Είπε κάποιες δυσάρεστες αλήθειες ο Μητσοτάκης στην προχθεσινή του συνέντευξη στον ΑΝΤ1 σχετικά με το γιατί δεν μπορεί να δώσει περισσότερα, σε μια προσπάθεια να απαντήσει στις αιτιάσεις της αντιπολίτευσης.
Θύμισε λίγο τον Καραμανλή το 2009, που πήγε στις εκλογές λέγοντας και δυσάρεστα (που αν εφαρμόζονταν, θα γλιτώναμε την προκρούστεια κλίνη των μνημονίων), τα οποία όμως δεν άρεσαν στους ψηφοφόρους. Κατ’ αρχήν είπε ότι έχουμε το μεγαλύτερο χρέος στην Ε.Ε. και ότι πρέπει να εμφανίζουμε υπερπλεονάσματα για να μειώνεται. Δεν είπε όμως ότι αυτά βγαίνουν από υπερφορολόγηση, αλλά και χρησιμοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, ενώ το χρέος -αντί να μειώνεται- στο 6μηνο του 2025 αυξήθηκε. Όσον αφορά τη μείωση του ΦΠΑ, είπε ότι τον κρατάμε ψηλά γιατί τον πληρώνουν οι πλούσιοι και οι τουρίστες, παραδεχόμενος έμμεσα ότι είναι η κότα με τα χρυσά αυγά, που είναι τα έσοδα στα δημόσια ταμεία.
Απέφυγε να πει, όμως, ότι δεν μπορούμε να δώσουμε τίποτα παραπάνω, γιατί η οικονομία μας στερείται οξυγόνου, που είναι οι επενδύσεις και τέτοιες δεν έχουμε. Σημείωσε ότι η έκτακτη φορολογία (που επέβαλε στο παρελθόν) δεν είναι λύ ση που μπορεί να εφαρμόζεται κάθε χρόνο. Δεν εξήγησε όμως γιατί δεν είναι λύση, που είναι και η ουσία. Όταν σε βλέπουν οι επενδυτές να επιβάλλεις έκτακτες φορολογίες, γιατί εσύ έχεις ζόρια με τις τιμές του ρεύματος, τρέχουν να φύγουν. Ο καπιταλισμός έχει τους κανόνες του και ομνύει στο κέρδος που αντιμετωπίζεται με τη φορολογία. Όχι την έκτακτη, αλλά τη νομοθετημένη εξαρχής, που γνωρίζουν όλοι. Ο ρόλος του κράτους είναι να αντιμετωπίζει την αισχροκέρδεια και όχι να ξορκίζει το κέρδος. Και αν ένας επιχειρηματίας δεν έχει προοπτική να κερδίσει δεν πρόκειται να κάνει επενδύσεις.
Οι επενδύσεις -εκτός των μεταρρυθμίσεων που χρειάζονται και στις οποίες πάμε αργά- είναι συνδυασμός και των πόρων που διατίθενται (εθνικών και κοινοτικών). Τα στοιχεία της Eurostat είναι αποκαλυπτικά για την προβληματική διαχείριση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης: Η Ελλάδα είναι 21η στους 27 στο ποσοστό χρήσης των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης που της αντιστοιχούν. Έχει χρησιμοποιήσει μόλις το 21,5% των 36,6 δισ. που της αντιστοιχούν, ενώ το Ταμείο Ανάκαμψης βαίνει προς το τέλος του. Αυτή η καθυστέρηση εξηγεί γιατί η κυβέρνηση έχει πέσει έξω στους στόχους αύξησης επενδύσεων των προϋπολογισμών από το 2023 ως και το 2025 (στόχοι 2023: 15,5%, 2024: 15,1%, 2025: 8,4%) και πραγματοποιήσεις (2023: 6,6%, 2024: 4,5%, και α’ εξάμηνο 2025: 2,1%).
Η κυβέρνηση στην τριετία έβαλε αθροιστικά στόχους αύξησης επενδύσεων κατά 39 ποσοστιαίες μονάδες και οι επενδύσεις έχουν αυξηθεί κατά 13,2 μονάδες, ακριβώς στο ένα τρίτο. Το πλέον απογοητευτικό, σύμφωνα με τη Eurostat, είναι ότι μόνο το 1,07% των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης που απορροφήσαμε έχει οδηγηθεί σε επενδύσεις. Αυτό το τελευταίο φέρνει τη χώρα να είναι 4η από το τέλος (23η στους 27) της Ε.Ε. Οκτώ φορές δηλαδή κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (8,42%).
