Τα φώτα έσβησαν ξανά στο Μέγαρο Ματινιόν. Οκτώ μήνες και 26 ημέρες αφότου ο Φρανσουά Μπαϊρού ανέλαβε την πρωθυπουργία στη Γαλλία, είδε το Κοινοβούλιο να του δείχνει την πόρτα εξόδου. Ο Μπαϊρού έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης που ο ίδιος είχε ζητήσει, με 194 ψήφους υπέρ, 364 κατά και 15 αποχές. Και το πρωί θα υποβάλει την παραίτησή του στον Εμανουέλ Μακρόν.
Άλλη μια κρίση, άλλη μια κυβέρνηση, με αποκλειστική ευθύνη του Γάλλου Προέδρου.
Που προσπαθεί να σωθεί μετά την επανεκλογή του εδώ και τρία χρόνια «βάζοντας τον πίθηκο στον ώμο κάποιου άλλου»-μια φράση που ο ίδιος ο Μακρόν χρησιμοποιεί συχνά.
Μόνο που ο Γάλλος πρόεδρος είναι αυτός που έχει τοποθετήσει τον πίθηκο της αστάθειας στους ώμους της χώρας του με την αλλοπρόσαλλη πολιτική του.
Τόσο στο εσωτερικό με την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 64 χρόνια με προεδρικό διάταγμα, όσο και στο εξωτερικό, με την εμμονή του να εμπλέξει τη
Γαλλία και την Ευρώπη σε πόλεμο με τη Ρωσία. Μήπως και αλλάξει την ατζέντα στο εσωτερικό.
Η πολιτική εξίσωση στη Γαλλία είναι όμως κάτι παραπάνω από περίπλοκη. Καθίσταται ακόμη πιο δύσκολη για τον Μακρόν, επειδή βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο αποδοχής από την κοινή γνώμη από το 2017 , που εξελέγη για πρώτη θητεία.
Το τέλος του Μακρονισμού
Ο Μακρόν θα πρέπει να διορίσει έναν πρωθυπουργό που να είναι πιο …μακριά από τον ίδιο. Κάποιον σοσιαλιστή ίσως, όπως ο πρώην Επίτροπος για την Οικονομία, Πιέρ Μοσκοβισί.
Οι μνηστήρες είναι βέβαια πολλοί, αλλά οι επιλογές του Μακρόν πολύ περιορισμένες.
Η Αριστερά και ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός, ζητούν την παραίτηση Μακρόν. Το ίδιο και το νεφελώδες κίνημα «Μπλοκάρετε τα πάντα», το οποίο έχει εξαγγείλει πανεθνική κινητοποίηση για μεθαύριο.
Η Γαλλία φαίνεται έτοιμη να γυρίσει οριστικά σελίδα στον νεοφιλελεύθερο ακροκεντρώο Μακρονισμό.
Ο Γάλλος πρόεδρος έχει βέβαια, επανειλημμένα δηλώσει ότι δεν θα παραιτηθεί και ότι σκοπεύει να παραμείνει στο Ελιζέ μέχρι το τέλος της δεύτερης θητείας του, την άνοιξη του 2027.
Αλλά αν το πολιτικό αδιέξοδο συνεχιστεί και η οικονομική κατάσταση της Γαλλίας επιδεινωθεί, ο Μακρόν μπορεί να αναγκαστεί να αλλάξει γνώμη. Υπό την πίεση των γεγονότων. Και για το καλό της Ευρώπης, ίσως.
«Όταν το Παρίσι βήχει, η Ευρώπη κρυολογεί», είχε πει ο πρίγκιπας Μέτερνιχ κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων. Σήμερα, οι χρηματοπιστωτικές αγορές, οι επενδυτές, αναρωτιούνται ολοένα και περισσότερο εάν η πολιτική και οικονομική αναταραχή στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης θα μολύνει και την Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση με μια νέα, μεγάλη κρίση. Όταν μάλιστα και η Γερμανία φλερτάρει με τρίτη συνεχόμενη χρονιά στασιμότητας και η Ευρώπη υποτάσσεται όλο και περισσότερο στην πολιτική Τραμπ , που φυσικά, κάνει τη δουλειά του…
