Τελικά τι είναι ο Τσίπρας; Το -κατά Άδωνι- «μεγαλύτερο πολιτικό ταλέντο της γενιάς του» ή ο «λαϊκιστής» που -κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο- αποφυλάκιζε σωρηδόν «βαρυποινίτες και βιαστές»;
Είναι ο καιροσκόπος που καβάλησε το κύμα της οργής, είναι ο χαρισματικός που νικήθηκε από τις αυταπάτες ή είναι ο ηγέτης που ζυμώθηκε και ωρίμασε μέσα από τις ήττες του;
Την απάντηση μπορεί να τη δώσει μόνον ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός – εν μέρει στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη το βράδυ της Παρασκευής, εν μέρει στο βιβλίο του που έρχεται και, εντέλει, στη νέα πολιτική πρωτοβουλία του εάν, όταν και όπως την εκφράσει: Όταν πει τι προτείνει, με ποιους θα πάει και ποιους θ’ αφήσει και τι έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος.
Έως τότε, ωστόσο, μάλλον δικαιούται να λέει ότι έχει ήδη πετύχει μια πρώτη νίκη. Το rebranding έκανε τη δουλειά του και ο Τσίπρας επέστρεψε πριν καν ο ίδιος δηλώσει την επιστροφή του: Στο Μαξίμου τον κατακεραυνώνουν εκπέμποντας αγωνία για τις προθέσεις του, στη Νέα Δημοκρατία διχάζονται για το πώς να τον αντιμετωπίσουν και στην Αριστερά όλα κινούνται (;) στη σκιά του.
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι πως ο Τσίπρας ορίζει την ατζέντα. Στη «μεγάλη στιγμή» του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο τερέν της ΔΕΘ και των παροχών, ο Αλέξης Τσίπρας βάζει στο τραπέζι την πιο μελανή ίσως σελίδα της διακυβέρνησης της Ν.Δ.: την έκρηξη των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων.
Εκεί θα εστιαστεί η ομιλία του στο Thessaloniki Summit κι εκεί στόχευσαν και οι δύο τελευταίες αναρτήσεις του. Στην πρώτη μίλησε για την «κοινωνία του ενός πέμπτου» και των ελίτ, θυμίζοντας ότι πέρσι οι 10 μεγαλύτερες εισηγμένες είχαν ρεκόρ 15ετίας, με χρηματιστηριακά κέρδη 11,5 δισ. ευρώ.
Στη δεύτερη «θάμπωσε» το success story της Ν.Δ., θυμίζοντας ότι η δική του κυβέρνηση μείωσε το ποσοστό της φτώχειας, ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη το αύξησε: «Το παρέλαβε από εμάς στο 17,9% και το 2024 ήταν στο 19,6%» έγραψε.
Και στις δύο αυτές αναρτήσεις -και όχι μόνον- θα αναγκαστεί, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, να απαντήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξη Τύπου της Κυριακής. Γεγονός που σημαίνει ότι, είτε το έχει επιλέξει είτε όχι, θα έχει ήδη απέναντί του τον βασικό αντίπαλο…