Στην αρχαία Ελλάδα ήταν οι σοφιστές που έκαναν το άσπρο μαύρο, είχαν μαθητές (κυρίως εύπορους νέους) που ήθελαν να μάθουν τη ρητορική τέχνη και πληρώνονταν πλουσιοπάροχα για τις υπηρεσίες τους. Στη σύγχρονη Ελλάδα υπάρχουν οι ρήτορες της Βουλής που κάνουν χρήση της σοφιστικής τέχνης, παρουσιάζουν στοιχεία και αποδείξεις ένα σωρό για να αθωώσουν τον εαυτό τους ή το κόμμα τους, αλλά και να κατηγορήσουν τους αντιπάλους!
Οι πρώην υπουργοί Μάκης Βορίδης και Λευτέρης Αυγενάκης πήγαν στη Βουλή με φαρέτρες έμπλεες στοιχείων και λογικών συναθροίσεων, προκειμένου να αποδείξουν ότι είναι αθώοι των κατηγοριών που τους προσάπτει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ… Η κυβέρνηση επέβαλε την εξεταστική επιτροπή (αντί προανακριτικής) με κοινοβουλευτικό πραξικόπημα έστω, όπως είπε η αντιπολίτευση, που αν και έχει δίκιο, εν προκειμένω το χάνει στην πράξη καθώς στερείται γενικότερων θέσεων που θα κάνουν τη διαφορά.
Όσοι είδαν, έστω και ελάχιστα, την προχθεσινή συζήτηση στη Βουλή κατάλαβαν ότι στη ρεμούλα στον Οργανισμό έχουν μπλέξει όλα τα κόμματα εξουσίας. Και όσα δεν έχουν εμπλακεί, χάνουν το δάσος και βλέπουν μόνο το δέντρο. Πριν από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ήταν τα Τέμπη με τα τρένα που αφέθηκαν στην τύχη τους και τους λειτουργούντες τον σιδηρόδρομο να παρακολουθούν τη σύγκρουση τρώγοντας σουβλάκια και πίνοντας απερόλ. Και πριν από τα Τέμπη, το διαρκές σκάνδαλο της διατήρησης ενός εξόχως προβληματικού οικονομικού μοντέλου που συνταιριάζεται με μια προβληματική Δικαιοσύνη, που όμως κανένας δεν θέλει να αλλάξει, καθώς εκφράζει άριστα τη δομή του κράτους που έχουμε φτιάξει. Αλλά ποιος να πει βαρύ λόγο για το κράτος… Ποιος τολμάει να τα βάλει με τους πελάτες – ψηφοφόρους;
Είτε με εξεταστική είτε με προανακριτική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, με τη βοήθεια ή όχι κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος που σιγούρεψε και το αποτέλεσμα, αυτό που μένει είναι η γεύση ενός συμψηφισμού ευθυνών που επιχειρείται να καλυφθεί με στεντόρειες κραυγές κοινοβουλευτικών εκπροσώπων και όχι μόνο, που με υψηλή επαγγελματική ευσυνειδησία δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω. Και από αυτή τη φαγωμάρα η χώρα και οι Έλληνες δεν έχουν κανένα όφελος. Η κυβερνητική πλειοψηφία είναι λαβωμένη από καιρό και ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ένα ακόμα τραύμα. Τα χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ξύνει τον πάτο του βαρελιού και περιμένει τη ΔΕΘ να ανατάξει το κλίμα με καλούδια και επιδόματα που βγαίνουν από μεγάλους φόρους.
Στην αντίπερα όχθη, η αντιπολίτευση, από τη Δεξιά μέχρι την Αριστερά, δυσκολεύεται να πείσει ότι έχει λύσεις για τα μείζονα προβλήματα και επιλέγει ελάσσονα γήπεδα αντιπαράθεσης. Κατηγορεί την κυβέρνηση για τις σχέσεις με το Ισραήλ, παραβλέποντας ότι η Τουρκία στέκεται απέναντι σαν γύπας και τρίβει τα χέρια της από χαρά όταν βλέπει να εμποδίζονται να κατέβουν σε ελληνικά λιμάνια Ισραηλινοί τουρίστες… Κι αυτό το βλέπουν οι περισσότεροι Έλληνες που καταλαβαίνουν ότι χάθηκε το μέτρο από όλους..
