Δεκάδες χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά δαπανούν δυσανάλογα μεγάλα ποσοστά του εισοδήματός τους για στέγαση -πολύ πάνω από τα ευρωπαϊκά όρια ανεκτής επιβάρυνσης-, διαπιστώνει μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Οικονομικό Δελτίο του Ιουλίου της Τράπεζας της Ελλάδος.
Η κοινοτοπία σε όλο της το μεγαλείο. Και επειδή ακριβώς επαναλαμβάνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα από διάφορους, δεν συγκινεί κανέναν από τους αρμοδίους, εκτός αυτών που «πληρώνουν το μάρμαρο». Και σαν τους τελευταίους υπάρχουν πολλοί που, ακόμα και δικό τους σπίτι να έχουν, πληρώνουν ενοίκια για τα παιδιά τους που σπουδάζουν και, βέβαια, γελάνε και κλαίνε με τα ενοίκια που ισχύουν στην επαρχία. Από διαπιστώσεις χορτάσαμε, καθώς το ξέρουν και οι πέτρες: ότι σπίτια υπάρχουν αλλά είτε είναι κλειστά είτε οι ιδιοκτήτες τους καταφεύγουν στο πιο κερδοφόρο Airbnb. H πολιτεία τα βλέπει όλα αυτά, καταλαβαίνει ότι εκεί υπάρχει μια φούσκα με υπεραξίες που αποφέρουν κέρδη στα δημόσια ταμεία, που πρέπει να μοιράζουν επιδόματα και άλλα σε αναξιοπαθούντες.
Και επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού… όσοι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να πείσουν τους ενοικιαστές τους να πληρώνουν το ενοίκιο μέσω τράπεζας, θα επιβαρύνονται με φόρο 5%, ενώ ήδη τα εισπραττόμενα ενοίκια φορολογούνται από το πρώτο ευρώ με συντελεστές από 15% έως 45%. Και ποιοι πληρώνουν αυτές τις επιβαρύνσεις;
Οι ενοικιαστές που νιώθουν ότι οι ιδιοκτήτες τούς έχουν κηρύξει πόλεμο. Τα ακριβά ενοίκια που δημιουργεί η έλλειψη προσφοράς έχουν ως αποτέλεσμα οι ιδιοκτήτες να χάνουν έσοδα όταν ο ενοικιαστής αρχίζει να μην πληρώνει. Μια έξωση με δικηγόρους, κλητήρες και όλα τα συμπαραμαρτούντα μπορεί να ξεπεράσει σε κόστος τα 2 χιλιάρικα. Και, όταν αυτή ολοκληρωθεί και απομακρυνθεί ο «προβληματικός» ενοικιαστής, ο έχων το σπίτι θα χρειαστεί να πληρώσει ξανά για ανακαίνιση του ακινήτου. Λογικό, λοιπόν, είναι ότι πολλοί ιδιοκτήτες επιλέγουν είτε να κρατούν κλειστά τα σπίτια τους είτε το Airbnb, στο οποίο έχουν οδηγηθεί πλέον πάνω από 230.000 ακίνητα, μειώνοντας την προσφορά.
Το αποτέλεσμα είναι να έχουν αυξηθεί υπερβολικά τα ενοίκια για τους ενοικιαστές, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν αθέμιτο ανταγωνισμό τα ξενοδοχεία και η εστίαση, καθώς οι τουρίστες των Airbnb επιλέγουν τα σούπερ μάρκετ για τα φαγώσιμα. Οι κοινωνικοί αυτοματισμοί δουλεύουν μια χαρά. Τσακώνονται, μεταξύ τους, ιδιοκτήτες και ενοικιαστές, αλλά το κράτος αυξάνει τους φόρους παντού και έχει έσοδα, για να μπορεί μετά η κυβέρνηση να κάνει πολιτική παροχών και τα παρόμοια.
Όταν όλα γίνονται για να εισπραχθούν φόροι, τότε η οικονομία πατώνει. Σύμφωνα με την ταξινόμηση ανταγωνιστικότητας των Οικονομιών του IMD, που ανανεώθηκε πρόσφατα, η Ελλάδα βρίσκεται στην 50ή θέση ανάμεσα στις 69 χώρες που μετράει. Το 2021, ήταν στη θέση 46 και πέρυσι έπεσε στη θέση 47. Και θα ήμασταν ακόμη χαμηλότερα, αν δεν είχαμε μέτριες επιδόσεις σε Υγεία και Εκπαίδευση.
