Έκτακτα μέτρα αντιμετώπισης των μεταναστευτικών ροών από τη Λιβύη ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, με πρώτο την αναστολή εξέτασης αιτήσεων ασύλου αρχικά για 3 μήνες για όσους φτάνουν από βόρεια Αφρική με πλωτά μέσα.
«Όσοι μετανάστες εισέρχονται παράνομα στη χώρα θα συλλαμβάνονται και θα κρατούνται», δήλωσε ο κ.Μητσοτάκης.
Τα μέτρα ανακοινώθηκαν καθώς χιλιάδες μετανάστες έχουν φτάσει στην Κρήτη, αλλά και μετά το φιάσκο που επεφύλαξαν οι «αρχές» της Ανατολικής Λιβύης στην ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία, στην οποία μετείχε και ο Ελληνας υπουργός Μετανάστευσης.
Αναμφίβολα, η αντιμετώπιση της μετανάστευσης είναι ένα περίπλοκο θέμα. Η μετανάστευση ήταν και είναι όμως, μέρος της ανθρώπινης ιστορίας. Οι αιτίες είναι πολλαπλές: πόλεμος, η αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος, ακόμη και η κλιματική αλλαγή, η οποία έχει καταστήσει ορισμένα μέρη ειδικά στην Αφρική, μη βιώσιμα.
Αλλά και οι πόλεμοι και οι εμφύλιες συγκρούσεις των τελευταίων ετών στη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική, έχουν οδηγήσει σε μια μαζική αύξηση των μεταναστών. Πόλεμοι που έχουν καταστρέψει ολόκληρες χώρες, όπως η Λιβύη και η Συρία, αλλά και την Παλαιστίνη. Πόλεμοι, στους οποίους η Δύση «έχει βάλει το χέρι της».
Στη Λιβύη μάλιστα -όπως καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία- πέρα από τον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο -εδώ και καιρό, χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες ζουν σε άθλιες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και γι’ αυτό άλλωστε, υπάρχει και ένα κύμα φυγής από τη χώρα.
«Αντί να αντιμετωπίσουν το καταστροφικό ανθρώπινο κόστος των συμφωνιών μετανάστευσης με τη Λιβύη και άλλες χώρες, η ΕΕ και τα κράτη μέλη της διπλασιάζουν τις προσπάθειές τους, παγιδεύοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους σε φρικτούς κύκλους κακοποίησης», αναφέρει η Διεθνής Αμνηστεία και προσθέτει: « Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της πρέπει να επανεκτιμήσουν επειγόντως την υποστήριξή τους προς τις λιβυκές αρχές και τις πολιτοφυλακές, να αναστείλουν όλα τα μέτρα που συμβάλλουν στον εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών στη χώρα και να αποφύγουν περαιτέρω συνενοχή στη διαιώνιση σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Πολιτική διάσταση
Το ζήτημα των μεταναστών έχει επίσης λάβει όμως πολιτική διάσταση στην Ευρώπη, καθώς τα ακροδεξιά κόμματα έχουν καταφέρει να περάσουν τη γραμμή τους σχεδόν στο σύνολο του πολιτικού κόσμου.Και αυτό γιατί -όπως έχουν δείξει και πανευρωπαϊκές έρευνες- το αίσθημα της ανασφάλειας υπερτερεί εκείνου της εμπιστοσύνης. Η απαισιοδοξία ξεπέρασε την αισιοδοξία.
Ωστόσο, η πολιτική και τα συναισθήματα δεν μπορούν να διαχωριστούν.Τα συναισθήματα είναι κομβικά σημεία στην πολιτική και στην οικονομία.
Μπορεί να βγαίνουν από μέσα μας, αλλά παρόλα αυτά έχουν κοινωνικό αντίκτυπο.
Κοινωνία του φόβου
Στην «κοινωνία του φόβου» όπου ζούμε, τα αισθήματα κινδύνου και η κακή διάθεση είναι, πλέον, βαθιά ριζωμένα.
Ζούμε με τον φόβο. Τον φόβο των ξένων, ότι με τη μετανάστευση όλα θα γίνουν χειρότερα. Και ας είναι το δημογραφικό από τα μεγαλύτερα προβλήματα των δυτικών κοινωνιών. Και ας λείπουν χέρια για πολλές δουλειές.
Ο «λόγος» κυριαρχείται από ακροδεξιούς εξτρεμιστές, των οποίων η βάση δεν είναι η ελπίδα, αλλά ο πανικός.
Το αποτέλεσμα είναι να φοβούνται όλοι. Έτσι ο φόβος γίνεται η τελική συναίνεση σε μια διχασμένη κοινωνία.
Αλλά, αν η μετανάστευση ήταν έγκλημα, η Ελλάδα θα ήταν μεταξύ των χωρών με τους περισσότερους «εγκληματίες» στον κόσμο.Με αμέτρητες χιλιάδες νέους και νέες που μεταναστεύουν σε ευρωπαϊκές χώρες ή την Αυστραλία για μια καλύτερη ζωή. Για να μην θυμηθούμε και το μεγάλο κύμα μετανάστευσης στην Αμερική στις αρχές του 20ου αίωνα.’Η στη Γερμανία μετά τον πόλεμο.
Υπάρχουν άνθρωποι με νόμιμη άδεια, όπου τα σύνορα είναι ένας χώρος που μπορούν να περάσουν απλά με ένα εισιτήριο. Είναι εκείνοι που γεννιούνται στην τυχερή γωνιά του κόσμου.
Αλλά υπάρχουν και εκείνοι που, χωρίς αυτό το έμφυτο δικαίωμα, αναπόφευκτα πνίγονται στη Μεσόγειο, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά τους …
