Οι φωτιές που είχαμε τον Αύγουστο άφησαν βαθιές πληγές στην Πάτρα και την Δυτική Αχαϊα. Δεν θα επαναλάβω σήμερα Κυριακή, τα επιχειρησιακά διότι θεωρώ τα εχουμε εξαντλήσει πλέον κι όσοι είμασταν στο πεδίο και στο κέντρο επιχειρήσεων τα γνωρίζουμε και άλλωστε η αντιπυρική περίοδος είναι μαζί μας και η επικινδυνότητα είναι ακόμα σημαντική άρα το πρωτεύον είναι να υπάρχει ετοιμότητα και επαγρύπνηση δίπλα στην πυροσβεστική την υπόλοιπη αντιπυρική περίοδο.
Θα αναφερθώ όμως στο θέμα των αποκαταστάσεων και αποζημιώσεων διοτι με βάση και την εμπειρία προηγουμένων ετών και επί θητεία μας αλλά και πριν από αυτή η γραφειοκρατία είναι ο μεγαλύτερος και πιο ύπουλος εχθρός. Μπορώ να πω ότι φέτος, για πρώτη φορά, πριν ακόμα κατασβηστεί πλήρως η φωτιά τα έγγραφα για την κήρυξη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης είχαν ήδη αποσταλεί από τον περιφερειάρχη μας σε συνεργασία με το Δήμο Πατρέων και Δυτικής Αχαιας για την γεωγραφική επιλογή των περιοχών και επαλήθευση με το πρόγραμμα Copernicus της Ε.Ε. και η απόφαση βγήκε την επομένη από τον Γενικό Γραμματέα Πολιτικής προστασίας.
Παράλληλα επιστολή αστραπή σε όλα τα υπουργεία και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης απεστάλη την επομένη από τον περιφερειάρχη μας για όλα τα ζητήματα αποζημιώσεων και αποκαταστάσεων σε σχέση με ιδιωτικές, δημόσιες αποζημιώσεις αλλά και με ασφαλιστικές, φορολογικές, τραπεζικές και λοιπές διευκολύνσεις.
Παράλληλα ως ΠΕ Αχαΐας απέστειλα άμεσα επιστολή σε Δασαρχεία Αχαΐας και Υπουργείο Περιβάλλοντος για τα αντιπλημμυρικά έργα (εξαιρετικά επείγουσα) αλλά και επιστολή σε Ινστιτούτο Γεωλογίας (ΕΑΓΜΕ) για ενεργοποίηση μνημονίου συνεργασίας με άμεση πάλι απάντηση από Γενικό (την επομένη κιόλας) οπότε πλέον από δευτέρα αναμένουμε και αυτά τα κλιμάκια με έμπειρους Γεωλόγους για να κάνουν τις πρώτες μελέτες στα πρανή, λόφους, βουνά και γενικά σε επικίνδυνα σημεία. Τα δε συνεργεία τόσο της πολιτικής προστασίας του Υπουργείου όσο και αυτά των Δήμων και της Περιφέρειας είναι ήδη σε δράση από την επομένη κιόλας της πυρκαγιάς και των αντιστοίχων διοικητικών αποφάσεων. Ολα αυτά σε χρόνο ρεκόρ. Αυτά τα θέματα συζητήθηκαν διεξοδικά στο πρόσφατο περιφερειακό συμβούλιο και δεν αφορούν το ευρύ κοινό που θέλει έργα κι όχι λόγια αλλά κυρίως όσους ασχολούνται με την διοικητική και πολιτική συνέπεια των πυρκαγιών.
Σήμερα όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε μια άλλη διάσταση των αποζημιώσεων. Ισως το πιο δύσκολο μέρος που αφορά:
1. Την επιλεξιμότητα των δαπανών ανά κάτοικο / επιχειρηματία
2. Την ταχύτητα με την οποία το κεντρικό κράτος θα αποστείλει τις αποζημιώσεις στο Iban του καθενός.
3. Τις τεκμηριωμένες προτάσεις βελτίωσης του συστήματος από το πολιτικό σύστημα (συμπολίτευση κι αντιπολίτευση).
Διευκρινίζω ότι τόσο η ΠΔΕ/ΠΕ Aχαϊα όσο και οι Δήμοι, διαπιστώνουμε στο πεδίο, καταγράφουμε, συντάσσουμε εκθέσεις, πορίσματα και διεκπεραιώνουμε διοικητικές διαδικασίες με απαραίτητα συνοδευτικά έγγραφα και όλα αυτά αποστέλλονται στην Αθήνα για έλεγχο και εξόφληση δικαιούχων το συντομότερο δυνατό. Με λίγα λόγια ένα περιφερειακό ΚΕΠ με αυξημένες διαπιστωτικές αρμοδιότητες. Τελεία και παύλα. Ας μην γελιόμαστε το κεντρικό κράτος κρατά την συντριπτική πλειοψηφία αρμοδιοτήτων, χρηματοοικονομικών πόρων και αποφάσεων την επόμενη μέρα.
Το ζητούμενο είναι να καταφέρει η Πολιτεία με την συνδρομή της αυτοδιοίκησης και της όποιας αντιπολίτευσης αλλά και επιμελητηρίων και επιστημονικών φορέων, να κάνει τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές ώστε σε μια τέτοιας έκτασης καταστροφή, να μπορεί με μια άλλη διαδικασία, εντός θεσμικού πλαισίου και κοινοτικών κανόνων, να αποζημιώνει όλες και όλους και να μην μένουν εκτός μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, αγρότες και κάτοικοι για τον οποιοδήποτε τυπικό λόγο.
Η συνεχής διεκδίκηση στο υψηλότερο δυνατό σημείο, η συνεχής πολιτική και υπηρεσιακή πίεση είναι προφανής από την πλευρά μας και το κάνουμε καθημερινά. Αυτό αφορά όλους μας άρα όλοι πρέπει να προσερχόμαστε στον πολιτικό διάλογο με συγκεκριμένες προτάσεις, μελετημένες και τεκμηριωμένες και όχι με λαϊκίστικες κραυγές για ικανοποίηση μόνον του θυμικού ενός πληγωμένου πολίτη. Δυστυχώς όμως αυτό είναι ζητούμενο στο σημερινό πολιτικό σύστημα τόσο κεντρικά όσο και περιφερειακά και όλη η συζήτηση, ισως και με ευθύνη των ΜΜΕ, περιστρέφεται γύρω από τον συμπολίτη μας που έσωσε το πρόβατο με το μηχανάκι του (καλά έκανε) και τέτοια άλλα φαιδρά.
Πολλοί δεν κατανοούν ότι η πολιτική και η διοίκηση είναι έννοιες στενά συνυφασμένες και η μια δεν υφίσταται χωρίς την άλλη. Αφενός η έλλειψη πολιτικού οράματος στην καλύτερη διοίκηση, σταδιακά οδηγεί σε μια κοινωνία χωρίς στόχους χωρίς όραμα χωρίς προοπτική αλλά και αφετέρου το καλύτερο πολιτικό αφήγημα και όραμα όταν δεν βασίζεται σε μια στιβαρή και ουσιαστική δημόσια διοίκηση είναι ένα ευφυολόγημα, μια αυταπάτη που φθάνει τα όρια της κοροϊδίας μπροστά στα μάτια μας…
*Ο Φωκίων Ζαΐμης είναι Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας
