H στεγαστική κρίση βαθαίνει και σίγουρα δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί με εκφοβισμούς των ιδιοκτητών ή ξόρκισμα του airbnb. Κάποιοι σκέφτονται ότι τα 700 χιλιάδες κλειστά ακίνητα που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ θα ανοίξουν αν κυκλοφορήσει η φήμη πιθανών διασταυρώσεων της εφορίας με τους λογαριασμούς ρεύματος. Θα φανούν, όπως λένε, ενοικιαζόμενα σπίτια που δεν δηλώνονται…
Την κρίση ίσως να μην την αντιμετωπίσουν, αλλά σίγουρα κάποια έσοδα το Δημόσιο θα εισπράξει, εφόσον θα αποκαλυφθούν αδήλωτα εισοδήματα. Και ενδεχομένως και κάποιες κατοικίες θα προσφερθούν προς ενοικίαση. Αλλά το πρόβλημα δεν θα λυθεί.
Οι φόροι για τους ιδιοκτήτες που ενοικιάζουν είναι υψηλοί και δεν αποκλείεται να γίνουν ακόμα μεγαλύτεροι. Και αυτό από μόνο του είναι αντικίνητρο για να ενοικιάσει κάποιος και ακόμα περισσότερο για να δηλώσει ολόκληρο το ποσό… Η φοροδιαφυγή αντιμετωπίζεται και στα ενοίκια με τους χαμηλούς φόρους, όχι με το αντίθετο. Η μεγάλη φορολογία έχει ως αποτέλεσμα ο ιδιοκτήτης να μετακυλίει στον ενοικιαστή την επιβάρυνση. Η ΕΛΛΑΔΑ, δυστυχώς, στερείται αποθέματος κοινωνικών κατοικιών, ενός θεσμού που ισχύει στην Ευρώπη (πλην Γερμανίας) και έχει σαν βάση τις κατοικίες που έχει φτιάξει το κράτος και τις προσφέρει με χαμηλά ενοίκια.
Σύμφωνα με τη Eurostat η Ελλάδα το 2024 ήταν η τρίτη χώρα στην Ε.Ε. σε ποσοστό ενοικιαστών που ενοικιάζουν με το ακριβό ενοίκιο (76%) και η 2η χώρα στην Ε.Ε. σε ετήσιες αυξήσεις ενοικίων (10,8%), ποσοστό υπερτριπλάσιο της Ε.Ε. (3,2%). Στην Ολλανδία, με ισχυρό απόθεμα κοινωνικής κατοικίας (29% του συνόλου των κατοικιών), μόνο το 17%των ενοικιαστών πληρώνει το υψηλό ενοίκιο που καθορίζεται από τους ιδιοκτήτες. Στη Γαλλία, με 5.000.000κοινωνικές κατοικίες (17% του συνόλου των κατοικιών),μόλις το 43% των ενοικιαστών πληρώνει ενοίκιο που καθορίζεται από ιδιώτες εκμισθωτές. Στην Ιρλανδία επίσης, που είναι σε εξέλιξη μεγάλο πρόγραμμα οικοδόμησης 33.000 κοινωνικών κατοικιών ετησίως, μόλις το 44% των ενοικιαστών πληρώνει ακριβό ενοίκιο σε τιμές αγοράς.
Τα ενοίκια στην Ελλάδα είναι στα «ύψη» καθώς η ζήτηση υπερβαίνει πολύ την προσφορά. Η σημερινή πολιτική που εφαρμόζεται επιχορηγεί -με διάφορους τρόπους- τη ζήτηση με αποτέλεσμα οι τιμές να αυξάνονται ακόμα περισσότερο. Με βάση τα στεγαστικά προγράμματα δόθηκαν μέχρι τώρα περισσότερα από 1,5 δισ. ευρώ σε δάνεια για να αγοραστούν σπίτια ηλικίας τουλάχιστον 15 ετών, σε τιμές που μέσα σε ελάχιστο χρόνο, λόγω ζήτησης, αυξήθηκαν μέχρι80%, παρασύροντας και τα ενοίκια.
Το ερώτημα είναι γιατί δεν κάνουμε κι εμείς ό,τι οι άλλοι στην Ευρώπη, που προσφέρουν προγράμματα κοινωνικής κατοικίας με χαμηλά ενοίκια; Θα μπορούσε το κράτος αντί να επιδοτεί μέσω δανείων την αγορά κατοικιών, να χτίζει και να προσφέρει τα σπίτια. Και μη σκεφτούμε ότι οι φράγκοι που το κάνουν στην Ευρώπη είναι όλοι σοσιαλιστές ή κομμουνιστές… Το θέμα είναι η γάτα να πιάνει ποντίκια και όχι τι χρώμα είναι η γάτα!
