Σε κάθε μείζον διεθνές ζήτημα που ανακύπτει, παρακολουθούμε την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παρακολουθεί τις εξελίξεις ως απλός θεατής.
Για τη στάση της αυτή συχνά κατηγορείται από πολλούς, αλλά τελικά είναι καλύτερο να σιωπά και να περιορίζεται σε ευχολόγια που κανείς δεν τα λαμβάνει υπόψη;
«Οι αναφορές που έρχονται από τη Μέση Ανατολή είναι βαθιά ανησυχητικές. Η Ευρώπη προτρέπει όλα τα μέρη να επιδείξουν μέγιστη αυτοσυγκράτηση, να αποκλιμακώσουν αμέσως και να απόσχουν από αντίποινα», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, με αφορμή την επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν.
Και πρόσθεσε: «Μια διπλωματική επίλυση είναι τώρα πιο επείγουσα από ποτέ, για χάρη της σταθερότητας και της παγκόσμιας ασφάλειας της περιοχής».
Υπό κανονικές συνθήκες, αν η Ε.Ε. ήταν «βασικός παίκτης» στη διεθνή σκακιέρα, δεν θα ευχόταν να προκύψει μια διπλωματική επίλυση. Θα την επιδίωκε με συγκεκριμένες κινήσεις.
Ίσως είναι καλύτερο που δεν παρεμβαίνει, αφού, όποτε το πράττει, συνήθως είναι σε λάθος κατεύθυνση.
Η Ε.Ε. δεν μπορεί να διαχειριστεί τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας που μαίνεται πάνω από 3 χρόνια στα σύνορά της, πόσο μάλλον να δράσει για μια σύγκρουση πιο μακρινή.
Αποδέχτηκε σιωπηρά τη δρομολόγηση του πολέμου στην Ουκρανία και, όταν οι Αμερικανοί (οι οποίοι τον υποδαύλισαν) τράβηξαν χειρόφρενο, οι «Βρυξέλλες» αποφάσισαν ότι πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί ο πόλεμος. Με ποιον σκοπό άραγε;
Στο πλαίσιο αυτό, εξαγγέλθηκε και το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα RE-ARM Europe, το οποίο θα κοστίσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια, επιχειρώντας να πείσουν τους πολίτες της Ε.Ε. ότι θα πρέπει να ζουν μόνιμα με τον φόβο ενός πολέμου με τη Ρωσία.
Κάποιος αφελής θα ρωτούσε την ηγεσία της Ε.Ε.: Γιατί τη διπλωματική οδό, που συστήνετε χλιαρά και αορίστως σε Ιράν – Ισραήλ, δεν την εφαρμόζετε στα σύνορά σας;
Προφανώς επειδή απουσιάζει το «ειδικό βάρος» των διαπραγματευτών.
