Από τα πιο δυσεύρετα ανθρώπινα υλικά στον πλανήτη είναι οι ηγέτες. Η Ευρώπη, που μας αφορά, δίνει το μέτρο της αφόρητης μετριότητας και οι «πρώτοι μεταξύ ίσων» -όπως αποκαλεί η πολιτική ορθότητα αυτούς που άρχουν- δεν λύνουν προβλήματα, αλλά αντίθετα τα επιδεινώνουν.
Ο άλλοτε γαλλογερμανικός άξονας των Μιτεράν – Κολ μοιάζει σαν να μην υπήρχε ποτέ, ενώ οι έκτοτε χαμηλής ποιότητας πολιτικές προσωπικότητες προκαλούν γέλια. Η «σιδηρά» καγκελάριος Μέρκελ αποδεικνύεται σήμερα μια αναλώσιμη περσόνα, με στοιχεία εξαιρετικά αρνητικά στον πολιτικότης βίο. Η Γερμανία των ημερών της έχει μεγάλες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση τόσο της ίδιας της Γερμανίας όσο και της Ευρώπης. Η μερκαντιλιστική λογική της, με τα τεράστια εμπορικά πλεονάσματα σε βάρος των εταίρωντης, ήταν συνειδητή πολιτική της Μέρκελ, που από τη μία υπονόμευε την Ε.Ε. και από την άλλη κάλυπτε το έλλειμμα της Γερμανίας στην προώθηση μεταρρυθμίσεων.
Η οικονομική κρίση της Ελλάδας ανέδειξε τη γερμανική προχειρότητα και την αβαθή σκέψη της γερμανικής πολιτικής ιντελιγκέντσιας, που καθυστέρησε πολύ να δημιουργήσει Μηχανισμό Στήριξης (επιμένοντας ότι έπρεπε να τσουρουφλιστεί πρώτα η Ελλάδα) και τον έφτιαξε όταν η κρίση είχε αρχίσει να χτυπάει δυνατά τις πόρτες και άλλων χωρών, όπως της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιταλίας. Οι περιστάσεις απαιτούσαν γρήγορες κινήσεις χωρίς μισαλλοδοξία, που κατά παράδοξο τρόπο επέδειξε στην αρχή της ελληνικής κρίσης το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπό τον Στρος Καν, για να καμφθεί και αυτό τελικά από τη γερμανική εμμονή περί επιβολής μέτρων σφόδρα υφεσιακών. Το παράδοξο σε όλη αυτή την ιστορία είναι ότι η Ελλάδα πιεζόταν για όλο και νέα μέτρα, ενώ είχε ήδη ανακοινωθεί αναδιάρθρωση χρέους.
Σε αυτή την ιστορία φάνηκε ότι στην Ευρώπη δεν υπήρχαν ηγέτες, αλλά σπιθαμιαίοι νάνοι που ανέβαιναν σε σκαμνιά, ενώ στην πορεία οι επίγονοί τους έχασαν και τα σκαμνιά…Το ίδιο βλέπουμε σήμερα και με τον πόλεμο στην Ουκρανία, όπου όλο και περισσότερο επενδύουν (Γερμανία και Γαλλία) στη διαιώνιση της σύγκρουσης, καθώς αυτό θα βοηθήσει τις δύο χώρες να πωλήσουν στους εταίρους πολεμικό υλικό, ώστε να αντισταθμίσουν και την πίεση από τους δασμούς Τραμπ.
Οι ηγέτες στην ανθρώπινη ιστορία αναδεικνύονται μέσα από τις συνθήκες που διαμορφώνονται. Παρουσιάζονται σαν από μηχανής θεοί, όταν η ανάγκη προετοιμάσει το έδαφος, και σε καμία περίπτωση δεν είναι αποτέλεσμα δοκιμαστικού σωλήνα ή πειραμάτων στα εργαστήρια. Υπάρχουν, βέβαια, και τέτοιοι -και τους βλέπουμε συχνά γύρω μας να κινούνται προβλέψιμοι και ευθυγραμμισμένοι-, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως καταλύτες, ούτε να εμπνεύσουν. Η σύγχρονη ελληνική ιστορία μετά την Επανάσταση του 1821 έχει πολλά παραδείγματα με ηγέτες που πήγαν μπροστά τη χώρα. Αντίθετα με τις μέρες μας, όπου η λειψανδρία είναι περισσότερο ορατή από ποτέ, καθώς η μετριότητα έχει δυσανεξία σε τέτοιες προσωπικότητες…
