Προβλήματα, ως χώρα, έχουμε πολλά. Περισσότερο πιεστικό πρόβλημα -αν και δεν φαίνεται- είναι αυτό με το μεγάλο έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που εξαντλεί τον ιδιωτικό τομέα, οι πάγιες επενδύσεις του οποίου μειώθηκαν κατά 3,2% το πρώτο τρίμηνο του έτους και τούτο παρά τα χρήματα που διατίθενται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Και ενώ η υπόθεση με το φαγοπότι στον ΟΠΕΚΕΠΕ τώρα-και παλαιότερα με την τραγωδία των Τεμπών– φέρνει στην επιφάνεια τη διαφθορά που αναπτύσσεται εκεί όπου υπάρχουν χρήματα και το κράτος κάνει τη διανομή, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται για μια υπερκομματική δραστηριότητα.
Βέβαια, η παραδοχή αυτή θυμώνει την αντιπολίτευση, αλλά αυτός ο γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη –ο οποίος επέστρεψε επιδότηση που πήρε, προφανώς μη σύννομη- αποδεικνύει ότι ο αγώνας για την εξουσία έχει στο βάθος έπαθλο την κουτάλα. Εννοείται, βέβαια, ότι η εκάστοτε κυβέρνηση μπορεί να κάνει περισσότερες διαρρυθμίσεις με… δικούς της, αλλά το πρόβλημα παραμένει ως υπερκομματικό, καθώς υπάρχουν από όλους τους χώρους κάποιοι που μπαίνουν στον πειρασμό και πράττουν ανάλογα μόλις βρεθούν στην κατάλληλη θέση.
Και για να αντιμετωπιστεί αυτό, πρέπει να αναγνωριστεί ως αυτό ακριβώς που είναι. Και καλές οι δημεύσεις περιουσιών -που εξήγγειλε ο Χρυσοχοΐδης– όσων πήραν παράνομα λεφτά από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα, καθώς, ακόμα κι αν γίνουν, είναι κατόπιν εορτής. Χρειάζεται κάτι άλλο, περισσότερο καίριο, που θα περνάει το μήνυμα κατ’ αρχάς στους πολιτικούς ότι αν μπλέξεις δεν θα ξεμπλέξεις ποτέ… Ο κομματικός πατριωτισμός σήμερα δεν επιτρέπει ξεκαθαρίσματα μεγάλου εύρους και οι επεμβάσεις γίνονται -όταν αφορούν κυβερνητικές ατασθαλίες- με τη λογική της πλειοψηφίας στη Βουλή, που, εκτός από τη συνταγματικότητα ή μη των νόμων, μπορεί να αποφασίσει αν είναι ένοχο ή αθώο ένα πολιτικό στέλεχος.
Κανονικά η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι η μοναδική αρμόδια για να βρει και να μας πει τι ακριβώς συμβαίνει. Σήμερα είναι κατ’ αρχήν η Βουλή, με τους κυβερνητικούς να «ρίχνουν» το θέμα και τους αντιπολιτευόμενους να το πηγαίνουν στον Θεό. Αλλά η Δικαιοσύνη μας είναι και η αχίλλειος πτέρνα μας… καθώς είναι αργή και συναρτώμενη με τις κυβερνήσεις. Το λένε και το ξαναλένε όλοι οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί, ότι πρέπει να αλλάξει και όχι μόνο για να πιάνουμε εμείς πρώτοι τις υποθέσεις τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά και για να έρχονται επενδύσεις. Οι υποψήφιοι επενδυτές διαβάζουν την Ελλάδα καλύτερα από εμάς τους ντόπιους. Και όπως διαβάζουν ότι εκδιώχθηκαν από τη Σύρο Ισραηλινοί τουρίστες -με ευθύνη ολιγάριθμων διαδηλωτών που υποκατέστησαν το κράτος-, έτσι διαβάζουν ότι και τον ΟΠΕΚΕΠΕ τον έπιασε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Θα ήταν καλύτερα αν οι ρεμούλες στον Οργανισμό είχαν εντοπιστεί από την ελληνική Δικαιοσύνη, καθώς ο διασυρμός για τη χώρα θα ήταν μικρότερος, αφού θα φαινόταν ότι οι θεσμοί μας λειτουργούν αποτελεσματικά.
