Η ιστορία δεν είναι μόνο παρελθόν· είναι ο καθρέφτης που μας δείχνει ποιοι είμαστε και ποιοι μπορούμε να γίνουμε.
Σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση, σαν λίβας, σαρώνει ταυτότητες, κουλτούρες και μνήμες, η επικείμενη ταινία του Γιάννη Σμαραγδή «Καποδίστριας», με τον Αντώνη Μυριαγκό να ενσαρκώνει τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, έρχεται σαν ανάσα. Υπόσχεται να γεμίσει τα πνευμόνια μας με το άρωμα της ιστορίας που συχνά, μέσα στη δίνη της καθημερινότητας, ξεθωριάζει σαν παλιό κέντημα κάτω από τον δριμύ ήλιο της λήθης. Αυτή η ταινία δεν είναι απλώς ένα κινηματογραφικό έργο, αλλά μοιάζει με κραυγή αφύπνισης.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε ο οραματιστής που μέσα από τις στάχτες της Επανάστασης ονειρεύτηκε ένα κράτος δίκαιο, οργανωμένο και ανεξάρτητο και η ταινία αναβιώνει την εμβληματική φιγούρα ως ζωντανό σύμβολο που καθρεφτίζει και ρωτά: «Τι την κάνεις την κληρονομιά σου;»
Σε εποχές ευθραυστότητας, μόνο η μνήμη μπορεί να αποτρέψει την κατάρρευση και η τέχνη, ο φάρος που διαπερνά το σκοτάδι, υπενθυμίζει πως η ιστορία δεν είναι απλώς μια σειρά από γεγονότα ξεθωριασμένα σε κιτρινισμένες σελίδες. Είναι ο ιστός που ενώνει, το αόρατο νήμα που συνδέει, η κληρονομιά που δεν λυγίζει όταν ο κόσμος γύρω κλυδωνίζεται.
Γιατί η τέχνη δεν είναι μόνο αισθητική. Είναι εξαγνισμός, αφύπνιση, εγρήγορση.
