Skip to main content

Ετοιμασία Τραμπ για τις ενδιάμεσες εκλογές

REUTERS/Nathan Howard

Αναθεωρήσεις γίνονται πολύ συχνά, τόσο μεγάλες όμως σπανίζουν

Σοκαριστική θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος την επί τα χείρω αναθεώρηση των στοιχείων για την απασχόληση Μαΐου και Ιουνίου κατά 250.000 θέσεις εργασίας, η μεγαλύτερη στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ. Αναθεωρήσεις γίνονται πολύ συχνά, τόσο μεγάλες όμως σπανίζουν. Οικονομολόγοι το αποδίδουν ως επί το πλείστον στους πιο αυστηρούς κανόνες για τη μετανάστευση που έχουν περιορίσει την προσφορά σε εργατικό δυναμικό, στους δασμούς και σε εποχικούς παράγοντες.

Σε δεύτερη σκέψη μπαίνει στο τραπέζι και το «μαγείρεμα» ή κάποιο είδος δημιουργικής λογιστικής. Έχει υπάρξει, άλλωστε, και σε άλλες χώρες. Αυτό επικαλέστηκε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, που έσπευσε ευθύς αμέσως να «ξηλώσει» από το πόστο της την επικεφαλής της υπηρεσίας στατιστικής του υπουργείου Εργασίας. Εκλεκτή του Μπάιντεν, η απόλυσή της πυροδότησε φημολογίες για «δολοπλοκίες», εν όψει των ενδιάμεσων εκλογών, την ώρα που δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Αμερικανοί δεν επικροτούν τις πολιτικές του Τραμπ για τους δασμούς και είναι δυσαρεστημένοι με τον συνολικό χειρισμό της οικονομίας.

Το θέμα είναι ότι κάτι δεν πάει καλά. Ακολούθησε η παραίτηση της Κούγκλερ από το δ.σ. της Fed, πρόσωπο διορισμένο επίσης από τον Μπάιντεν. Είχαν προηγηθεί τα στοιχεία για το ΑΕΠ των ΗΠΑ, που έδειξαν επιβράδυνση στο πρώτο εξάμηνο και τα αποθαρρυντικά στοιχεία για την απασχόληση Ιουλίου. Προς στιγμήν, φούντωσαν κάποιες φωνές, μήπως τελικά ο πρόεδρος της Fed έχει καθυστερήσει να κάνει κίνηση μείωσης των επιτοκίων.

Σίγουρα, όλο αυτό το σκηνικό μαζί με τους νέους δασμούς φέρνει ανατροπές και σύννεφα στον ορίζοντα και σαφώς οι Δημοκρατικοί βλέπουν ευκαιρίες να επιτεθούν στον Τραμπ, όπως δείχνουν δηλώσεις τους.

Έξι μήνες μετά την έναρξη της θητείας του, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει αναλάβει πλήρως ή σχεδόν πλήρως την κυριότητα της οικονομίας. Καλώς ή κακώς, οι Ρεπουμπλικάνοι πρέπει τώρα να την πωλήσουν στους ψηφοφόρους. Το πρώτο ερώτημα είναι εάν αρέσει στους Αμερικανούς. Και, το δεύτερο, τι μακροπρόθεσμες αλλαγές θα μπορούσε να φέρει η γενικότερη αμφισβήτηση των θεσμών. Ο ίδιος έχει κάνει σαφές ότι θέλει να τα αλλάξει όλα με πολιτικές «σοκ και δέος».