Skip to main content

Γεωργία, όπως Ουκρανία;

REUTERS/Irakli Gedenidze

Ανάλογο νόμο είχε ψηφίσει το 2012 η Ρωσία, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για την καταστολή της κοινωνίας των πολιτών και των ανεξάρτητων ΜΜΕ.

Βίαιες διαδηλώσεις έχουν ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες στη Γεωργία. Αφορμή η ψήφιση, από το κοινοβούλιο της χώρας, του νόμου περί «ξένων πρακτόρων», ο οποίος προβλέπει πως όποια μη κυβερνητική οργάνωση ή ανεξάρτητο ΜΜΕ χρηματοδοτείται πάνω από 20% από το εξωτερικό θα θεωρείται «ξένος πράκτορας» και θα μπαίνει υπό επιτήρηση του υπουργείου Δικαιοσύνης επί ποινή προστίμου.

Ανάλογο νόμο είχε ψηφίσει το 2012 η Ρωσία, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για την καταστολή της κοινωνίας των πολιτών και των ανεξάρτητων ΜΜΕ. Η αντιπολίτευση στη Γεωργία θεώρησε την ψήφιση του νόμου διολίσθηση της χώρας προς τον αυταρχισμό, με αποτέλεσμα χιλιάδες Γεωργιανοί να κατέβουν στον δρόμο, με την αστυνομία να προβαίνει στη βίαιη καταστολή των διαδηλωτών.

Υπό το βάρος των διαδηλώσεων και της επαπειλούμενης αναταραχής, η κυβέρνηση απέσυρε το επίμαχο νομοσχέδιο, ωστόσο οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν και χθες. Με δεδομένο τον πόλεμο στην Ουκρανία, η κατάσταση στη Γεωργία προκαλεί ανησυχία για την πιθανότητα να ανοίξει ένα νέο γεωπολιτικό μέτωπο στον νότιο Καύκασο.

Πολλά διεθνή ΜΜΕ επισημαίνουν μάλιστα τις ομοιότητες ανάμεσα στην κατάσταση που επικρατούσε στην Ουκρανία πριν από τη ρωσική εισβολή και σε αυτή στη Γεωργία. Μια χώρα που ανεξαρτητοποιήθηκε το 1991 μετά την κατάρρευση της πρώην Σοβ. Ένωσης, η οποία ταλανίζεται από κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές. Το 2003 ξέσπασε η λεγόμενη «επανάσταση των ρόδων», η οποία είχε αποτέλεσμα την παραίτηση του προέδρου Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε, η οποία σήμανε και το τέλος των ηγεσιών από τη σοβιετική περίοδο στη χώρα. Ακολούθησε το 2008 ένας βραχύβιος πόλεμος ανάμεσα στη Ρωσία και τη Γεωργία.

Αλλά και στην Υπερδνειστερία, φιλορωσικός θύλακας στη Μολδαβία, η ένταση σιγοβράζει, με τις αρχές της περιοχής να κατηγορούν το Κίεβο για απόπειρα δολοφονίας υψηλών αξιωματούχων. Η κατάρρευση της πρώην Σοβ. Ένωσης και η δημιουργία τάξης «ολιγαρχών» σε όλες σχεδόν τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες έχουν συντελέσει στον διαρκή κοινωνικό και πολιτικό αναβρασμό, που υπό το φως του πολέμου στην Ουκρανία παίρνει πλέον άλλες διαστάσεις.