Skip to main content

Ζητείται καθοδηγητής

REUTERS/Yves Herman

Το θέμα είναι πώς βλέπει την ύπαρξή της η ίδια η Ευρώπη

Ένας κοινός κίνδυνος είναι ο πιο δυνατός δεσμός, είχε πει ο Ρωμαίος ιστορικός Τίτος Λίβιος. Συσπειρώνει τις δυνάμεις για το καλύτερο εφικτό συλλογικό αποτέλεσμα. Τρεις μήνες τώρα, η Ε.Ε. το ψάχνει μέσα από διαφορές και αναβολές, προκειμένου να σταθεί ως ισάξιος εμπορικός εταίρος απέναντι στην Αμερική.
Ματαίως, μέχρι στιγμής, γιατί οι δύο κορυφαίες οικονομίες της, που θα αναβίωναν τον γαλλογερμανικό άξονα, όχι μόνο έχουν διαφορετική εμπορική προσέγγιση, αλλά κινδυνεύουν να γίνουν οι «ασθενείς» της Ευρώπης. Και δεν μπορείς να έχεις ενότητα όταν λείπει η ισχυρή καθοδήγηση.

Το μέτωπο έχει ήδη διαρραγεί από μεμονωμένες επιχειρηματικές προσεγγίσεις, που δρουν ανεξάρτητα από την κύρια διαπραγμάτευση. Άλλωστε, αυτός είναι και ο «ευσεβής πόθος» της αλλοπρόσαλλης δασμολογικής πολιτικής Τραμπ. Ο ίδιος, δε, το έχει πει πολλές φορές ότι δεν βλέπει την Ε.Ε. ως κάτι ενιαίο.

Το θέμα είναι πώς βλέπει την ύπαρξή της η ίδια η Ευρώπη. Ο Γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού προειδοποίησε ότι η χώρα του βρίσκεται στον τελευταίο σταθμό πριν πέσει στον γκρεμό. Από την άλλη, ο επικεφαλής της Allianz έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι η Γερμανία βρίσκεται καθ’ οδόν προς την κατάρρευση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, με ένα στάσιμο ΑΕΠ και ανεπίλυτα διαρθρωτικά προβλήματα. Είχε προηγηθεί η δραματική διαπίστωση της Μπούντεσμπανκ ότι το μεγαλύτερο δημοσιονομικό περιθώριο δεν θα διορθώσει την αδύναμη ανάπτυξη, αφού οι αιτίες είναι βαθύτερες.

Η λύση που πρόκρινε η Ε.Ε. είναι η αύξηση των αμυντικών δαπανών, που περνάει μέσα από τη δέσμευσή της στο ΝΑΤΟ με ένα ποσοστό 5% του ΑΕΠ. Στην αρχή φάνηκε σαν προσυμφωνημένο deal, που θα εξαργυρωνόταν με εμπορικές παραχωρήσεις εκ μέρους του Τραμπ. Άτοπο μάλλον εκ των υστέρων, καθώς η Ε.Ε. βρίσκεται πιο εγκλωβισμένη, αφενός με απειλή ενός δασμού 30% και αφετέρου με περισσότερες αγορές αμυντικού εξοπλισμού από τις ΗΠΑ, στηρίζοντας τη βαριά βιομηχανία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ποιος τελικά καθοδηγεί αυτήν την ένωση; Από την απάντηση, γιατί ο σκοπός «αγιάζει τα μέσα», θα εξαρτηθεί όχι μόνο η έκβαση των εμπορικών διαπραγματεύσεων αλλά πολλά περισσότερα…