Χωρίς αύξηση της παραγωγικότητας δεν μπορούν να αυξηθούν οι αποδοχές των εργαζομένων, είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Σπύρος Θεοδωρόπουλος, αποκαλύπτοντας τον έναν άγνωστο της εξίσωσης, η επίλυση της οποίας οδηγεί στη βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας.
Σήμερα στην Ελλάδα η παραγωγικότητα ανά ώρα εργασίας βρίσκεται στο 44% της Ευρωζώνης και στο 50% της Ε.Ε. Από αυτήν εξαρτάται ο ρυθμός ανόδου του ΑΕΠ, που είναι η πίτα η οποία διανέμεται μεταξύ επιχειρήσεων και εργασίας. Όταν αυτή δεν μεγαλώνει ή υπάρχει μικρή αύξηση, τα εισοδήματα είναι κουτσουρεμένα, με αποτέλεσμα να υπάρχει γκρίνια και πολιτική κακομοιριά.
Και όταν σε αυτή τη σχέση που διαμορφώνεται με τον τρόπο που διαμορφώνεται παρεμβαίνει το κράτος και θεσμοθετεί αυξήσεις (όπως έκανε πρόσφατα με τον βασικό μισθό), αφενός δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αφετέρου αυξάνει διαρθρωτικά τους ρυθμούς του πληθωρισμού. Με λίγα λόγια, στο τέλος της ημέρας η κρατική παρέμβαση αφήνει πίσω της περισσότερα προβλήματα από εκείνα που επιλύει.
Αυτό που είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ είναι ότι πρέπει να γίνουν επενδύσεις για να αυξηθεί η παραγωγικότητα. Και εκεί δεν είναι μόνο οι επιχειρήσεις που βάζουν πλάτη, αλλά και το κράτος, με τα μέτρα που λαμβάνει για να προσελκύει επενδύσεις και να κάνει φιλικό το επιχειρηματικό περιβάλλον, με τις καλές υποδομές.
Εκεί χωλαίνει λίγο το πράγμα, καθώς συνεχίζουμε να έχουμε γραφειοκρατία στο Δημόσιο, πολυνομία με πολλές αντιφάσεις, Δικαιοσύνη που καθυστερεί να βγάλει αποφάσεις, δίκτυα ίντερνετ που ακόμα είναι σε εμβρυώδη κατάσταση σε σχέση με τις άλλες δυτικές χώρες, ακριβή ενέργεια και πολλά άλλα.
Οι επενδύσεις που θα εισαγάγουν καινοτομίες και νέες τεχνολογίες είναι αυτές που θα κάνουν παραγωγική την εργασία, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των κερδών για την επιχείρηση από τη μία και τα καλύτερα εισοδήματα για τους εργαζόμενους από την άλλη.
Η Ελλάδα, ως ευρωπαϊκή χώρα, προσφέρει σταθερότητα και ασφάλεια στο γενικό πλαίσιο. Χάνει όμως στις «μικρολεπτομέρειες» που είναι κρίσιμες για τις επενδύσεις και την αύξηση του ΑΕΠ. Το φυσιολογικό στην περίπτωση της χώρας μας είναι η αύξηση του ΑΕΠ να προέρχεται από παραγωγικές ώρες που συνδυάζονται με τεχνολογίες και σύγχρονα μηχανήματα. Η άλλη μορφή ανάπτυξης, με την επικέντρωση στις περισσότερες ώρες εργασίας, δεν έχει βιώσιμες προοπτικές και οδηγεί στο να αναπτύσσονται διαλυτικές τάσεις στην κοινωνία.
Η Γερμανία αναπτύχθηκε βασισμένη στην υψηλή παραγωγικότητα και όχι στην ένταση εργασίας, εξ ου και οι λίγες ώρες που εργάζονται οι Γερμανοί. Αντίθετα στις ΗΠΑ το γενικό μοντέλο ήταν χαμηλή παραγωγικότητα με ένταση εργασίας που τροφοδοτούσε για πολλά χρόνια η μετανάστευση από ξένες χώρες.
