Από την έντυπη έκδοση
Του Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου
[email protected]
Ακόμη και οι λιγότεροι εξοικειωμένοι με τα κοινοβουλευτικά γνωρίζουν ότι οι Εξεταστικές Επιτροπές σπανίως κατέληξαν σε ουσιαστικά αποτελέσματα. Συνήθως οι κυβερνήσεις ενδιαφέρονταν περισσότερο να κερδίσουν τις εντυπώσεις για τα «σκάνδαλα» των προκατόχων τους και λιγότερο για την ίδια την αλήθεια. Άλλωστε, όλοι καταλάβαιναν ότι η εναλλαγή στην εξουσία συνεπαγόταν μοιραία την εναλλαγή στον ρόλο του ελεγκτή και ελεγχόμενου.
Τα πράγματα, ωστόσο, μπορούν να γίνουν πάντα χειρότερα – ιδίως στην Ελλάδα. Στην πρόσφατη Συνταγματική Αναθεώρηση δόθηκε η δυνατότητα στην αντιπολίτευση να συγκροτεί και εκείνη Εξεταστικές Επιτροπές εφόσον έχει τη στήριξη τουλάχιστον 120 βουλευτών. Αλλά δυστυχώς (και μάλλον όχι τυχαία) ο συνταγματικός νομοθέτης δεν φρόντισε να κατοχυρώσει τα δικαιώματα της μειοψηφίας και για την ίδια τη λειτουργία της Εξεταστικής.
Τα αποτελέσματα φάνηκαν στην πρώτη εφαρμογή της διάταξης που «διερεύνησε» τη διαφημιστική καμπάνια για την πανδημία. Μια διάτρητη διαδικασία για την οποία η Ελλάδα βάλλεται από διεθνείς δημοσιογραφικούς οργανισμούς και που επέδρασε καταλυτικά στην αποτυχία της χώρας στην αντιμετώπιση της πανδημίας, κρίθηκε τελικά άψογη από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Και ήρθε η σειρά των υποκλοπών. Έπειτα από μια σειρά αδιανόητων αποφάσεων (εξαίρεση όλων των εμπλεκόμενων πολιτικών προσώπων, προσχηματική επίκληση του απορρήτου, μη κλήση των διαχειριστών του Predator κ.λπ.) η έρευνα κατέληξε στο απόλυτο μηδέν.
Θα περίμενε κανείς τουλάχιστον ότι οι υπεύθυνοι αυτής της διαχείρισης θα κρατούσαν χαμηλούς τόνους. Στο κάτω-κάτω δεν συνηθίζεται να πανηγυρίζει κανείς για την αναποτελεσματικότητά του. Ούτε καν αυτό όμως. Βουλευτής της συμπολίτευσης δήλωσε χθες περήφανος για το αποτέλεσμα γιατί λέει «κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος» οι καταγγελίες της αντιπολίτευσης αφού δεν βρέθηκε τίποτα. Με άλλα λόγια, λοιπόν, το πρωθυπουργικό «όλα στο φως» για τις παρακολουθήσεις έγινε «ερευνήσαμε, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα». Και μπράβο μας!
