Εξακολουθεί να κρύβει το κεφάλι της στην άμμο η Ελλάδα, απέναντι σε αυτό που καταγγέλλεται ως γενοκτονία στην Γάζα από το Ισραήλ. Την βλέπει πάνω από τον μισό δυτικό κόσμο, την αναγνωρίζει ο ίδιος ο ΟΗΕ. Και η ελληνική κυβέρνηση, είναι απλώς «κουφή» και «τυφλή».
Σαφώς, ο πόλεμος στην Ουκρανία, ακουμπά άμεσα την Ελλάδα. Πολύ σωστά ο κ. Γεραπετρίτης, κατά την σημερινή ομιλία του στον ΟΗΕ καταδίκασε τις πρόσφατες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Εσθονίας. Ορθά μίλησε για παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, και κάλεσε την Ρωσία να σταματήσει την ένοπλη επιθετικότητά της
Αλλά, ενώ η Παλαιστίνη πρωταγωνιστεί στην σημερινή γενική συνέλευση, καθώς περίπου12 κράτη αναμένεται να ανακοινώσουν την αναγνώριση Παλαιστινιακού Κράτους, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, δεν βρίσκει να πει – ούτε- μισή – κουβέντα – για το θέμα, στην ομιλία του.
Σα να μην αποτελεί κίνδυνο για την παγκόσμια ασφάλεια ενδεχόμενη ανάφλεξη στην Μέση Ανατολή
Ας δεχτούμε πως η ελληνική κυβέρνηση έχει τους δικούς της λόγους να μην συμφωνεί στην αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους. Ας δεχτούμε και ότι είναι «νόμιμο» δικαίωμα της πολιτικής ηγεσίας να έχει την άποψη πως «ο όρος γενοκτονία είναι βαρύς».
Είναι όμως ηθικό;
Η διεθνείς σχέσεις σίγουρα δεν ορίζονται από το θυμικό. Αλλά, κάνοντας ένα… άλμα στο (ελληνικο) φιλότιμο, φτάνουμε στην «τιμή των όπλων». Μόνο και μόνο για αυτήν, η Ελλάδα, που κατέχει την θέση του μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας, όφειλε να πει μια κουβέντα. Έστω να ψελλίσει.
Εν προκειμένω, η «σιωπή είναι χρυσός». Βολική και ασφαλής.
Κάτι, σα να ελπίζει το υπουργείο Εξωτερικών πως δια της ηχηρής σιωπής του, η πραγματικότητα θα εξαφανιστεί…
