Ο Ντόναλντ Τραμπ προειδοποιεί τον Βλαντίμιρ Πούτιν ότι «έχει τρελαθεί εντελώς, παίζει με τη φωτιά», με αποτέλεσμα, «πολύ άσχημα πράγματα» θα συμβούν στη Ρωσία.
Ο Αμερικανός πρόεδρος φαίνεται πλέον να ενοχλείται ολοένα και περισσότερο με τον Ρώσο ομόλογό του, αφού τον υπερασπίστηκε επανειλημμένα, δημοσίως.
Πολύ προσεκτικά όμως, ο Τραμπ περίμενε την αργία της Ημέρας Μνήμης, με την Wall Street κλειστή για να επιτεθεί στον Βλαντίμιρ Πούτιν. Μην τινάξει στον αέρα και τις αγορές, βέβαια…
Ο αναπληρωτής πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ανέλαβε πάντως να απαντήσει στον Τράμπ, γράφοντας στο Χ : «Γνωρίζω μόνο ένα πολύ κακό πράγμα – τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ελπίζω ο Τραμπ να το καταλάβει αυτό!»
Η πρώτη «οβίδα» του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, η οποία ευτυχώς έχασε τον στόχο της, εκτοξεύτηκε στις 20 Μαΐου, σύμφωνα με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες: ένα σμήνος drones στόχευσε το ελικόπτερο που μετέφερε τον Πούτιν στην περιοχή Κουρσκ. Τα drones καταρρίφθηκαν και ο Ρώσος πρόεδρος βγήκε αλώβητος. Μπορεί κανείς να φανταστεί αν μία εχθρική χώρα είχε τολμήσει να κάνει το ίδιο στον Αμερικανό πρόεδρο; Θα είχε εξαφανιστεί από τον χάρτη …
Πολιτική μυωπία
Ο Τραμπ φαίνεται πάντως να έχει αναθέσει στους πολιτικά μύωπες Ευρωπαίους ηγέτες την βρώμικη δουλειά της υβριδικής και ασύμμετρης σύγκρουσης εναντίον της Ρωσίας.
Τους πιέζει να επιβάλουν νέα πακέτα κυρώσεων στη Μόσχα, που θά πλήξουν τελικά πολύ περισσότερο τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, παρά τον Πούτιν. Αλλά, ο Τραμπ θα διατηρεί την απόλυτη ελευθερία κινήσεων!
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, παραδομένοι στις σειρήνες της πολεμικής βιομηχανίας και έχοντας κύριο στόχο την πολιτική τους επιβίωση, ενσταλάζοντας το φόβο στις ψυχές των πολιτών, δεν μπορούν να αποδεχτούν το ενδεχόμενο να τελειώσει το ουκρανικό σφαγείο.
Ετσι, η δεύτερη «οβίδα» του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου προήλθε από το στόμα του Γερμανού καγκελάριου Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος ανακοίνωσε ουσιαστικά ότι το Βερολίνο είναι έτοιμο να στείλει πυραύλους Taurus στο Κίεβο, για να χτυπηθούν στόχοι, βαθιά στο ρωσικό έδαφος. Ευτυχώς βέβαια αντέδρασαν οι σοσιαλδημοκράτες εταίροι του Μερτς και ο καγκελάριος, κάπως αναδιπλώθηκε.
Κάποιοι κύκλοι στο Βερολίνο, φαίνεται να μην είναι ικανοποιημένοι με τις καταστροφές των δύο παγκοσμίων πολέμων και θέλουν να ξεκινήσουν και τον Τρίτο!
Ενδοπολεμική συνεργασία
Δυστυχώς, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες αδυνατούν να κατανοήσουν το γεωπολιτικό σενάριο που παίζεται παγκοσμίως και εν τη απουσία του: Η νέα αντιπαράθεση για την κατανομή των σφαιρών επιρροής μεταξύ Αμερικής και Κίνας. Με την Ουάσινγκτον να ελέγχει τους Ευρωπαίους και το Πεκίνο τη Ρωσία.
Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μία «ενδοπολεμική συνεργασία». Γιατί,χωρίς τη Ρωσία, η Κίνα θα παραμείνει περιφερειακή δύναμη και όχι παγκόσμια.
Υπό αυτή την έννοια, είναι λογικό για τον Τραμπ να συνεχίσει να προσπαθεί τουλάχιστον μια εκεχειρία με τη Ρωσία, μήπως και αποτραβήξει τη Μόσχα από την αγκαλιά του Πεκίνου.
Προς το παρόν βέβαια δεν υπάρχει ισορροπία και έτσι ο Τραμπ θέλει να διατηρηθούν ανοιχτές πολλές εμπορικές οδοί με την Κίνα, όπως φάνηκε και με τη συμφωνία για προσωρινή χαλάρωση των δασμών.
Σε κάθε περίπτωση, η αναζήτηση μιας διαρκούς και μόνιμης ειρήνης είναι μη ρεαλιστική σε αυτή την ιστορική στιγμή μετάβασης στη νέα παγκόσμια τάξη.
Η ρεαλιστική προοπτική είναι μια στρατηγική διατήρησης των συγκρούσεων, αλλά «κάτω από το όριο» της Μεγάλης Ανάφλεξης.
Ο Τραμπ έχει σχέδιο
Και είναι τουλάχιστον μυωπικό να κατηγορείται ο Τραμπ πώς δεν έχει σχέδιο.
Η Αμερική έχει επιλέξει να αποδεχτεί μια Nova Pax -μια Νέα ειρήνη-για να αντικαταστήσει -μέχρι νεωτέρας την Pax Americana- τοποθετώντας όμως τις Ηνωμένες Πολιτείες στο επίκεντρο, στον ρόλο της ηγετικής δύναμης.
Ο πρόεδρος Τραμπ είναι ένα υβρίδιο μεταξύ του μέσου, εντελώς αδαούς ανθρώπου και, αφετέρου, ενός τρομερού «πολιτικού ζώου», που καταλαβαίνει την εποχή του πολύ καλύτερα από τους επικριτές του.
Μερικές φορές υποψιάζομαι ότι χωρίς να το γνωρίζει, θέλει να αποτίσει φόρο τιμής στον Αμερικανό φιλόσοφο Χάρι Φράνκφουρτ, που έγινε γνωστός κυρίως για το περίφημο βιβλίο με τον τίτλο «On Bullshit» – που μεταφράστηκε στα ελληνικά ως «Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα της Σαχλαμάρας».
Για τον Φράνκφουρτ που έφυγε από τη ζωή πριν δύο χρόνια, αυτός που λέει σαχλαμάρες (bullshit) είναι πιο μακριά από την αλήθεια σε σχέση με τον ψεύτη.
Ο ψεύτης γνωρίζει την αλήθεια και θέλει να τη χειραγωγήσει. Ο bullshiter απλώς δείχνει αδιαφορία γι’ αυτήν.
Ο Τραμπ ανήκει στη δεύτερη κατηγορία και πιθανώς να γελάει με τις αντιδράσεις στα σχόλιά του, εδώ και χρόνια.
