Skip to main content

Οι «άγρυπνοι φρουροί» της οικονομίας και των αγορών

Από την έντυπη έκδοση 

Της Αγγελικής Κοτσοβού 
[email protected]

Σε μια χρονιά που δικαίως χαρακτηρίζεται ως χρονιά μεγάλων ανατροπών και ιστορικών εξελίξεων υπάρχουν πάντα και οι αφανείς ήρωες. Εκείνοι που προσπαθούν, μερικές φορές μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, να κρατήσουν τις ισορροπίες και να συνδράμουν στη διατήρηση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Πολιτικά γεγονότα όπως το Brexit, η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου, αλλά και το δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου στην Ιταλία, έχουν ήδη καταγραφεί στις σελίδες της Ιστορίας. Πίσω όμως από το πολιτικό παρασκήνιο, υπάρχουν οι «άγρυπνοι φρουροί» της νομισματικής πολιτικής, που με τις αποφάσεις τους έχουν φροντίσει να στηρίξουν τα θεμέλια της οικονομίας και των αγορών.

Στον απόηχο της απόφασης των Βρετανών για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο πρόεδρος της Τράπεζας της Αγγλίας Μαρκ Κάρνεϊ μείωσε τα επιτόκια -για πρώτη φορά από το 2009- και επανεκκίνησε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, ώστε να βοηθήσει τη βρετανική οικονομία να σταθεί στα πόδια της.

Στην Ευρωζώνη ο πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι έχει επανειλημμένως τηρήσει εμπράκτως τη δέσμευσή του να κάνει ό,τι είναι αναγκαίο για τη σταθερότητα της Ζώνης του Ευρώ, παρά τα πολιτικά εμπόδια και τις αντιδράσεις.

Στις ΗΠΑ η επίσημη ανάληψη καθηκόντων από τον Ρεπουμπλικάνο Ντόναλντ Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου ίσως να σηματοδοτεί μια νέα εποχή και στη χάραξη της νομισματικής πολιτικής. Ήδη η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve) χαράσσει διαφορετική πορεία, προς την κατεύθυνση της αύξησης των επιτοκίων. Ήταν, άλλωστε, η πρώτη μεταξύ των μεγάλων κεντρικών τραπεζών που, τον Οκτώβριο του 2014, έκλεισε τις «στρόφιγγες» ρευστότητας, ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Προσωπικότητες, όπως η πρόεδρος της Fed Τζάνετ Γέλεν, ο κ. Ντράγκι, ο κ. Κάρνεϊ, αλλά και ο κεντρικός τραπεζίτης της Ιαπωνίας Χαρουχίκο Κουρόντα, δεν διστάζουν να αξιοποιήσουν τα όπλα που έχουν στη διάθεσή τους. Στον αγώνα διάσωσης της παγκόσμιας οικονομίας από το σοκ της κρίσης του 2008 βγήκαν νικητές. Το 2017 όμως ανατέλλει με νέες προκλήσεις, που ίσως να ξεπερνούν τα όρια των δυνατοτήτων τους.