Να τελειώσει ο πόλεμος. Και αυτό δεν είναι λίγο. Προσφέρει όμως ένα στενό μονοπάτι διεξόδου, στο χείλος της αβύσσου στο οποίο βρίσκεται η Γάζα. Ένα μονοπάτι που ο πρόεδρος Τραμπ ανάγκασε τον Νετανιάχου να αποδεχτεί και τώρα θέλει να το επιβάλει στη Χαμάς.
Αυτή είναι η πεμπτουσία του σχεδίου των 20 σημείων για την ειρήνευση στη Γάζα που παρουσιάστηκε στον Λευκό Οίκο από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και τον πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Έξι είναι τα πιο βασικά σημεία του σχεδίου:
-Όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ, θα ανασταλούν μέχρι να ολοκληρωθεί η αποχώρηση και επαναφορά της ανθρωπιστικής βοήθειας.
-Απελευθέρωση εντός 72 ωρών των Ισραηλινών ομήρων-περίπου 48, εκ των οποίων οι 20 είναι ακόμα ζωντανοί. Σε αντάλλαγμα θα αφεθούν ελεύθεροι 250 Παλαιστίνιοι κρατούμενους και 1.700 κάτοικοι της Γάζας που κρατούνται μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023.
-Το σχέδιο αποκλείει την κατοχή ή προσάρτηση της Γάζας από το Ισραήλ και εγγυάται ότι «κανείς δεν θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει» τον θύλακα.
-Νέα διακυβέρνηση : Η Γάζα θα διοικείται από μια μεταβατική κυβέρνηση Παλαιστινίων τεχνοκρατών, υπό την επίβλεψη ενός διεθνούς «Συμβουλίου Ειρήνης» με επικεφαλής τον πρόεδρο Τραμπ. Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας, Τόνι Μπλερ θα ηγηθεί της Διεθνούς Μεταβατικής Αρχής της Γάζας (GITA)
-Η Χαμάς δεν θα έχει κανένα ρόλο στη μελλοντική διακυβέρνηση.
-Το σχέδιο τέλος, ανοίγει έναν «αξιόπιστο δρόμο» προς την παλαιστινιακή αυτοδιάθεση, αλλά δεν δεσμεύει τις ΗΠΑ σε άμεση δημιουργία κρατικής υπόστασης .
Δύο σενάρια
Το σχέδιο προσφέρει δύο σενάρια: Εάν η Χαμάς το αποδεχτεί, το Ισραήλ θα ξεκινήσει η εφαρμογή του.
Αν όχι, ο πόλεμος θα συνεχιστεί, με την πλήρη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Απέναντι στη Χαμάς , ο Αμερικανός πρόεδρος χρησιμοποίησε και «καρότα και μαστίγιο». Ο Τραμπ είπε επίσης όχι, στην de jure προσάρτηση της Δυτικής Όχθης από το Ισραήλ είναι επίσης μια μακρινή ανάμνηση. Το «μαστίγιο» θα χτυπήσει την απροθυμία των ηγετών της Χαμάς να αφοπλιστούν
Στην ίδια τη Γάζα επικρατεί σκεπτικισμός σχετικά με την αποτελεσματικότητα του σχεδίου, που είναι πολύ φιλόδοξο, αλλά εξαιρετικά περίπλοκο στην εφαρμογή του . Πολλοί Παλαιστίνιοι το αντιλαμβάνονται ως μια προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να ελέγξουν τη Γάζα, ειδικά μέσω της ιδέας μιας ξένης δύναμης σταθεροποίησης.
«Ελντοράντο» αντί για «Ριβιέρα»
Οι Παλαιστίνιοι δεν βλέπουν με καλό μάτι επίσης τον ρόλο του Τόνι Μπλερ. Ενός πολιτικού, που πολλοί Άραβες μισούν σε όλη την Μέση Ανατολή επειδή πρωτοστάτησε και με ψευδή επιχειρήματα στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003.
Ο Μπλερ, από την άλλη πλευρά, θεωρείται ως σύμβολο σήμερα ενός δυτικού τρόπου άσκησης πολιτικής που είναι συνυφασμένος με τις επιχειρήσεις. Καλοβλέπει άλλωστε, τα κοιτάσματα φυσικού αερίου ανοικτά της Γάζας, για τα οποία η British Petroleum έχει λάβει άδειες εξόρυξης εδώ και πολλά χρόνια, με τη συγκατάθεση του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής.
Η Γάζα μπορεί να μην γίνει τελικά, η «Ριβιέρα» που φανταζόταν ο πρόεδρος Τραμπ και οι «μεσίτες» ακινήτων, αλλά μάλλον, το νέο «Ελντοράντο» των πετρελαϊκών εταιρειών στη Μέση Ανατολή.
Θα ξεχαστεί το «Μεγάλο Ισραήλ»;
Όσο για τον «Μπίμπι» Νετανιάχου; Δήλωσε αναγκαστικά πώς αποδέχεται το σχέδιο του Τραμπ, ξεχνώντας τα σχέδια για το «Μεγάλο Ισραήλ». Αλλά και την εφαρμογή της στρατηγικής, που στόχευε στην εθνοκάθαρση της Γάζας και την άμεση και ολοκληρωτική προσάρτηση της Δυτικής Όχθης.
Σε κάθε περίπτωση, το σχέδιο του προέδρου Τραμπ δεν είναι ακόμη πλήρης εδραίωση της ειρήνης. Αλλά τώρα, υπάρχει δυνατότητα να συζητηθεί το… μέλλον. Με μία προϋπόθεση: να μην υπάρχει πλέον περιθώριο για εξαπάτηση των Παλαιστινίων, όπως έχει συμβεί αρκετές φορές τις τελευταίες δεκαετίες, μέχρι σήμερα.
