, προκειμένου να πληροφορηθεί από πρώτο χέρι τι ακριβώς συμβαίνει και υπάρχουν καθυστερήσεις. Οι υπεύθυνοι λένε τα δικά τους με τις στατιστικές και τα φύλλα excel, αλλά τα στοιχεία που έβαλε ο Πιερρακάκης στον προϋπολογισμό δείχνουν πρόβλημα σοβαρό.
Σύμφωνα με αυτά, ο ρυθμός αύξησης των ακαθάριστων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου για το 2024 έχει μειωθεί στο 4,5%,χαμηλότερα από το 6,7% που προέβλεπε ο προϋπολογισμός και πολύ κάτω από το 9,1% του Προγράμματος Σταθερότητας. Οι εκτιμήσεις για το 2025 έχουν επίσης αναθεωρηθεί διαδοχικά: από 14,4% στο 8,4% και πλέον στο 5,7%, γεγονός που αναδεικνύει το χρηματοδοτικό κενό, λόγω των υστερήσεων στα έργα που χρηματοδοτούνται από κοινοτικούς πόρους.
Το Ταμείο κατεβάζει ρολά τον Αύγουστο του 2026 και μέχρι τότε ισχύει το: όποιος πρόλαβε τον Κύριο οίδε… στις εντάξεις έργων προς χρηματοδότηση. Αν ενταχθούν -που είναι η πρώτη προτεραιότητα-, θα χρηματοδοτηθούν. Αν δεν ενταχθούν και έχουν ξεκινήσει, για να ολοκληρωθούν θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν από τον εθνικό προϋπολογισμό, όπου δεν περισσεύει ούτε λεπτό.
Το πιο εμβληματικό που δείχνει το πρόβλημα είναι ότι από τα συνολικά 36 δισ. έχουν φτάσει σε τελικούς δικαιούχους μόνο 10 δισ., ενώ πολλά από αυτά δεν έχουν προλάβει να πέσουν στην οικονομία.
Φταίνε όλοι… είναι η βολική δικαιολογία που χρησιμοποιείται από τη διοίκηση, για να αθωώσει τον εαυτό της, καθώς είναι αυτή που σχεδιάζει και βάζει τους κανόνες.
Αν δεν μπορεί για παράδειγμα να δανειστεί η χώρα για να βάλει τη συνεισφορά της σε ένα έργο, δεν φταίνε οι επιχειρηματίες που ήδη κάνουν σκόντο. Δουλεύουν δηλαδή χωρίς να πληρώνονται, με μόνη την υπόσχεση ότι θα τα πάρουν στο μέλλον.
Ομοίως και με τις απαλλοτριώσεις που, όταν καθυστερούν(όπως σε τμήματα του ΒΟΑΚ), με ευθύνη των κρατικών παραγόντων, τα χρονικά περιθώρια πιέζονται και αρχίζει ο ένας να μεταφέρει την ευθύνη στον άλλον, όπως θα γίνεται σε λίγο μεταξύ των υπουργών, όταν φανεί ότι δεν μπαίνουν στους προϋπολογισμούς πόροι που έχουν υπολογιστεί.
Η Ελλάδα έχει δημοσιοποιήσει παλαιότερα έναν πρώτο κατάλογο με έργα που απεντάσσονται ή τροποποιούνται και αφορούν την πολιτική προστασία, την ενέργεια, την υγεία, τη δημόσια διοίκηση, έργα υποδομής (όπως ο ΒΟΑΚ, το πράσινο υδρογόνο στον Πρίνο κ.λπ.) αλλά και έργα αποκατάστασης στη Θεσσαλία λόγω «Daniel».
Για να γίνουν περισσότερο εύπεπτες οι τροποποιήσεις αλλά και να χαθούν οι ευθύνες των αρμοδίων, στο κείμενο μπήκε η φράση «η ελληνική κυβέρνηση εξήγησε ότι δεν είναι πλέον εφικτά εν μέρει ή πλήρως…», που σημαίνει στην καθομιλουμένη: άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες!
