Νοσηλεύτρια με θέση ευθύνης, αποχώρησε ως προϊσταμένη με 33 χρόνια προϋπηρεσίας και εξαγορά άλλων τεσσάρων ετών, στα τέλη του 2023.
Είναι διαζευγμένη, έχει ένα παιδί και η επιλογή της να αποχωρήσει από την εργασία της για να βγει στη σύνταξη, έγινε επειδή η πολλή δουλειά την διέλυσε, σωματικά και ψυχικά.
Σήμερα, 17 μήνες μετά, βρίσκεται ακόμα στο στάδιο της λήψης προκαταβολής σύνταξης. «Έναντι», όπως το αποκαλεί η ίδια. Μπορεί την υπόθεσή της, να την ανέλαβε επιτηρητής τον περασμένο Ιανουάριο, αλλά ακόμα δεν έχει υπάρξει ευτυχής κατάληξη.
Είναι μία μόνο, από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις ταλαιπωρίας, που υφίστανται ακόμα αρκετοί πολίτες, όταν επιλέγουν να συνταξιοδοτηθούν. Σε μια φυσιολογική χώρα, αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Η σύνταξη είναι αναφαίρετο δικαίωμα του πολίτη που έχει εργαστεί και έχει καταβάλλει στην ώρα του, τις ασφαλιστικές εισφορές που του αναλογούν, σύμφωνα με τον μισθό του. Επιβάλλεται η σύνταξη να καταβάλλεται άμεσα στον νέο συνταξιούχο και όχι μετά από αρκετούς μήνες ή χρόνια, όπως στην περίπτωση που αναφερθήκαμε.
Προφανώς, η πλευρά του υπουργείου Εργασίας, θα επικαλεστεί στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία η εικόνα των συνταξιοδοτήσεων, σήμερα, είναι καλύτερη από εκείνη του 2019. Είναι το έτος ορόσημο για τη σημερινή Κυβέρνηση, όλοι γνωρίζουμε το λόγο. Όμως, το θέμα είναι ότι υπάρχουν ακόμα τέτοια φαινόμενα ακραίας ταλαιπωρίας πολιτών.
Δεν είναι τυχαίο που ο Συνήγορος του Πολίτη, έβγαλε στην ετήσια έκθεσή του πρώτο τον ΕΦΚΑ και με σταλινικό ποσοστό (68%) στις αναφορές που έγιναν το 2024, για προβλήματα που εντοπίζονται στη Δημόσια Διοίκηση. Άρα, το πρόβλημα υπάρχει και οι πολίτες συνεχίζουν να ταλαιπωρούνται άδικα.
Μόνο που μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης, κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί τους «προηγούμενους» για να επιρρίψει σε αυτούς τις ευθύνες.
Όταν κάθε χρόνο, ο ΕΦΚΑ «ματώνει» χάνοντας τουλάχιστον 250 ικανά στελέχη, που βγαίνουν στη σύνταξη, αλλά δεν αντικαθίστανται, αυτό μεταφράζεται σε ξεκάθαρη συρρίκνωση του ανθρώπινου δυναμικού του Φορέα. Ταυτόχρονα, ακόμα περιμένουμε την ψηφιοποίηση του αρχείου για το σύνολο των ασφαλισμένων, που πράγματι θα βοηθήσει στην επιτάχυνση των διαδικασιών ελέγχου και απονομής των συντάξεων. Όμως, κάτι τέτοιο δεν αναμένεται να συμβεί πριν από τα μέσα του 2026 και βλέπουμε…
Άρα, καταλήγουμε στο τραγικό φαινόμενο ο ΕΦΚΑ να έχει πάνω από 8.000 οργανικές θέσεις, αλλά στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό ταμείο της χώρας, να εργάζονται περίπου 1.600 άτομα.
Ο διοικητής του Φορέα, Αλέξανδρος Βαρβέρης, όπου σταθεί και όπου βρεθεί, δηλώνει πως πιέζει προς πάσα κατεύθυνση για να γίνουν οι απαιτούμενες προσλήψεις προσωπικού μέσω ΑΣΕΠ και να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Όμως, οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, φαίνεται πως για άλλη μια φορά κυριαρχούν.
Η σημερινή υπουργός Εργασίας, Νίκη Κεραμέως, μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό, πρόσθεσε στο χαρτοφυλάκιό της και τον ΕΦΚΑ. Ίσως, γιατί διέγνωσε πως κάτι πρέπει να γίνει, κάτι πρέπει να αλλάξει. Με κλιμάκια εργαζομένων στον Φορέα, που θα συστήνονται κάθε χρόνο τέτοια περίοδο, για να αναλάβουν τις ληξιπρόθεσμες εκκρεμότητες στις συντάξεις, το πρόβλημα δεν λύνεται. Χρειάζεται επιτάχυνση των προσλήψεων και επιτέλους, να ολοκληρωθεί η διαδικασία ψηφιοποίησης του αρχείου του Φορέα. Για να δούμε, ίσως με την δική της παρουσία, αλλάξει ο βηματισμός στη Δημόσια Διοίκηση και οι προσλήψεις στον ΕΦΚΑ, που έχουν να πραγματοποιηθούν από το μακρινό 2010, γίνουν πράξη!
Διαφορετικά, περιπτώσεις σαν και αυτές της άτυχης νοσηλεύτριας που περιμένει 17 μήνες για να λάβει τη σύνταξή της, θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Και αυτό δεν είναι άδικο μόνο για την ίδια, ή για τον ΕΦΚΑ. Είναι άδικο για την Κοινωνία μας, συνολικά. Δυστυχώς όμως, μαγικές λύσεις, δεν υπάρχουν.
