Η Ταινία γυρίζεται σε Δημόσιο Νοσοκομείο: Ο διάλογος του «Σεναρίου» είναι αναμεσά σε ένα ειδικευόμενο ακόμα γιατρό, ο οποίος υλοποιώντας άνωθεν εντολές του συστήματος -με ιδιαίτερη αυταπάρνηση- εχει εισβάλει με ύφος Νέρωνα στον θάλαμο, και με τεχνικές Μπουλινγκ εχει την αποστολή να «πείσει» την οικογένεια «να τους αδειάσει την γωνιά».
Η επίκληση των πολυπαιγμενων συστημικών «κλισέ»: ‘’θέλουμε το Κρεββάτι για άλλο ασθενή, είναι αποδεκτή μόνο για διανοητικώς ανάπηρους ( Ο θάλαμος είναι άδειος) , και το άλλο -«αποσβεσμένο» από την συνεχή χρήση- κλισέ «αν μείνει στο Νοσοκομείο θα αρπάξει λοίμωξη» πάλι δεν πείθει, μια και στέλνουν τον ασθενή σε ιδιωτική κλινική (Η οποία προφανώς με την βοήθεια της «Μάγισσας του Βάλτου» των παιδικών κόμικς εχει λύσει το θέμα των λοιμώξεων στον ιδιωτικό τομέα.
Εγείρονται θέματα ηθικής, πολιτικής, πολιτισμού και κυρίως Φιλοσοφίας.
Η Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ Δαρβινική Κοινωνία. Ο Δαρβίνος δεν έχει σχέση με τον Ελληνικό Ανθρωποκεντρικό Πολιτισμό. Κάι δεν έχει καμία σχέση με την Δημοκρατία. Δεν έχει καμία σχέση με αυτό που υπήρξε και είναι η Ελλάδα που θέλουμε. Η Ελλάδα που πρώτα είναι Ο Άνθρωπος.
Στο Δαρβινικό κοινωνικό σύστημα, ο πατέρας πετάει το παιδί έξω από το σπίτι κλειδώνοντας την πόρτα, και το παιδί, όταν αρρωστήσει, το οικονομίστικο σύστημα δεν το αγκαλιάζει αλλά το αφήνει και ξεχασμένο σε μια γωνιά γίνεται φυτό. Η επιτυχία του Δαρβίνου πάνω σε ένα πανέμορφο κοριτσόπουλο που από το 1992 ζει ως φυτό..,.
Η Ελληνική Κοινωνία, δεν θέλει μια τέτοια Ελλάδα. Ουσιαστικά οι Έλληνες εξαπατήθηκαν, και αυτό που τους «πουλήθηκε» ως πρόοδος, ήταν η Δαρβινική Κοινωνία της Δύσης. The survival of the Fittest.
Η Ελλάδα που δεν θέλουμε
Το ΕΣΥ παρουσιάζει ακριβώς αυτή την «επιδιωκόμενη» συστημική μετάλλαξη από την Ελλάδα των Ανθρώπων, στην Δαρβινική Ελλάδα των νόμων της ζούγκλας.
Καθισμένος στον κήπο μου στην Αμερική, παρατηρούσα μια φωλιά πουλιών στα γεννητούρια των νεογνών. Οι γονείς-πουλιά μόλις αυτά γεννήθηκαν έτρεχαν περα δώθε στον κήπο και έφερναν τροφή στα στοματάκια των νεογνών. Κάποια στιγμή αυτό σταμάτησε. Οι γονεις-πουλια θεώρησαν ότι επιτέλεσαν την αποστολή τους και γυρίσαν στον ιδιωτισμό τους. Κάποια από τα πουλάκια είχαν μάθει να πετάνε, κάποια άλλα, ακόμα δεν τα κατάφερναν, Αυτά τα έκαναν μια χαψιά οι γάτες: «Δαρβινικοτατα και Νόμιμα και ηθικά» .Είναι ακριβώς αυτό που συνέβη στην κοπελιά που σήμερα είναι φυτό.
1992 : Στην Ελλάδα στο ΕΣΥ δεν χάνεται κανένας άνθρωπος
Το 1992 που συνέβη αυτό με την κοπελιά , και με τα πουλιά, είχα οργανώσει στην Αμερική μια εκδήλωση και με περηφάνεια είχα παρουσιάσει ότι στο Ελληνικό προνοιακο σύστημα υγείας, δεν χάνεται κανένας Άνθρωπος. Ήταν η φράση στα στόματα όλων των Γιατρών μας στην Ελλάδα : «Στην Ελλάδα δεν αφήνουμε κανένα χωρίς περίθαλψη».
Στην Ελλάδα του 2025
Σήμερα στην Ελλάδα του 2025 , ντρέπομαι που αυτό δεν μπορώ να το πω.
Το ηθικό, Πολιτικό, Φιλοσοφικό και πολιτισμικό Θέμα :
Έχουμε ως λαός, συνειδητοποιήσει ότι η πολιτικές εφαρμογές πιέζουν για την μετάλλαξη της Ελληνικής Κοινωνίας από Ανθρωποκεντρική σε Δαρβινική;
Έχουμε συνείδηση του τι σημαίνει αυτό; «Ή αυτό που προβάλλεται επειδή δεν εχει την συχνή προειδοποίηση «ακολουθεί τοποθέτηση προϊόντος» δεν γίνεται αντιληπτό ως διαφήμιση, αλλά ως αληθινή πρόοδος
Είναι αντιληπτό ότι η «διαμορφωτές γνώμης» κατασκευάζουν μια γενιά «Γενίτσαρων» , που θα επιβάλουν τον Δαρβινισμό με πλήρη «γενοκτονία του Ανθρωποκεντρισμού»;
Το ΕΣΥ μια μικρογραφία του Παγκοσμίου Έργου που… «γυρίζεται»….
Είναι γνωστοί οι αγώνες των Γιατρών και των Νοσηλευτών του Ευαγγελισμού για ένα Ανθρώπινο
«Θεραπευτήριο» και γενικότερα για ένα ΕΣΥ που θα υπηρετεί τον Άνθρωπο.
Οι Άνθρωποι -και είναι ακόμα πολλοί- υπάρχουν μεσα στο ΕΣΥ και αγωνίζονται. Αλλά ξέχασα…όσοι αγωνίζονται για τον Άνθρωπο ως υψίστη αξία, είναι .. «Κομμουνιστές». Το σύστημα θέλει και προωθεί μόνο Δαρβινιστές Γενίτσαρους …. («Μα δεν έχω λεφτά!», «Να πας να τα βρεις».
Για το Έργο που παίζεται υπάρχουν σχετικοί τίτλοι, αλλά έχουν χρησιμοποιηθεί από άλλες ταινίες όπως «Στα Όρια της Προδοσίας», «Κατάχρηση Εξουσίας». Υπάρχει και εκείνη η ταινία που τελειώνει με τον Φερνάντο Σαντσο να φωνάζει στους Γερμανούς… αλλά δεν θυμάμαι το τίτλο.
*Ο Ανδρέας Αθηναίος είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου – American Association of University Professors (1977) – Αριστείο Ακαδημαϊκής Διδασκαλίας Η.Π.Α. (1987) και πρώην Νομάρχης.
