Mε στόχο την επανασυσπείρωση των απογοητευμένων οπαδών της Ν.Δ. εμφανίστηκε στη Θεσσαλονίκη ο Κ. Μητσοτάκης, με εξαγγελίες θετικές για 4 εκατ. πολίτες -όπως είπε- που θα μοιραστούν περίπου 1,6 δισ. ευρώ. Οι μειώσεις φόρων αυξάνουν το διαθέσιμο εισόδημα εφόσον συνδυαστούν με καταπολέμηση της ακρίβειας. Ελλείψει αυτής ο «πληθωρισμός κερδών» συνεχίζει να επιμερίζει σοβαρές αυξήσεις στα κρατικά έσοδα.
Η πρόθεση για φορολογική ανακούφιση των Ελλήνων και αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας, εκτός του εκλογικού άγχους έχει και μια ρομαντική χροιά. Το δημογραφικό, που ήταν πολυτέλεια έως τώρα, γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί (μάλλον με συνήθη εργαλεία, που δεν πάνε σε βάθος), εφόσον προηγήθηκε και προειδοποίηση από τον Έλον Μασκ, που ήταν προσβλητική για την κυβέρνηση (που μετράει ήδη μια κόκκινη κάρτα από τον Τραμπ στο ανώτατο επίπεδο), αλλά και διαφωτιστική για την ελληνική κοινωνία, που βομβαρδίστηκε επί σειρά ετών με τις ΛΟΑΤΚΙ ατζέντες, τους γάμους ατόμων του ιδίου φύλου και άλλα παρόμοια πρότυπα, που υιοθετούσαν εν μια νυκτί ακόμα και προβεβλημένοι «δεξιοί» της παράταξης… προκειμένου να έχουν καρέκλα! Σε 15 χρόνια χάθηκαν 45.000 πρωτάκια. Το 2010 είχαμε 110.000 παιδιά στην 1η δημοτικού, ενώ φέτος θα έχουμε μόλις 71.000 ή 1.760 λιγότερες τάξεις. Η κυβέρνηση ανέλαβε το 2019 και κανονικά αυτό το πρόβλημα (που μάλλον τότε δεν ήταν… αλλά τώρα έγινε) θα έπρεπε από τότε να μπει σε ρότα αντιμετώπισης.
Και όπως είπε ο Ν. Δένδιας σε μια αρχηγική δήλωση: «Μια χώρα που δεν είναι οικονομικά ισχυρή, δεν μπορεί να είναι και αμυντικά ισχυρή και η ”Ατζέντα 2030” έχει σαφές αναπτυξιακό και εξαγωγικό αποτύπωμα. Καθιστούμε τις Ένοπλες Δυνάμεις μοχλό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για ένα οργανωμένο σύστημα ανάπτυξης αμυντικής καινοτομίας. Η χώρα έχει προοπτική οικονομικής ανάκαμψης, εθνικής ανάτασης. Έχει απεριόριστες δυνατότητες, έχει απεριόριστες προοπτικές, αλλά πρέπει να πιστέψουμε πρώτα εμείς οι Έλληνες σε αυτές, να τις αξιοποιήσουμε, να τις προωθήσουμε, να τις πραγματοποιήσουμε».
Όλοι συμφωνούν -κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι- ότι η χώρα έχει δυνατότητες και προοπτικές. Το ερώτημα είναι γιατί μένουμε πάντα στις διαπιστώσεις και δεν προχωράμε σε δράση. Πού είναι οι επενδύσεις, η βιομηχανία που φτιάξαμε, ποια είναι η συμμετοχή των ελληνικών εταιρειών στις αγορές πολεμικού υλικού, πού είναι η μείωση του κράτους… και το 1,6 δισ. που δίνει η κυβερνητική γαλαντομία από βαρείς φόρους βγαίνουν. Και πώς να μειωθούν όταν δεν υπάρχει εγχώρια παραγωγή και εξαγωγές; Η Γαλλία στην οποία αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός -λόγω των προ βλημάτων που αντιμετωπίζει- έχει εμπορικά πλεονάσματα που η Ελλάδα ούτε στον ύπνο της δεν μπορεί να πετύχει.
Δεν θα γίνουμε Ιρλανδία… είπε κάποτε ο Κ. Σημίτης, προκειμένου να αντιπαρατεθεί στη λογική της χώρας αυτής που ευνοούσε τις ξένες επενδύσεις με χαμηλή φορολογία. Και όταν λέμε ξένες επενδύσεις εννοούμε χρήματα από το εξωτερικό και όχι δάνεια από τις καταθέσεις των Ελλήνων!
