Όταν ξεκίνησα να γράφω το άρθρο είχα ένα σχέδιο στο μυαλό μου. Σήμερα η Μέση Ανατολή φλέγεται. Οι φλόγες ακουμπούν και την Ελλάδα, τις συμμαχίες της, τους εχθρούς και τους φίλους. Το γεωπολιτικό περιβάλλον ρευστοποιείται.
Ξανασκέφθηκα λοιπόν τι θα είχε αξία στα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί να ειπωθεί.
Όταν το περιβάλλον γίνεται χαοτικό και τα επόμενα βήματα έχουν μεγάλο βαθμό απροσδιοριστίας υπάρχουν τρείς παράμετροι που μετράνε :
Να ξέρει κανείς ότι το στάδιο αυτό είναι μεταβατικό και ότι το χάος πάντα διαδέχεται μια νέα τάξη.
Στην βάση των συγκρούσεων πάντα βρίσκεται η Οικονομία.
Κάθε Έθνος και κράτος πάντα ξεκινά να προστατεύει το σπίτι του. Αυτό που απέκτησε στο παρελθόν και αυτό που έχει τώρα. Οι φιλίες, οι συμμαχίες πάντα πρέπει να έρχονται δεύτερες.
Το κράτος που λέγεται Ελλάδα έχει αποκτηθεί με σκληρούς αγώνες και θυσίες τα τελευταία 200 χρόνια και είναι ένα μέρος αυτού που από την αρχαιότητα υπήρξε Ελλάδα. Αποτελείται από ένα κομμάτι ηπειρωτικής χώρας με πολλά βουνά και λίγους κάμπους κι ένα θαλασσινό τμήμα με πολλά νησιά κατοικημένα. Τις τελευταίες δεκαετίες ρυθμίστηκε με διεθνείς συνθήκες το θαλάσσιο τμήμα που ανήκει στην Ελλάδα ώστε να μπορεί να αξιοποιήσει τον πλούτο που έχει.
Δίπλα έχουμε ένα επιθετικό γείτονα, την Τουρκία, η οποία προβάλει θεωρίες ότι τα νησιά είναι βαρκούλες και κολυμπούν πάνω στην πλάκα της Ανατολίας, άρα η θάλασσα ανήκει στην Τουρκία, και σχεδιάζει μνημόνια στην Θάλασσα που ακυρώνουν τα δικά μας δικαιώματα.
Για να καταλάβουμε καλλίτερα τι συμβαίνει ας δούμε τις οικονομίες των δύο χωρών όσον αφορά στο ΑΕΠ και την Ενέργεια, από το 2000 έως το 2024. Έχει ενδιαφέρον η δομή του ΑΕΠ των δύο χωρών.
Στην Ελλάδα είναι μεγάλο το ποσοστό των Υπηρεσιών ενώ της Βιομηχανία χαμηλό. Αντίθετα στην Τουρκία τα ποσοστά της Βιομηχανίας και της Γεωργίας είναι ψηλά.
Ας δούμε τον τομέα της Ενέργειας:
O συγκριτικός πίνακας παραγόμενης και καταναλισκόμενης ηλεκτρικής ενέργειας στις δύο χώρες είναι:
Συμπέρασμα: H Ελλάδα είναι οριακά ελλειμματική
Η Τουρκία έχει αύξηση παραγωγής Ενέργειας για να τροφοδοτήσει την ανάπτυξη της βιομηχανίας της και την αυξημένη αστικοποίηση, 23 πόλεις έχουν πληθυσμό άνω του εκατομμυρίου κι είναι το 25% του πληθυσμού. Διαθέτει ποικίλο ενεργειακό μείγμα κι επενδύει στρατηγικά σε πολλές πηγές ενέργειας. Ακολουθεί επιθετική πολιτική καλά οργανωμένη σε ενεργειακή ανάπτυξη για να τροφοδοτήσει τον τύπο ανάπτυξης που ακολουθεί που στηρίζεται κυρίως στην βιομηχανία. Αναζητά πηγές ενέργειας και θέλει να τις ελέγχει για να είναι ασφαλής η ανάπτυξη της.
Στρέφεται λοιπόν στα δυτικά της που βρίσκεται η Ελλάδα, η οποία έχει στις θάλασσες της, κυρίως νότια της Κρήτης, σχεδόν βεβαιωμένα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου, ίσως και πετρελαίου, και προσπαθεί να διεμβολίσει την Ελληνική ιδιοκτησία με το παράνομο Τουρκολυβικό μνημόνιο και τις θεωρίες περί μη ύπαρξης ΑΟΖ των νησιών.
Η Ελλάδα έχει μια μοναδική ευκαιρία από εκεί που υστερεί να βρεθεί μπροστά, να ανατρέψει το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει η Τουρκία με τη μεγαλύτερη οικονομία που έχει αποκτήσει και βάση της συζήτησης να γίνει η Ενέργεια: «τι μου δίνεις και τι σου δίνω».
Δεν συζητώ την εδαφική μου κυριαρχία που απέκτησα με αγώνες και θυσίες, αλλά στο νέο πλούτο που βρίσκεται στις θάλασσες μου.
Να σου δώσω ενέργεια που ζητάς σε χαμηλή τιμή αλλά εγώ τι θα πάρω;
Η Ελλάδα, ένας αρχαίος λαός, έχει αφήσει παντού αποτυπώματα πολιτισμού και ιστορίες. Μπορούμε να ζητήσουμε σεβασμό και προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπου αυτή βρίσκεται.
*Χημικός μηχανικός, Πρώην Γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας
