Στην Ελλάδα της δεκαετίας του 60 (πριν 60 χρόνια), εάν το Δημόσιο σου χρώσταγε 5 εκατομμύρια δρχ. και εσύ του όφειλες 17.000 δρχ., «πήγαινες στον Κορυδαλλό». Και αυτό διότι «το βαθύ Κράτος» της διαχρονικής ανοησίας (αβελτηρίας επι το ευγενικότερο..) αρνείτο με πείσμα την έννοια και την εφαρμογή του συμψηφισμού.
Σήμερα 60 χρόνια αργότερα, είμαστε πολύ μακριά από τους σκονισμένους φακέλους και τις ταλαιπωρημένες εγχαρτες καρτέλες της τότε εποχής, ύστερα από την εφαρμογή της ψηφιακής τεχνολογίας στην Ελληνική Δημόσια Διοίκηση που είναι προσωπική επιτυχία του Κυριάκου Πιερρακάκη με την προ-προηγούμενη ιδιότητα του υπουργού Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Αλλά το βαθύ κράτος, ως σκελετός στο ντουλάπι, εχει εισχωρήσει με την ίδια νοοτροπία, αλλά μεταλλαγμένο, στην σημερινή ψηφιακή οργάνωση, μπλοκάροντας την έννοια και την εφαρμογή του συμψηφισμού, και στην σημερινή πραγματικότητα. Ένα σύγχρονο τέρας συνεχίζει με πείσμα την άρνηση στον συμψηφισμό.
Ο Κυριάκος Πιερρακάκης, καλείται σήμερα ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών πλέον, να αντιμετωπίσει -μια για πάντα- το θέμα της «Άρνησης στον Συμψηφισμό». Η άρνηση για συμψηφισμό είναι στην ουσία η ίδια νοοτροπία και εφαρμογή που υπήρχε 60 χρόνια πριν, «επικαιροποιημένη» φυσικά μεσα στο σημερινό υπερσύγχρονο ψηφιακό περιβάλλον.
Όλα είναι έτοιμα από το 2019…όμως! Δεν είναι ότι δεν υπάρχει η πολιτική βούληση. Αυτή υπάρχει. Δεν είναι ότι δεν υπάρχει το Νομικό Πλαίσιο, μα αυτό εχει ήδη Νομοθετηθεί (και όπου μπορεί να χρειαστεί μια τροπολογία θα συμπληρώσει, και θα ανοίξει το δρόμο). Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν οι ψηφιακές δυνατότητες. Και αυτές υπάρχουν. Και μάλιστα τα σχετικά ψηφιακά εργαλεία είναι ακόμα υπό κατασκευή για χρόνια, οπότε πριν καν λειτουργήσουν, χρειάζονται «Επικαιροποιηση».
Όμως παραμένουν υπό κατασκευή εδώ και χρόνια, γιατί όπως φαίνεται «καπακώνονται» από άλλα ψηφιακά εργαλεία, πολλά εργαλεία, -που ανακοινώνονται κάθε μέρα και καινούργια- τα οποία όμως έχουν αποκλειστικά τον χαρακτήρα της «Δίωξης» και όχι της στήριξης, της διευκόλυνσης και της Δικαιοσύνης. Τα τελευταία μένουν πάντα επι μακρόν χρόνο «υπό κατασκευήν εργαλεία», δηλ. μένουν πάντα στην άκρη, για να δώσουν προτεραιότητα σε αυτά της «δίωξης».
Πολυδιάστατες οι ζημίες…: Για την Κοινωνία, Το Δημόσιο και την κυβέρνηση.
Υπάρχει μια σοβαρή ανισορροπία μεταξύ εργαλείων λειτουργίας, υποστήριξης, διευκόλυνσης και δικαιοσύνης από την μια, και «μηχανισμών καταδίωξης» από την άλλη. Και αυτή η ανισορροπία, δημιουργεί όσο και να φαίνεται απίστευτο, μικρότερη εισπραξιμότητα, χαμηλότερη ροή των εισροών στα Κρατικά Ταμεία, επιβολή άδικων προστίμων (που δεν θα υπήρχαν εάν τα από χρόνια υπό κατασκευή εργαλεία ήταν ήδη ενεργά και υπήρχε αυτόματη είσπραξη οφειλών), πλασματική εικόνα αριθμού και όγκου οφειλετών και οφειλών, βεβαίωση πλασματικά δημιουργημένων οφειλών-χρεών που κάποια στιγμή θα διαγραφούν ως μη δυνάμενα να εισπραχθούν, και αν μας ενδιαφέρει καθόλου ο άνθρωπος, άδικη κακομεταχείριση των Ανθρώπων, άσκοπη δημιουργία προσωπικών και οικογενειακών αδιεξόδων, και χωρίς λόγο πολιτικό κόστος για την Κυβέρνηση «στην βάρδια της οποίας συμβαίνουν».
Αν υπολογίσουμε την τόσο μεγάλη άσκοπη ζημιά, εύκολα θα υποστηριχθεί το «και τούτο δει ποιείν κακείνο μη αφιέναι» δηλ. το ότι πρέπει να ενεργοποιηθούν και τα εργαλεία διευκόλυνσης και δικαιοσύνης και ότι άλλο εργαλείο δίωξης. Αν δε πρέπει να υπάρξει πρωτεραιοποίηση, πχ ανάμεσα στο διωκτικό μηχανισμό που παρουσίασέ η Ναυτεμπορικη με τίτλο “Εφοριακοί σε ρόλο τροχονόμου: Μπλόκα στα διόδια για οχήματα σε ακινησία” και στην -όχι μόνο διωκτική άλλα στην- πλήρη ενεργοποίηση ενός «επικαιροποιημενου» Eispraxis που θα περιλαμβάνει και τους αυτόματους συμψηφισμούς (μεσα από την αυτόματη είσπραξη οφειλών) -κάτι ακόμα που είναι στο ΘΑ-, προφανώς το «όφελος» που θα προκύψει από την μετα 60 χρόνια επίλυση της άρνησης σε συμψηφισμό, είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο που θα αποδώσει «το σύστημα» που θα «τσακώνει» τα αυτοκίνητα που παρα το ότι είναι δηλωμένα σε ακινησία, κυκλοφορούν..
Το σύνδρομο του Ιαβέρη
Οι μέχρι τώρα προτεραιότητες στην ενεργοποίηση εργαλείων, μπορεί άνετα να αξιολογηθεί ότι ενεργούν υπό το Σύνδρομο του Ιαβέρη. Είναι όμως καιρός το έργο του Ουγκώ, «Οι Άθλιοι», να αποτελεί δίδαγμα για αποφυγή και όχι για μεταλλαγμένη διαιώνιση του ιδίου δράματος. Να θυμίσουμε ότι ο Ιαβέρης αυτοκτόνησε όταν επιτέλους κατάλαβε ότι η καταδίωξη ως εθισμός βλάπτει περισσότερο παρα ωφελεί.
Το ένοχο παρελθόν
Το χειρότερο με μια βλακεία είναι η αφοσιωμένη υποστήριξή της.
1968: Η Πρώτη μου επαφή με το εχθρικό και ανόητο βαθύ Κράτος στα 18 μου χρόνια (να ξανά-υπογραμμίσω ότι άλλο το Κράτος άλλο η Ελλάδα. Το Κράτος είναι μηχανή, η Ελλάδα είναι Ψυχή) .. Το βαθύ Κράτος λοιπόν αντίθετα με την μουσική και στοίχους του Τοτη Στεφανίδη (1940)…. Στα 18 μου χρόνια ….αγάπη δεν με έκανε να νοιώσω. Ο οικογενειακός μας φίλος Ν.Σ. (μόνιμος κάτοικος… ουρανού από το 2003) είχε μια μεταλλουργική βιομηχανία στον Πειραιά επι της οδού Καλοκαιρινού. Το εργοστάσιο πήγαινε μια χαρά, και ως πρώτα βήματα κοινωνικοποίησής μου -με την ασφάλεια που παρείχε τότε ένας δικός άνθρωπος- είχα την πρώτη μου επαφή με εργάτες του μεροκάματου, αφουγκράστηκα πόνους και ανησυχίες ανάμεσα στην φασαρία που κάνουν οι πρέσες που κόβουνε μέταλλα, άκουσα τις φωνές του εργοταξίου. Εξάλλου το εργοστάσιο/επιχείρηση είχε την «επωνυμία» ΠΡΕΣΣ ΜΕΤΑΛ.
Η επιχείρηση ήταν κερδοφόρα. Συνεργαζόταν με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις (ΒΙΟΧΑΛΚΟ / Στασινόπουλος Σωληνουργεια) με πραγματική παραγωγή συνδέσμων -σωληνώσεων τεχνίτης βροχής με προϊόντα που πότιζαν τον Θεσσαλικό κάμπο και πληρωμές με δίγραμμες επιταγές από την Αγροτική Τράπεζα που είχε κάνει ακόμα καλύτερο εργαλείο ανάπτυξης ο (άλλος οικογενειακός φίλος) ο Αδαμάντιος Πεπελασης (σίγουρα έσοδα δηλαδή). Και … τότε ήρθε το βαθύ Κράτος με την άτεγκτη κακότητά του, ως συνήθως να καταστρέψει. Το Κράτος χρωστούσε στην επιχείρηση ένα πολύ μεγάλο 7ψηφιο+ ποσόν (ήταν ή 3 ή 30 εκατομμύρια δρχ., πάντως ήταν εκατομμύρια), το οποίο είχε ενταλματοποιηθει στην Εφορία, αλλά…Ταυτόχρονα εκκρεμούσαν υποχρεώσεις από την επιχείρηση στην εφορία συνολικά 80.000 δρχ. Και κάποιο πρωί ένα τηλεφώνημά με ξύπνησε ότι ο ΝΣ ήταν φυλακή στον Κορυδαλλό για τα χρέη των 80.000Δρχ (ενώ το Δημόσιο του χρώσταγε τουλάχιστον 3.000.000 δρχ. «ενταλματοποιημένα»….).
Ήμουνα «άτακτο παιδί» από μικρός και με το θάρρος της άγνοιας κίνδυνου αλλά και της «έντονης ένστασης» ενάντια στην απίθανη κακοπροαίρετη ανηθικότητα του Κράτους, την οποία δεν μπορούσα να γνωρίζω ούτε να φαντασθώ στα 18 μου χρόνια, αντιλαμβανόμενος και το… 3.000.000 δρχ έναντι 80.000 δρχ, …. έπεσα στην φωτιά να τον σώσω…
Σημειώνω ότι το βαθύ Κράτος με την κακοπροαίρετη καταστρεπτική του βλακεία, το ξαναβρήκα μπροστά μου και ως Νομάρχης στα 29 μου χρόνια….και ήταν φυσικό να.. «ξαναέρθουμε στα χέρια» και μάλιστα σε εποχή (80’ς) που είχα πλέον….μεγαλώσει και καρδαμώσει…. Είναι σπουδαίο πράγμα όταν αναλάβεις θέση δημόσιας ευθύνης να μην έχεις κανέναν ανάγκη, «να κανείς εσύ την θέση και να μην κάνει η θέση εσένα (όπως μου είχε πει σε παιδική ηλικία ο Ηλίας Ηλιού που έμενε στην ίδια διπλοκατοικία με τον παππού μου Αμπελακίων 3 πίσω από την σημερινή ΓΑΔΑ, και τα ίδια ακριβώς λόγια μου είπε το 1967 ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος ), και εκτός από αυτό είναι σημαντικό να ξέρεις και 5 γράμματα για να μην μπορεί η κακοπροαίρετη σοφιστεία, είτε να σε πείσει, είτε να σε εξαναγκάσει, είτε να παραστήσει την υπεροπτική προπαγάνδα ως αυθεντία, αφού εσύ έχεις την δύναμη της τεκμηρίωσης που εχει …ο κάθε δάσκαλος ….
Ας γυρίσουμε όμως στον Κορυδαλλό του 1968… Ήταν και η πρώτη και ευτυχώς η μόνη φορά που….. «μπήκα στον Κορυδαλλό» (σαν επισκέπτης του ΝΣ..ευτυχώς) , γιατί ποτέ δεν ξέρεις όταν ζεις σε ένα «βαθύ κράτος» τι μπορεί να σου συμβεί, και δη όταν -προϊόντος του Χρόνου- το βαθύ Κράτος δημιουργήσει κοινωνική παρακμή που γεμίζει συκοφαντία….. Μάλιστα τότε οι φυλακές αυτές ήταν καινούργιες (άρχισαν να χτίζονται το 1961 και να λειτουργούν το 1967) έχοντας μόνο ένα χρόνο λειτουργίας και είχαν ακόμα την μυρωδιά της καθαριότητας και του φρεσκοβαμμένου… Άλλωστε την εποχή εκείνη το έγκλημα είχε διαφορετική «ποιότητα», ενώ οι περισσότεροι ‘κρατούμενοι’ ήταν «για χρέη στο Δημόσιο» και μάλιστα για ποσά πολύ μικρότερα εκείνων που όφειλε το αυτάρεσκα υπεροπτικό Δημόσιο σε εκείνους. Αυτή μου η εμπειρία με έκανε να καταλαβαίνω και την ουσία των βιωμάτων και των διδαγμάτων ενός αλλού οικογενειακού φίλου του Δημοσιογράφου Πάνου Σομπολου, όταν εκείνος αναφέρεται στις επισκέψεις του σε φυλακισμένους στα πλαίσια αστυνομικού ρεπορτάζ. Και όταν ο Πάνος Σομπολος, θρύλος του αστυνομικού ρεπορτάζ, αναφέρεται στις μέρες μας στην τεράστια εμπειρία του σε επισκέψεις σε κρατουμένους, εγώ γυρίζω αυτόματα στην δική μου μικρή εμπειρία του 1968 από την οποία μου εχει μείνει ότι:
1: «Πληρώστε μας πρώτα τις 80.000 ώστε να αποφυλακισθεί ο ΝΣ, και μετα ελάτε να σας δώσουμε τα 2.920.000 που σας χρωστάμε» μου είπε τότε ο Δημόσιος Ταμίας στον Πειραιά. Βλέποντας το τότε με τα σημερινά μάτια. νομίζω ότι εκείνοι οι υπάλληλοι της Εφορίας με αντιμετώπιζαν πολύ περισσότερο σαν 18χρονο παιδί τους, γιατί ήταν πολύ ευγενικοί μαζί μου, και αναφέρθηκαν και στα δικά τους παιδιά, δείχνοντας ταυτόχρονα πραγματικό ενδιαφέρον για την υπόθεση. Η 18χρονη σκέψη μου κατέγραψε το δίδαγμα «Υπάρχουν και πολλοί καλοί Άνθρωποι, που έχουν την πρόθεση να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Βρες αυτούς και προχώρα. Στο ταλαιπωρημένο κτήριο της εφορίας του Πειραιά, με τα γρατζουνισμένα ξύλινα παλιά γραφεία …«Ο ήλιος και ο Άνεμος» του Αισώπου δικαιωνόταν.. Χωρίς να το συνειδητοποιώ το 1968 εκτός από την μύησή μου στο Αρχαίο Δράμα στο Ηρώδειο και στην Επίδαυρο, ήμουνα ήδη «ασκούμενος» …και στην αρνητική πραγματικότητα….
Που χωράνε αυτά σε ένα οικονομικό Άρθρο το 2025, μα για να υπογραμμισθεί ότι η Οικονομία δεν είναι νούμερα, είναι ο Άνθρωπος….. που μπορεί να την κινήσει, μόνο αν αναζητά το καλό για να το κάνει δίδαγμα για ωριμότητα, ήθος και αξίες.
2. Η άρνηση του Δημοσίου για Συμψηφισμό: 2.1. είχε ως συνέπεια: Άνθρωποι στους οποίους το Δημόσιο Χρώσταγε πολύ μεγαλύτερα ποσά από ότι όφειλαν εκείνοι στο Δημόσιο, να φυλακίζονται στον Κορυδαλλό, και 2.2. είχε και ως πρόσθετη συνέπεια καταλογισμό προστίμων και τόκων με συνέπεια το χρέος προς το Δημόσιο να μην πληρώνεται ποτέ… ενώ εάν υπήρχε συμψηφισμός το χρέος θα είχε αποπληρωθεί χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις από τόκους και τέλη, που είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο διαμόρφωσης επιπλέον δημιουργούμενης και βεβαιούμενης οφειλής..
Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα σήμερα 60 χρόνια μετα;
Από το 1968 μέχρι σήμερα έτρεξε πολύ νερό στα ποτάμια, όπως θα έλεγαν οι φίλοι μου οι Ινδιάνοι στην Αμερική. Είναι άραγε τα πράγματα διαφορετικά από τότε, στην Ουσία τους, ή η «άρνηση για συμψηφισμό» εξακολουθεί να υπάρχει.
Και ω! της εκπλήξεως «Η άρνηση Συμψηφισμού» συνεχίζεται 60 χρόνια μετά, με πολύ επιζήμια αποτελέσματα, για την Κοινωνία, τα Δημοσία Έσοδα, την Οικονομία, αλλά και πολιτικό κόστος για την «κυβέρνηση βάρδιας».
Ιδιαίτερα ύστερα και από την δυνατή τοποθέτηση του Κυριάκου Πιερρακάκη στο κλείσιμο του ετήσιου συνέδριου του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος το βράδυ της προηγούμενης Δευτέρας 5 Μάιου, όπου επεσήμανε -μεταξύ άλλων- τα τεκμηριωμένα σημαντικά θετικά οικονομικά αποτελέσματα που μπορεί να εχει σήμερα η ψήφιση (και εφαρμογή) ενός μόνο νόμου, πιστεύω ότι και ο σημερινός δημόσιος διάλογος με τον ΥΟΙΚ, θα καταλήξει στην εξάλειψη ενός ακόμα θυλάκα εκεί όπου ακόμα το βαθύ κράτος «ταμπουρωμένο», εξακολουθεί να παίζει το έργο ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ.
«Οι Άθλιοι» της άρνησης Συμψηφισμού
Η Στατιστική : «Έχοντες υπόψιν»… ότι η στατιστική παρουσιάζει την πραγματικότητα μόνο εκεί που της ζητείται να κοιτάξει (επιστημονικά αυτό ονομάζεται «Επίπεδο Ανάλυσης»), ας δούμε τις μετρήσεις εκεί που την έβαλαν να κοιτάξει…
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΑΑΔΕ στα τέλη Δεκεμβρίου 2024, 1.565,751 οφειλέτες βρίσκονται υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, ενώ άλλα 2.205.544 ευρίσκονται σε κατάσταση η οποία θα επέτρεπε να ληφθούν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης εναντίον τους.
Σε σχέση με το 2020, στο τέλος του 2024 έχουμε 272.000 περισσότερους οφειλέτες στους οποίους έχουν ήδη επιβληθεί αναγκαστικά μέτρα , ενώ ο αριθμός των οφειλετών που κινδυνεύει με κατάσχεση, αυξάνεται συνεχώς σημαντικά.
Τα συνολικά ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία είναι περίπου 111 δις ευρώ ενώ από αυτά περίπου το 25% -παρα το ότι θεωρούνται ανεπίδεκτα είσπραξης- δεν διαγράφονται, με αποτέλεσμα να προστίθενται αυτόματα προσαυξήσεις και πρόστιμα, δημιουργώντας στρεβλή στατιστική εικόνα των πράγματι ληξιπρόθεσμων οφειλών.
Ας δούμε όμως με το δικό μας «επίπεδο ανάλυσης» το πως διαμορφώνεται αυτή η ανωτέρω στατιστική εικόνα από την «εξακολουθητικά πεισματική ΑΡΝΗΣΗ ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΥ» από το σύστημα, και να συμπεράνουμε το πως θα άλλαζαν τα στατιστικά δεδομένα, υπερ της εισπραξιμότητας του δημοσίου, υπερ της φορολογικής ενημερότητας των «οφειλετών», και υπερ της «κυβέρνησης βάρδιας».
A case study: Μία μελέτη συγκεκριμένης κατηγορίας οφειλετών
Ας εξετάσουμε εδώ την συμπεριφορά του συστήματος επι οφειλετών οι οποίοι είτε δεν ρύθμισαν ποτέ τις οφειλές τους, είτε τις είχαν ρυθμίσει και η ρύθμιση χάθηκε. Τι τους κάνει το υπάρχον σύστημα, μα τι άλλο ? Κατάσχεση στον Τραπεζικό τους λογαριασμό.
Το αυτονόητο για τον ψηφιακό κόσμο του σήμερα είναι ότι το σύστημα θα (έπρεπε να ) είναι έτσι ρυθμισμένο, ώστε το κατασχεμένο ποσόν να αφαιρεθεί από τον (κατασχεμένο) λογαριασμό, και να πιστωθεί στην οφειλή, είτε (εάν το ποσόν επαρκεί) εξοφλώντας την πλήρως, είτε μειώνοντας ισόποσα την οφειλή. «ΝΑΤΟΣ Ο ΣΥΜΨΗΦΙΜΟΣ»….
Άπειρα τα θετικά του Συμψηφισμού
Ο Συμψηφισμός θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση της εισπραξιμότητας για το Δημόσιο, με άμεση βελτιωμένη διαφοροποίηση (μείωση) του συνολικού ποσού των ληξιπρόθεσμων. (πχ των 111 δισ. που είπαμε). Άμεσο θετικό αποτέλεσμα θα είχε και στην μείωση της συνολικής οφειλής του κάθε οφειλέτη με περεταίρω θετικό αποτέλεσμα να αποφευχθεί η -άδικη πλέον- πρόσθετη επιβάρυνση του με πρόστιμα και τέλη, που προκαλούν άδικη επιπλέον μείωση του διαθέσιμου εισοδήματός του, και αύξηση του πολιτικού κόστους για την όποια «κυβέρνηση βάρδιας».
-Καλά δεν γίνεται έτσι; Όσο και να φαίνεται παράδοξο, δεν γίνεται έτσι. Η ερευνά μου με έφερε πίσω στις «Σκηνές Εφορίας Δραπετσώνας 1968»: Άρνηση για Συμψηφισμό
-Και τι γίνεται με τα ποσά στους κατασχεμένους λογαριασμούς; Καραγκιόζη μου…Τίποτα.! Τα λεφτά κάθονται εκεί παρκαρισμένα, και …σκονίζονται…ενώ «δεν τα παίρνει» ούτε η ..εφορία να τα συμψηφίσει με όφειλες, και προφανώς ούτε αυτός που εχει τον τραπεζικό λογαριασμό. Συνέπειες της…αβελτηρίας»…. Τις διατυπώσαμε ήδη.
-Πλήρωσε πρώτα και μετά: Εδώ οι κόρες των ματιών διαστέλλονται καθώς βρίσκομαι και πάλι μπροστά στο φάντασμα της Δραπετσώνας του 1968.
Στις 29 Σεπτεμβρίου του 2023, η Ναυτεμπορικη σε εκτενές άρθρο της πραγματεύθηκε το «Πως θα ανακτήσουν τους δεσμευμένους λογαριασμούς όσοι εχουν οφειλές στην εφορία». Το άρθρο αναφέρεται σε ένα μηχανισμό ήδη Νομοθετημένο (Άρθρο 130 Ν4611/2019) ο οποίος μηχανισμός -μόλις ενεργοποιηθεί- (δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ) θα απελευθερώνει σταδιακά τον (κατασχεμένο) λογαριασμό με την προϋπόθεση ότι ο οφειλέτης θα ρυθμίσει τις οφειλές του, θα είναι συνεπής στην πληρωμή των Μηνιαίων δόσεων και θα υποβάλει αίτηση μέσω του ΤΑΧΙS για τον περιορισμό της κατάσχεσης. Από αυτά βεβαία που είχε υποσχεθεί το Δημόσιο, τα όποια αποτύπωσε ορθά το ρεπορτάζ της Ναυτεμπορικής τον Σεπτέμβριο του 2023, το δημόσιο δεν έκανε τίποτα, τουλάχιστον ορατό και εφαρμόσιμο. Από όλο το «Μπλα-Μπλα» του Δημοσίου που πιστά αποτυπώνει το (ανωτέρω) άρθρο της «Ν» (μην πυροβολείτε τον αγγελιαφόρο) ένα προκύπτει : ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΠΡΩΤΑ και μετα αποδεσμεύουμε…. Ισχύει και σήμερα αυτό που έλεγε η Δραπετσώνα του 1968. Αλλά και το Άρθρο 130 του Ν4611/2019, το ίδιο λέει: Πληρώστε πρώτα.
Σήμερα δηλ. τι ακριβώς γίνεται; Όποιος μπαίνει σε ρύθμιση, (και για μεγάλα ποσά μιλάμε μόνο μέσω «εξωδικαστικού» …εάν και εφόσον… το δικαιούται ο οφειλέτης), -και είναι καλό παιδί και δεν εχει ληξιπρόθεσμα- τότε γίνεται «Αδρανοποίηση» της κατάσχεσης. Η αδρανοποίηση δεν είναι άρση της κατάσχεσης. Ποια η διαφορά; Στην «άρση κατάσχεσης» απελευθερώνεται όλο το ποσόν, απελευθερώνεται ο λογαριασμός ως μηδέποτε κατασχεθείς. Αδρανοποίηση κατάσχεσης σημαίνει ότι, αυτά που είναι κατασχεμένα παραμένουν στο ψυγείο του Τραπεζικού λογαριασμού κατασχεμένα χωρίς να πηγαίνουν πουθενά, και από την αδρανοποίηση και μετα ο λογαριασμός είναι ελεύθερος (δεν συνεχίζεται η κατάσχεση).
– Αυτό δεν είναι συμψηφισμός. Τα κατασχεμένα παραμένουν στο ψυγείο της τράπεζας.
– Αυτές οι σημερινές «δυνατότητες» και πρακτικές, δεν έχουν καμία σχέση με την έννοια και πρακτική του συμψηφισμού και τα πλεονεκτήματα που θα επέφερε. Και τούτο γιατί το αρχικά κατασχεμένο ποσό στον Τραπεζικό Λογαριασμό παραμένει παγιδευμένο στο ψυγείο του Τραπεζικού λογαριασμού, και ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα και για να πληρωθεί η πρώτη δόση που θα ενεργοποιήσει την ρύθμιση. Ο οφειλέτης μπορεί να βλέπει στον (κατασχεμένο) λογαριασμό του «λογιστικό υπόλοιπο» επαρκές για να ενεργοποιήσει την ρύθμιση, αλλά διαθέσιμο υπόλοιπο ελάχιστο έως καθόλου. Η Άρνηση Συμψηφισμού κρατά παγιδευμένους πόρους, εμποδίζοντας ακόμα και την ενεργοποίηση της ρύθμισης. Και αυτοί οι πόροι θα παραμείνουν παγιδευμένοι ως να μην υπάρχουν, χωρίς να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πληρωθούν οι δόσεις ρύθμισης που ενεργοποιήθηκε με πόρους ….από τον Αι Βασίλη. Ούτε καν για την πληρωμή των δόσεων των ρυθμισμένων οφειλών μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Αυτό το Αρχικά κατασχεμένο υπόλοιπο θα παραμείνει στον πάγο, μη διαθέσιμο στον οφειλέτη , έως ότου αυτός εξοφλήσει την συνολική του οφειλή. Σε 5 χρόνια, σε δέκα, λίγο πριν πεθάνει, μετά? Who Cares. Ήταν να μην γίνει κατάσχεση. Από αυτή την αβελτηρία , ζημιώνονται όλοι οι εμπλεκόμενοι και το έχουμε αναλύσει και πως, και πόσο.
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να το προσπεράσουμε. Και γίνεται όλο και χειρότερο γιατί ακόμα και να υπάρχει ρύθμιση που θα εξασφαλίσει αδρανοποίηση, πάλι το αρχικό κατασχεμένο ποσό παραμένει παγιδευμένο, καθώς στη πράξη και από την αδρανοποίηση και μετα, η Τράπεζα συνήθως θα κάνει το χαζό και θα συνεχίσει να παρακρατεί στο ψυγείο της αυτά που παρακρατούσε και πριν την αδρανοποίηση, γιατί το Τραπεζικό Ίδρυμα δεν εχει καμία κύρωση. Πρέπει ο οφειλέτης να κυνηγήσει την τράπεζά(του??) για να ενεργοποιηθεί η μετα την αδρανοποίηση (από εδώ και εμπρός) απελευθέρωση του λογαριασμού. . Όπως και για να χρησιμοποιήσεις τα παγιδευμένα σου χρήματα για να πληρώσεις την εφορία δεν υπάρχει κανένας ψηφιακός μηχανισμός συμψηφισμού, και εάν τα καταφέρεις θα πρέπει να το κάνεις μέσω της «Εμπειρίας Δραπετσώνα 68»…η οποία σήμερα είναι:
-Με δεδομένη την άρνηση Συμψηφισμού, υπάρχει κάποια διαδικασία για να χρησιμοποιηθούν τα κατασχεμένα σε τραπεζικό λογαριασμό για την πληρωμή οφειλών;
Η άθλια υπαρκτή διαδικασία των Αθλίων του 2025: Για να χρησιμοποιήσεις τα «κατεψυγμένα» κατασχεμένα σου για την πληρωμή οφειλών υπάρχει αναλογικά ένα ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ της ΕΛΠΑ με πολλές δύσκολες Ειδικές Διαδρομές πάντα σκληρής ανάβασης, μεσα από δύσβατους δρόμους με απαραίτητο δίπλα στον οδηγό τον συνοδηγό που θα τον ενημερώνει συνέχεια για τις απότομες στροφές, τις λακκούβες και όλους τους ελλοχεύοντάς κινδύνους σε ένα περιβάλλον δοκιμασίας. Θα παρακολουθήσουμε τις Ειδικές Διαδρομές και τις δοκιμασίες που επιφυλάσσουν. Εμείς θα παρακολουθήσουμε τον οφειλέτη που θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τα κατασχεμένα από την ΑΑΔΕ στον λογαριασμό του, για να πληρώσει οφειλές, με ένα νοητό …Drone…
Οι λήψεις αυτές του Drone, θα ακυρώσουν τον πρώτο «Συστημικό» που θα ήθελε να υποστηρίξει ότι όλα είναι όμορφα, όλα είναι καλά, και κακώς γράφεται ότι γράφεται, αφού στο καλό σύστημα, υπάρχει τρόπος.
Drone στο ΟΝ – Το Ράλλυ Ακρόπολης ξεκινά:
ΕΤΑΠ 1 (Ειδική Διαδρομή 1): Ο οφειλέτης (οδηγός) πηγαίνει στην Τράπεζα όπου ο κατασχεμένος λογαριασμός του, και με μια Υπεύθυνη Δήλωση δίνει εντολή στην Τράπεζα να μεταφέρει στον λογαριασμό αυτού που ενήργησε την κατάσχεση, εν προκειμένω της ΑΑΔΕ, το κατασχεμένο ποσόν. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η κατάσχεση είναι μια «κατάσχεση εις χείρας τρίτων».
Προσοχή! φωνάζει ο συνοδηγός της Ειδικής Διαδρομής 1: επειδή θα δώσεις στην τράπεζα την εντολή να τα στείλει στην ΑΑΔΕ, αυτό δεν σημαίνει ότι η Τράπεζα θα το κάνει αμέσως, η και εάν θα το κάνει και ποτέ. Δεν υπάρχουν «κυρώσεις» στις Τράπεζες για το πότε θα τα στείλουν. Και οι έμπειροι εφοριακοί όταν το συζητάς μαζί τους λένε ….»να δούμε (οι τράπεζες) πότε θα τα στείλουν»
ΕΤΑΠ 2. Από την τράπεζα τα κατασχεμένα λεφτά σας φτάνουν στα ορφανά:
Τα κατασχεμένα λεφτά σας -που η Τράπεζα έστειλε στην ΑΑΔΕ- δεν πάνε στην πληρωμή συγκεκριμένης ταυτότητας οφειλών σας. Πάνε στα ορφανά. Δεν αναφερόμεθα βέβαια στο μικρό χωριό Ορφανά της Θεσσαλίας, με τον μικρό Σιδηροδρομικό Σταθμό ανάμεσα Παλαιοφάρσαλο και Λάρισα. Εκεί μετα βεβαιότητος δεν θα τα βρείτε. Τα (κατασχεμένα ) λεφτά σας από την Τράπεζα καταλήγουν στα ΟΡΦΑΝΑ της Ψηφιακής ΑΑΔΕ. Κάτι σαν τις αποθήκες των αεροδρομίων στις οποίες καταλήγουν οι βαλίτσες που δεν της πήρε κανείς από τον Ιμάντα…. σε ένα πολυσύχναστο Αυγουστιάτικο αεροδρόμιο…
ΕΤΑΠ 3 (Ειδική Διαδρομή 3): Και όπως για να βρείτε αυτή την βαλίτσα σας πρέπει να την αναζητήσετε, στην περίπτωση αυτή πρέπει να ζητήσετε τις υπηρεσίες λογιστή, ο οποίος είναι και ο μόνος που μπορεί να μπει στην (ψηφιακή) αίθουσα με τα ορφανά της ΑΑΔΕ, και να εντοπίσει τα λεφτά σας. Με το που θα βρει ο λογιστής σας τα κατασχεμένα σας στα «Ορφανά», ο συνοδηγός σας αναγγέλλει την ολοκλήρωση της ΕΤΑΠ 3, και το Ραλλυ συνεχίζει..
ΕΤΑΠ 4 : (4η Ειδική Διαδρομή) : Εδώ γίνεται αίτημα στην ΑΑΔΕ, με το οποίο ζητείται η χρήση των κατασχεμένων σας για συγκεκριμένες πληρωμές και με την Έγκριση της αίτησης αυτής ολοκληρώνεται …η ΕΤΑΠ 4 και πάμε στην επόμενη ειδική διαδρομή…
ΕΤΑΠ 5 : Εδώ υπογράφει ο «έφορος» που θα λέγαμε παλιά , το ΚΕΦΟΔΕ σήμερα, και τελικά τα κατασχεμένα σας μετα από μακρά παραμονή στην κατάψυξη, και εν συνεχεία μετα από ένα μακρύ ταξίδι σε βαγόνι ψυγείο… χρησιμοποιούνται για την πραγματική εξόφληση οφειλών. Εδώ ολοκληρώνεται το Ραλλυ Ακρόπολις.
Σοβαροί δεν είμαστα, αλλά μπορούμε να γίνουμε. Αλήθεια πόσο διαφορετικό είναι αυτό το περιβάλλον από την Δραπετσώνα του 1968? Πόσοι γνωρίζουν αυτή την (SIC) δυνατότητα , και ακόμα πιο σημαντικό, πόσοι έχουν το κουράγιο να την ακολουθήσουν. Η απάντηση από πηγές της αγοράς είναι ότι μόνο το (πέντε) 5% των όσων έχουν κατασχεμένους λογαριασμούς κάνει αυτό το ..Ραλλυ Ακρόπολις. Και Οι κατασχεμένοι λογαριασμοί συνεχώς αυξανόμενοι είναι ανάμεσα στο 1.500.000 με 2.000.000.
Και όταν σήμερα η μόνη υπαρκτή διέξοδος είναι το Ραλλυ Ακρόπολις στο οποίο ….πολύ λίγοι οδηγοί μπορούν να συμμετέχουν,… χρειάζεται άμεση επέμβαση για να υλοποιηθούν εργαλεία άμεσου συμψηφισμού.
Πολύ μελάνι για ένα απλό ζητούμενο:
Κοιτάζει ο Οφειλέτης (Φυσικό πρόσωπο)_ το ΤAXIS του, και στην «Γενική Εικόνα Ατομικών Οφειλών εκτός Ρύθμισης», δεν υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές.! Κοιτάζει την σελίδα «Γενική Εικόνα Ρυθμίσεων» και βλέπει «Συνολικό Ποσό Οφειλής» 2.209Ε , κοιτάζει και το λογιστικό υπόλοιπο του κατασχεμένου Τραπεζικού του Λογαριασμού και βλέπει 2.210Ε . Τι το πιο φυσιολογικό από την υγιέστατη σκέψη «Παιδιά τραβήξτε και τα 2,210ε από τον κατασχεμένο λογαριασμό μου και πληρώστε με αυτά το συνολικό ποσό οφειλής των 2.209 και ξοφλήσαμε. (Ακολουθεί Ελληνικό Κέρασμα με τσικουδιά)…
Επειδή δεν πρόκειται για ατομική περίπτωση, ή ιδιωτική υπόθεση, αλλά αφορά κατηγορία χιλιάδων οφειλετων στο συστημικό πείσμα άρνησης συμψηφισμού αντιτάσσεται η υγιής και δίκαια επιμονή να ύπαρξη άμεση δυνατότητα και δη μεσα από το TAXIS να πιστωθεί/πιστώνεται αμέσως –με χρέωση του κατασχεμένου (λογιστικού) υπολοίπου στον (κατασχεμένο) τραπεζικό λογαριασμό— ή συγκεκριμένη ταυτότητα/ταυτότητες οφειλής, ή το συνολικό ποσό οφειλής εφόσον πρόκειται για εξόφληση.
Αν το σύστημα επιμείνει στο πείσμα της άρνησης συμψηφισμού θα υπάρχουν οι ήδη αναλυθείσες αρνητικές επιπτώσεις και μάλιστα συνεχώς διογκούμενες. Για να δώσουμε μια ιδέα τάξης μεγεθών, μια δόση ρύθμισης των 70Ε αν καθυστερήσει να πληρωθεί ένα μήνα εχει επιπλέον επιβάρυνση 10ε με την πληρωμή να γίνεται 80ε. (Δέστε και τα 70 δις να γίνονται 80 δις σε ένα μήνα, και εύκολο να καταλάβουμε πως τα ληξιπρόθεσμα αυξάνονται συνεχώς)… Και η μη δυνατότητα χρήσης των κατασχεμένων ποσών και η διατήρησή τους παγιδευμένων, θα εχει ως συνέπεια οπωσδήποτε και την καθυστέρηση πληρωμής ρυθμισμένων οφειλών έστω και κατά ένα μήνα, με περεταίρω πρόσθετες επιβαρύνσεις, και συνεχή διόγκωση των οφειλών με αντίστοιχη συνεχή μείωση του διαθεσίμου εισοδήματος ιδίως στην τάξη των συνταξιούχων.
Η ψηφιακή δυνατότητα χρήσης όλου του κατασχεμένου και εμφανιζομένου ως «λογιστικού υπολοίπου» στον τραπεζικό λογαριασμό- , για εξόφληση οφειλών στην εφορία και γιατί όχι και στον ΕΦΚΑ, -αυτή είναι η έννοια και η εφαρμογή του συμφψηφισμού-, θα καταστήσει αδιάφορη την άρση κατάσχεσης, που θα έρθει…φυσιολογικά.
Τα οφέλη ήδη καταγράφηκαν : Άμεση αύξηση της εισπραξιμότητας για το Δημόσιο, μείωση του συνολικού ποσού των ληξιπρόθεσμων, μείωση της συνολικής οφειλής του κάθε οφειλέτη με περεταίρω θετικό αποτέλεσμα να αποφευχθεί η -άδικη πλέον- πρόσθετη επιβάρυνση του με πρόστιμα και τέλη, με άδικη πλέον μείωση του διαθέσιμου εισοδήματός του, και με αύξηση του πολιτικού κόστους για την όποια «κυβέρνηση βάρδιας».
Γνωρίζω ότι η άποψη της μιζέριας υποστηρίζει ότι οι Έλληνες δεν αξίζουν για παιδική χαρά περισσότερο από μια «σαμπρέλα», κρεμασμένη με σχοινί από ένα δέντρο. Ξέρω ότι οι υποστηρικτές της μιζέριας θα καταφύγουν στο αδρανοποιητικό κάθε δράσης «κλισεδάκι»: «Εχθρός του Καλού είναι το Καλύτερο». Σε αυτό εγώ θα αντιτάξω ότι «Ο καλύτερος Φίλος του Καλού, είναι το Καλύτερο.»! Εξάλλου τι είναι η πολιτική, και τι είναι η αποστολή όλων μας αν από το Καλό δεν θέλουμε να συμμετέχουμε ώστε να γίνει το καλύτερο… Εάν «το σύστημα» εχει την δυνατότητα να βάλει εφαρμογές στα κινητά των στελεχών της ΑΑΔΕ που μπορούν να σκαναρουν πινακίδες στα διόδια και όπου Ελλάδος, και να «τσακώνουν» αυτοκίνητα που κυκλοφορούν ενώ είναι δηλωμένα σε ακινησία, τότε είναι πανεύκολο να αναπτυχθεί και μια ψηφιακή ικανότητα εφαρμογής στο ΤΑΧΙS που πληρώνει οφειλές στο Δημόσιο, με Συμψηφισμό των «κατασχεμένων» σε τραπεζικό λογαριασμό και μάλιστα και μέσω IRIS.
Εναποθέτω ούτω στον Κυριάκο Πιερρακάκη το παρόν πόνημα, ώστε με την δύναμη του υπουργού Οικονομικών να επιτύχει την ανατροπή της άρνησης Συμψηφισμού, με όλα τα καλούδια που θα φέρει. Από όπου περνάμε ας αφήνουμε πίσω μας ένα καλύτερο κόσμο καθώς ονειρευόμαστε για ένα ομορφότερο κόσμο μπροστά. Ο Ήλιος πάντα θα νικά τον άνεμο…
*Ο Ανδρέας Αθηναίος είναι Καθηγητής Πανεπιστημίου – American Association of University Professors (1977) – Αριστείο Ακαδημαϊκής Διδασκαλίας Η.Π.Α. (1987) και πρώην Νομάρχης.
**Στο άρθρο συνεισέφεραν συμβουλευτικά με την επαγγελματική τους εμπειρία ο Χάρης Μαρίνης και ο Άρης Μαρίνης Χρηματοοικονομικοί Σύμβουλοι.
