Ευρώπη – ΗΠΑ σημειώσατε… 2. Τα προγνωστικά για το αποτέλεσμα του συγκρουσιακού κλίματος μεταξύ των δύο παγκόσμιων υπερδυνάμεων ήταν εξαρχής δυσοίωνα για την ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ε.Ε. πιεζόταν μόνο να δώσει. Όπως και έγινε. Της επιβλήθηκαν δασμοί 15%, με τον Αμερικανό πρόεδρο και την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δίνουν τα χέρια για επενδύσεις 650 δισ. ευρώ της Ευρώπης προς τις ΗΠΑ, όπως και για αγορές αμερικανικών ενεργειακών προϊόντων, αξίας 750 δισ. ευρώ, στην τριετία. Ανταποδοτική διάσταση της συμφωνίας δεν υπήρξε.
Μπορεί βέβαια να αποφεύχθηκε μια άνευ προηγουμένου εμπορική σύρραξη, όμως η συνθηκολόγηση -διότι περί συνθηκολόγησης συζητάμε- ήταν για την Ευρώπη δυσμενής.
Μάλιστα, είναι άξιο λόγου το γεγονός ότι, στο διάστημα που μεσολάβησε από την ορκωμοσία του, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών αγνόησε επιδεικτικά την πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα διπλωματίας, εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής, όπως και για τις διεθνείς γεωπολιτικές εντάσεις.
Και, για να τα λέμε με το όνομά τους, ο Τραμπ ουκ ολίγες φορές εκφράστηκε με δηκτικά σχόλια, άκρως απαξιωτικά, στρεφόμενος κατά των ηγετών της Ε.Ε. αλλά και κατά της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Ποιο θα είναι τώρα το επόμενο βήμα του; Πιθανότατα, θα επιμείνει στην πρόθεσή του να διαβουλευθεί χωριστά με κάθε κράτος – μέλος της Ε.Ε. για ζητήματα που επιβάλλεται να διαπραγματευθεί κεντρικά με την Ευρώπη. Στόχος του δεν θα είναι άλλος από τον αποσυντονισμό και την αποδυνάμωση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Ζητούμενα, ο βαθμός και η ένταση με την οποία θα επιμείνει στις προθέσεις του αλλά και τα περιθώρια της Ε.Ε. να αντιδράσει, αν μπορέσει…
