Skip to main content

Το χαμόγελο του εγγονού

Εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση, οι πολιτικοί μας θα πρέπει να αρχίσουν επιτέλους να ενεργούν για λογαριασμό και των μελλοντικών γενεών.

Ενα κύμα καύσωνα με πολύ υψηλές θερμοκρασίες σαρώνει τη βόρεια Ινδία και σκοτώνει σχεδόν όλους τους κατοίκους της σε μια εβδομάδα. Ενας νέος διεθνής οργανισμός  συγκροτείται εκτάκτως για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Ονομάζεται «Υπουργείο για το Μέλλον» και η αποστολή του είναι «να υποστηρίξει τις μελλοντικές γενιές των πολιτών του κόσμου, των οποίων τα δικαιώματα, όπως ορίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι εξίσου σημαντικά  με τα δικά μας».

Η περιγραφή ευτυχώς δεν είναι- ακόμη- αληθινή. Πρόκειται για απόσπασμα από το βιβλίο «The Ministry for the future» του Κιμ Στάνλεϊ Ρόμπινσον, που διάβασα το καλοκαίρι: «Απελπισμένοι οι κάτοικοι, ορμούν στην πλησιέστερη λίμνη, ελπίζοντας ότι θα προσφέρει λίγη δροσιά, αλλά και το νερό καίει. Μέχρι το τέλος του κύματος καύσωνα, περισσότεροι από 20  εκατομμύρια άνθρωποι είναι νεκροί!

Η σκηνή είναι πολύ τρομακτική από οποιαδήποτε άλλη έχω διαβάσει σε βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, για έναν κυρίως λόγο: Τα γεγονότα που απεικονίζονται σε αυτό το βιβλίο θα μπορούσαν κάλλιστα να συμβούν στον πραγματικό κόσμο.

Αλλωστε, τα μεγάλα σε διάρκεια κύματα καύσωνα που βιώσαμε αυτό το καλοκαίρι, είναι ένα μήνυμα από το μέλλον: Αν δεν μειώσουμε αποφασιστικά τις εκπομπές άνθρακα και δεν τις εξαλείψουμε, τις επόμενες δεκαετίες θα μπορούσαμε κάλλιστα να αντιμετωπίσουμε τις εικόνες από το βιβλίο του Κιμ Στάνλεϊ Ρόμπινσον.

Ένα «Υπουργείο για το Μέλλον» είναι ίσως ο πιο σημαντικός θεσμός που πρέπει να συγκροτηθεί σε κάθε χώρα. Το υπουργείο αυτό θα έχει έκτακτες εξουσίες ώστε να κάνει ό,τι μπορεί για να καταπολεμήσει την κλιματική αλλαγή και να σώσει στην ανθρωπότητα.

Μια άλλη σημαντική ιδέα που παρουσιάζεται στο βιβλίο είναι το «carboni»- ένα νέο αποθεματικό νόμισμα που υποστηρίζεται από τις μεγάλες κεντρικές τράπεζες του κόσμου και έχει σχεδιαστεί για να δώσει κίνητρα για την απαλλαγή από τον άνθρακα. Οι εταιρείες πληρώνονται σε carboni όποτε αφαιρούν άνθρακα από την ατμόσφαιρα ή αποτρέπουν περισσότερες εκπομπές.

«Έχετε ακούσει», ρωτά κάποιος στο βιβλίο, «ότι η υπερθέρμανση των ωκεανών σημαίνει ότι η ποσότητα των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στα ψάρια μπορεί να μειωθεί έως και 60%; Αλλά αυτά τα λιπαρά οξέα είναι ζωτικής σημασίας για τη μεταγωγή σημάτων στον εγκέφαλο, επομένως είναι πιθανό η συλλογική μας νοημοσύνη να πέσει γρήγορα λόγω της μείωσης της εγκεφαλικής ισχύος που προκαλείται από την υπερθέρμανση των ωκεανών;». Ο άλλος απαντά: «Αυτό θα εξηγούσε πολλά». Πραγματικά, θα εξηγούσε πολλά.

Εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση, οι πολιτικοί μας θα πρέπει να αρχίσουν επιτέλους να ενεργούν για λογαριασμό και των μελλοντικών γενεών.

Αλλά, ο αριθμός των ανθρώπων που παίρνουν αποφάσεις για ένα μέλλον που δύσκολα θα τους επηρεάσει, αυξάνεται. Οσο μεγαλώνουμε μάλιστα, δεν πολυνοιαζόμαστε πολιτικά για τους νέους ή τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί.

Γιατί η κλιματική κρίση πιθανότατα θα πλήξει περισσότερο, όσους δεν έχουν γεννηθεί ακόμη. Ο αριθμός των ανθρώπων που θα υποστούν τις συνέπειές του θα μπορούσε να είναι πολλαπλάσιος από αυτούς που έχουν ζήσει μέχρι τώρα.

Αυτές οι σκέψεις ήρθαν στο νου μου, φεύγοντας το πρωί για τη δουλειά και αποχαιρετώντας τον εγγονό μου, που είναι μόλις τριών μηνών. Το χαμόγελο που μου χάρισε ήταν όλα τα λεφτά του κόσμου. Και θα κάνω ό, τι μπορώ για να ζήσει- αυτός και η δίδυμη αδελφούλα του- σε έναν καλύτερο κόσμο. Ό, τι θυσίες και αν χρειαστούν. Οποιον πολιτικό ή παράγοντα και αν κακοκαρδίσω…