Skip to main content

Ζήσε Μάη μου

Πόσο σίγουροι είναι εκεί στην υπηρεσιακή ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, ότι τα 1.184 ευρώ και κάτι ψιλά του φετινού Μαΐου, είναι… περισσότερα από τα 1.043 ευρώ του αντίστοιχου μήνα, προ τετραετίας;

Ποτέ δεν κρύψαμε τη συμπάθειά μας για τους αριθμούς. Περιγράφουν μια κατάσταση, δίνουν την εικόνα και όποιος ξέρει να τους διαβάζει, μπορεί να αντιληφθεί, πολλές φορές, την πραγματικότητα. Άλλες τόσες όμως, χρησιμοποιούνται με προοπτική να συσκοτίσουν και όχι να διαφωτίσουν.

Στο υπουργείο Εργασίας επέλεξαν πριν από μερικές μέρες να ασχοληθούν με τους αριθμούς. Εξέδωσαν ανακοίνωση μάλιστα, με την οποία υποστήριξαν ότι ο μέσος μισθός αυξήθηκε και, από τα 1.043,46 ευρώ, μικτά, που ήταν το 2019, αναρριχήθηκε στα 1.184,35 ευρώ. Πράγματι, έτσι είναι. Μόνο που στο εν λόγω υπουργείο, «ξέχασαν» να αναφερθούν και σε ορισμένα άλλα στοιχεία, που κάνουν πιο ξεκάθαρη τη συνολική εικόνα της αγοράς εργασίας στη χώρα.

Για παράδειγμα, παρέλειψαν να προσθέσουν το πλήθος των εργαζομένων που αμείβονται με ποσά χαμηλότερα από το μέσο όρο. Όταν υπάρχουν πάνω από 2,2 εκατ. εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που δουλεύουν ως μισθωτοί και καταγράφονται από το σύστημα Εργάνη, είναι προφανές πως έχει μεγάλη σημασία πόσοι βρίσκονται κάτω από το «ψυχολογικό», αλλά και ουσιαστικό όριο των 1.000 ευρώ. Η συγκεκριμένη διαβάθμιση, ασφαλώς και θα μπορούσε να εντοπιστεί από το σύστημα Εργάνη, αν το επιθυμούσε η υπηρεσιακή ηγεσία του υπουργείου, ώστε να δώσει την ευκαιρία να γίνουν οι απαραίτητες αναλύσεις. Δεν το έπραξε. Τα στοιχεία πάντως, πάλι από το σύστημα Εργάνη, που αναφέρονται στο 2022, δείχνουν ότι πάνω από το 60% των εργαζομένων λαμβάνουν μισθό κάτω από 1.000 ευρώ! Με βάση την ετήσια έκθεση που είχε δημοσιοποιηθεί στις 17 Ιανουαρίου, προκύπτει ότι 376.542 εργαζόμενοι (ποσοστό 16,74%) αμείβονται με μηνιαίες αποδοχές που κυμαίνονται από 700 – 800 ευρώ, μικτά. Επίσης, υπάρχουν και άλλοι 336.400 εργαζόμενοι (ποσοστό 14,95%) που λαμβάνουν μισθό κάτω από 500 ευρώ το μήνα. Πιο «φρέσκα» στοιχεία δεν υπάρχουν, δικαίωμα του υπουργείου Εργασίας είναι να τα αναζητήσει και να μας τα παρουσιάσει.

Προφανώς, οι αριθμοί αυτοί πρέπει κάπως να έχουν βελτιωθεί, μιας και από τον Απρίλιο της τρέχουσας χρονιάς, έχει αυξηθεί ο κατώτατος μισθός στα 780 ευρώ. Ωστόσο, προκαλεί εντύπωση, γιατί δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα. Άγνοια; Μα η υπηρεσιακή υπουργός Εργασίας, Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου είναι απόλυτα καταρτισμένη με το αντικείμενο. Σκοπιμότητα; Μακριά από εμάς τέτοιες αναφορές, χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις. Βιασύνη ελέω εκλογών; Είναι ένα ενδεχόμενο.

Παράλληλα όμως, σε απόλυτους αριθμούς, ακόμα και από αυτό το στοιχείο που δόθηκε στη δημοσιότητα, προκύπτει μια μέση αύξηση της τάξης των 140 ευρώ. Προσέξτε, τα στοιχεία αναφέρονται σε αύξηση τετραετίας. Άρα, ακόμα και με μια απλή διαίρεση, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι οι εργαζόμενοι καρπώθηκαν, κατά μέσο όρο, 35 ευρώ ετησίως! Το ερώτημα αν είναι ευχαριστημένοι από αυτά τα χρήματα που έβαλαν στην τσέπη, μοιάζει ρητορικό…

Υπάρχει όμως και μία άλλη παράμετρος που επίσης, καθορίζει το τελικό αποτύπωμα των αριθμών στην ελληνική κοινωνία: Ο πληθωρισμός! Το 2019, το συγκεκριμένο οικονομικό μέγεθος, δεν αποτελούσε αντικείμενο προς συζήτηση. Με 0,2% πληθωρισμό τον Μάιο εκείνης της χρονιάς, η επίδραση στους μισθούς ήταν μηδαμινή και πάντως, δεν αποτελούσε σημείο αναφοράς. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ισχύει το ακριβώς αντίστροφο.

Ο πληθωρισμός τον περσινό Μάιο εκτινάχθηκε στο 11,3% για να υποχωρήσει φέτος, τον αντίστοιχο μήνα, στο 2,8%, με τα είδη διατροφής πάντως να συνεχίζουν να τρέχουν με διψήφια ποσοστά ανατιμήσεων. Γίνεται σαφές ότι πρόκειται για ένα μέγεθος που λειτουργεί σωρευτικά, άρα η αρνητική επίδραση στην αγοραστική δύναμη των μισθών, επίσης είναι πολλαπλάσια.

Πόσο σίγουροι είναι, λοιπόν, εκεί στην υπηρεσιακή ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, ότι τα 1.184 ευρώ και κάτι ψιλά του φετινού Μαΐου, είναι… περισσότερα από τα 1.043 ευρώ του αντίστοιχου μήνα, προ τετραετίας;

Εκτός αν για ακόμα μία φορά, τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, είχαν ως μοναδικό στόχο να δημιουργήσουν μια συγκεκριμένη εικόνα στην κοινή γνώμη, που όμως απέχει αρκετά από την πραγματική.

Αν σε αυτό το αριθμητικό «τρικ» των μέσων αποδοχών, προστεθούν οι ευέλικτες μορφές εργασίας, η «μαύρη» και η υποδηλωμένη απασχόληση, μάλλον η τελική εικόνα είναι λιγάκι διαφορετική από αυτή που δείχνουν οι αρχικοί αριθμοί που ανακοινώθηκαν. Και σίγουρα όχι και τόσο ενθαρρυντική, μάλλον το αντίθετο.

Κοινώς, ζήσε Μάη μου…