Τα κενά στη φύση πάντα καλύπτονται. Ομοίως και τα πολιτικά κενά, αφού, παρά τον χρόνο που θα απαιτηθεί, η ιστορία έχει δείξει ότι έρχεται μια μέρα που κι αυτά καλύπτονται με τον Α ή Β τρόπο.
Τα μνημόνια και η εν γένει διαχείριση της χρεοκοπίας που ακολούθησε απαξίωσαν το πολιτικό σύστημα και έστειλαν τον λογαριασμό στην ελληνική κοινωνία που ψάχνει να βρει άκρη και ενδεχομένως σωτήρα.
Αν υποθέσουμε ότι στη δημοκρατία μας αυτός που «σώζει» τη χώρα είναι ένας ικανός πρωθυπουργός, στην προκειμένη περίπτωση αυτός είναι ο… Κανένας! Τραγική ειρωνεία που κάποτε την αντιμετωπίζαμε σκωπτικά, αλλά τώρα φαίνεται ότι έφτασε ο κόμπος στο χτένι και τα τερτίπια με τα οποία επιχειρείται να καλλωπιστεί η πραγματικότητα δεν πιάνουν.
Οι «μάγοι» πολιτικοί στους οποίους ο κόσμος εναπόθεσε ελπίδες -μετά το τέλμα της χρεοκοπίας- αποδείχθηκαν στην πράξη κατώτεροι των περιστάσεων και τα θαύματα που υπόσχονταν εν είδει αλλαγών ή μεταρρυθμίσεων στην κοινωνία σε μεγάλο βαθμό ήταν πέτσινα. Στο ερώτημα ποιος είναι κατάλληλος να πρωθυπουργεύσει στη χώρα η δημοσκόπηση της Interview φέρνει πρώτο τον Κανένα με 43%, δεύτερο τον Κ. Μητσοτάκη με 31% και τρίτο τον Αλέξη Τσίπρα με 26%.
Κι αυτός ο Κανένας, αν έκανε κόμμα και κατέβαινε στις εκλογές, είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε να λύσει τα πολλαπλά προβλήματα της χώρας. Θα είχε το δίλημμα να γίνει αρεστός ή δυσάρεστος και εκεί οι πολιτικοί μας είθισται να επιλέγουν το πρώτο.
Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχαν τις ίδιες βασικές επιλογές. Κατ’ αρχήν ουδείς συγκρούστηκε με το κράτος και την άθλια διαχείριση που επιβάλλουν οι «ιδιοκτήτες» λειτουργοί του και που με τον καιρό κάθε νέα κυβέρνηση αντιμετωπίζει μοιρολατρικά. Οι αξιολογήσεις που έκαναν αμφότεροι στο Δημόσιο (όπου τις έκαναν) ήταν λειψές και με προφανή στόχο να μη θιχτεί κανένας.
Τα Τέμπη -κληρονομιά και των δύο- απέδειξαν ότι το κράτος που έχουμε δεν δουλεύει και, το χειρότερο, αυτή η κατάσταση είναι ανεκτή σε βάθος χρόνου καθώς η μνήμη εξασθενεί. Τα «σαπάκια τρένα», όπως τα είχε αποκαλέσει μετά την τραγωδία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεχίζουν να κυκλοφορούν.
Το κράτος που έχουμε παράγει διαφθορά (υπερκομματική) που η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, παρά τις εξαγγελίες και τις καλές προθέσεις. Για τον ΟΠΕΚΕΠΕ ήρθε η Ευρωπαία εισαγγελέας και η απορία είναι: τι έκαναν οι δικοί μας;
Αμφότεροι δεν κατάφεραν να αλλάξουν το παραγωγικό μοντέλο στο οποίο υπερθεμάτιζαν, για να βγούμε απ’ τη χρόνια οικονομική καχεξία, με την ανυπαρξία επενδύσεων, τον πληθωρισμό, τα χαμηλά εισοδήματα και κατ’ επέκταση τα προβλήματα σε ΕΣΥ, παιδεία, άμυνα κ.λπ.
Διαχειρίστηκαν τη χρεοκοπία με τρόπο που το βάρος έπεσε στον ιδιωτικό τομέα, που έκτοτε δεν ανέκαμψε, παρότι είναι ο αιμοδότης της οικονομίας και ο μόνος που μπορεί να αυξήσει τα εισοδήματα των Ελλήνων.
