Οι γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, έπειτα από πολυετή έρευνα, χαρακτήρισαν το κόμμα AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία) ως ακροδεξιά οργάνωση, που στοχεύει στην υπονόμευση της δημοκρατικής τάξης του κράτους.
Αναμφίβολα, ουδείς μπορεί να διαφωνήσει με αυτή την εκτίμηση σε ό,τι αφορά τους στόχους της ηγεσίας του κόμματος.
Τα στοιχεία που δικαιολογούν την απόφαση αφορούν, κυρίως, δηλώσεις εκπροσώπων του AfD σχετικά με τη μη ενσωμάτωση των μουσουλμάνων μεταναστών στη γερμανική κοινωνία.
Για την ιστορία, η Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος δεν αποτελεί όργανο του Συνταγματικού Δικαστηρίου ή της δικαστικής εξουσίας. Και φυσικά ο χαρακτηρισμός αυτός δεν πρόκειται να οδηγήσει αυτεπάγγελτα στην απαγόρευση του AfD, καθώς η Άκρα Δεξιά θα καταφύγει στα δικαστήρια.
Σε κάθε περίπτωση, ελλοχεύει ο κίνδυνος η απόφαση να προκαλέσει ένα ντόμινο στη γερμανική πολιτική σκηνή και όχι μόνο.
Το 48% των Γερμανών τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης του AfD και το 37% είναι αντίθετο.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση Τραμπ κατηγορεί τη Γερμανία για «καλυμμένη τυραννία» και ότι «ξαναχτίζει το Τείχος του Βερολίνου».
Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών απάντησε αμέσως λέγοντας, στα αγγλικά, ότι «αυτή είναι η δημοκρατία».
Οι πολιτικές συνέπειες, ωστόσο, είναι σημαντικές. «Ο κεφτές, αν και ζουμερός, θα μπορούσε να αποδειχθεί δηλητηριασμένος» λέει μια γερμανική παροιμία.
Στις τελευταίες εκλογές περισσότεροι από 10 εκατομμύρια Γερμανοί ψήφισαν το AfD και το ανέδειξαν δεύτερο κόμμα στην Bundestag. Σήμερα, μάλιστα, είναι πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις. Αυτοί οι άνθρωποι σίγουρα δεν είναι ακροδεξιοί εξτρεμιστές ή Ναζί, στη συντριπτική τους πλειονότητα.
Είναι πολίτες που δεν εμπιστεύονται πλέον την ικανότητα, ακόμη και τη βούληση των παραδοσιακών κομμάτων να λύσουν τα μεγάλα προβλήματα.
Η κατηγορία για ακροδεξιό εξτρεμισμό του κόμματος που ψήφισαν ίσως τους τρομάξει, αλλά δεν θα τους αλλάξει γνώμη. Μπορεί ακόμη και να τους θυμώσει περισσότερο.
Αν, όμως, αυτές οι συμπεριφορές του συστήματος γίνουν ο κανόνας, η υποβάθμιση της δημοκρατίας σε μια καθαρή φραστική «σύμβαση», θα έχει κάνει ένα ακόμη αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός.
Μόνο, ωστόσο, η συνεπής πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση στις ιδέες της Ακροδεξιάς μπορεί να πείσει όλους όσοι ακολουθούν τις απόψεις της.
Ούτε βοηθούν σε αυτή την κατεύθυνση εκείνοι που «φλερτάρουν» με τους κάθε λογής εκπροσώπους της Άκρας Δεξιάς για ψηφοθηρικούς λόγους. Ή και ασπάζονται την «ατζέντα» της, ρίχνοντας νερό στον μύλο της…